De openlucht-Eucharistieviering van onze Pastorale Eenheden met Pinksteren vond plaats in het Sint-Jozefscollege aan de Woluwelaan (naast ‘de Rob’). Daar konden we onder het grote afdak vieren zodat we sowieso droog zouden blijven. Maar we hebben het geweten dat we met Pinksteren de Heilige Geest aanroepen om te komen; de Geest wordt soms voorgesteld als een wind, en wind was er.
Maar het was mooi om samen met een 25-tal andere gelovigen dit Hoogfeest te kunnen vieren, de afsluiting van de Paastijd, waar we gedenken dat de Trooster, de Helper gekomen is en altijd weer opnieuw mag blijven komen om Zijn Kerk te bezielen. Het is ook een mooi teken van verbondenheid dat we telkens op een andere plaats in onze Eenheid vieren. Zo was het zeer verheugend dat verschillende trouwe parochianen van de vlakbij gelegen Sint-Pietersparochie de weg naar het college gevonden hadden. Een blij weerzien na veel te lange tijd!
Wat me tijdens deze viering het meest geraakt heeft, was het luisteren naar en het mee bidden van het ‘Veni Sancte Spiritus’ in een mooie Taizéversie. Het is het repetitieve van de bede en terzelfdertijd de variatie in de individuele aanroeping die je mee laat gaan naar waar de Geest moge komen. Dat het aanroepen van de Geest ook één van de belangrijkste momenten van een wijding is, zal zeker ook wel meespelen bij mijn ervaring.
In ieder geval liet deze viering me, met de woorden van voorganger Tony tijdens zijn homilie, ‘goesting krijgen in de Kerk’. Hopelijk werd en word jij ook bezield daar waar jij in het leven staat.
Dirk Van Erps, kandidaat-diaken
