De veiligheid maakt dat er deze dagen ook bij de ingang van het heiligdom in Loudes bewaking is. Omdat ik niet goed kon inschatten hoeveel tijd er zou nodig zijn om aan te schuiven, was ik maar goed op tijd vertrokken en aangezien alles erg vlot ging, stond ik bijna een half uur te vroeg op de plaats van afspraak. Dus nog even tijd om naar de grot te stapen. Op het vroege uur was het fris: er werd wel richting 30 graden voorspeld voor de dag, maar in de bergen koelt het 's nachts toch flink af. Met mijn zomers hemdje was ik niet op deze temperatuur gekleed. Maar geen nood: een stevig gebit laat wel toe om even op de tanden te bijten...
Het was rustig aan de grot. Een Eucharistieving bezig - of beter: net gedaan. Er viel stilte over het domein. Wat je dan doet ik kijken richting Mariabeeld (of is het omgekeerd en kom je hier staan om je te laten bekijken?) en even 'groeten': 'Wees gegroet Maria'. Het is inmiddels alweer twee jaar geleden dat we nog hier waren en het lijkt inderdaad wel op een 'weerzien'. En deze eenvoudige groet kan niet oprechter klinken. Is het meer dan een idee, maar het lijkt wel alsof Maria - die mij inderdaad glimlachend staat te aan te kijken - even knipoogt en zo mijn groet beantwoordt. Juist op dat moment word ik gewaar dat de vroege zon - die er ondanks de frisse morgen wel degelijk is - mijn lijf streelt en de koelte voelbaar verdrijft. "Bid voor ons, arme zondaars", zeg ik nog, terwijl ik mijn weg voortzet aan het begin van wat alleen maar een warme dag kan worden.
Tony, pastor
Wat stond er op het programma?
Het werd een drukke dag onder stralend blauwe hemel. Temperaturen om zonnehoedjes te dragen en een goede sfeer tussen de bedevaarders; De dag begon met een officieel startmoment gevold door de doorgang door de Heilige Poort waarbij wij gezegend werden door monseigneur Kockerols. Na de middag volgde de startviering in de Rozenkrans basiliek, gevolgd door de groepsfoto en de eucharistische processie. Een beeldverslag van deze dag vind je hieronder.
Net aangekomen in Lourdes en instant mooie woorden die mijn oren insluipen. Ik ben de deur, zei Jezus in het Johannesevangelie. Op het eerste zicht een vreemde uitspraak. Dit is geen 3D-toneelstukje, maar een uitnodiging om de deur van mijn hart open te zetten voor Jezus. Nieuwe kansen leren zien en deze met beide handen dankbaar aannemen en er daadwerkelijk iets mee doen. Niet de angst laten primeren, in mijn doen en laten, die de laatste maanden onze levens sterk beïnvloeden! Jezus dus zichtbaarder maken in mijn dagelijks leven.
Ik heb er al direct goesting in!
En als toemaatje nog de foto van de winnaar van ons zoekspel.
De afbeelding die we gekregen hadden bij de zendingsviering was te vinden ergens op het Heiligdom. Maar waar?
Zuster Rita heeft de afbeelding voor het eerst terug gevonden, gevolgd door Frieda.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.