Toen ik de aankondiging, om van Anderlecht naar Halle te wandelen / fietsen, las in deze krant was mijn besluit snel genomen. De uitnodiging kwam van hulpbisschop Kockerols en stond in het teken van het jaar van de Barmhartigheid. Losbreken uit het dagdagelijkse en samen op pad te gaan met medegelovigen, leek me een mooi initiatief om actief met geloven bezig te zijn.
Eenmaal aangekomen in metrostation Coovi was de groep van Nederlandstalige stappers snel gevormd en konden we onder een stralende zon op pad langs het kanaal richting Halle. Onderweg kregen we héél wat kansen om, aan de hand van teksten en liederen, van gedachten te wisselen met medestappers. Je stapt letterlijk voor enkele momenten in het leven van je gesprekspartner(s) en deelt lief en leed. Het was een geweldige ervaring om zoveel openheid en warmte te mogen ontmoeten en ontvangen. Ook het stukje wandelen in stilte leek eerst héél saai, maar ik werd er stap voor stap intens gelukkiger van!
In de verte dook plots de toren van de basiliek van Halle op en stond de hulpbisschop ons op te wachten bij het binnenwandelen van de stad. In de refter van het college konden we onze welverdiende boterhammetjes opeten en even bekomen in de schaduw. Na een korte pauze trokken we richting basiliek. Daar werd alles in gereedheid gebracht voor de dankviering: een echt orgelpunt na zo'n intense tocht!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.