Na de lange en moeilijke coronaperiode mochten we weer naar Lourdes.
Het groepje van Woluwe, onder leiding van Anny Menten werd door de bus opgehaald in Sterrebeek. In het station van Tourcoing namen we samen met de andere groepen de TGV naar Lourdes.
Het thema was dit jaar ‘Alsjeblieft’ ‘Alsjeblief Maria, hier ben ik!’
We werden in Lourdes getroffen door het enthousiasme en de ingetogenheid, die nog altijd even groot zijn. Jonge mensen stellen zich met de glimlach ten dienste van zieke en hulpbehoevende medemensen.
Zoals de vorige keren ontmoetten we de hele wereld, vooral tijdens de internationale viering in de onderaardse Pius X-basiliek. Het is nog steeds indrukwekkend om in zovele verschillende talen hetzelfde te bidden. De sfeer in deze ruimte, met plaats voor 25.000 mensen, is onbeschrijflijk.
Maar ook de meer intieme vieringen, georganiseerd door Intersoc, spraken aan. De Bevrijdingsviering bijvoorbeeld, met als thema “Alsjeblieft: Jij bent spiegel van God”.
“Het symbolisch spiegeltje dat we meekregen zet mij aan regelmatig eens in de spiegel van mijn hart te kijken en vast te stellen hoe makkelijk ik soms oordeel over de mensen rondom mij, hoe gekwetst ik mij soms voel door het verdriet dat anderen mij wel eens hebben aangedaan.
Dit spiegeltje is dus niet alleen om te zien of mijn haar mooi ligt of om te zien of ik er goed uit zie maar om regelmatig in de spiegel van mijn hart te kijken.”
Jacqueline Taelman
We genoten ook op een snikhete dag van onze uitstap naar Luz Saint-Sauveur met als blikvanger de versterkte tempelierskerk. Diezelfde middag bezochten we ook een lokale kleinschalige brouwerij met proeverij (!) en een wolverwerkend familiebedrijf.
Na enkele deugddoende dagen stapten we in de TGV en kwamen, niettegenstaande enkele technische problemen door de hitte, behouden thuis.
Tot slot, waarom zou je in deze tijd nog op bedevaart naar Lourdes gaan?
Lourdes is niet alleen miserie, verdriet en ellende maar veel blijheid en vertrouwen. Je geloof krijgt er een geweldige positieve boost. Kortom, je ziet er veel gelukkige mensen.
Marie-Thérèse Marrant
Bezinning
In alle tijden, in vele religies,
ja, zelfs zonder religieuze motieven
trekken mensen als pelgrim op tocht,
soms als bedevaarder in groep.
Zij vloeien over van dankbaarheid.
Ze smeken om hulp en hoop.
Zij worstelen met zichzelf.
Zij zoeken de zin van het leven.
Zij kijken om naar wat geweest is.
Zij vragen zich af wat nog komt.
Zij zetten stappen en maken keuzes.
Zij gaan hun weg voortaan anders.
Pelgrims zijn altijd onderweg, altijd
Met zichzelf, naar het diepste van het leven,
Met een wankel vertrouwen, vastberaden,
Ja, met zichzelf, maar nooit alleen.
Luc Vandenabeele
