Doop van Lucas

Lucas een kind met gemengde roots

Lucas is onze kleinzoon. Hij is een van de 11 kleinkinderen, die wij op deze aarde hebben rondlopen. De vader van Lucas komt uit de Caraïben maar is eigenlijk agnost. Hij kent het christendom, maar is zelf eerder aangetrokken, omwille van historische banden tot het Hindoeïsme.

Waarom dopen?

Daarom was er bij de geboorte niet zo direct interesse voor de doop van Lucas. Maar bij het opgroeien en omdat hij naar een christelijke school gaat, had Lucas vragen bij de betekenis van van ons geloof en haar symbolen. Het verhaal van Jezus boeide hem. Zo werd besloten om hem een voorbereiding tot de doop te laten volgen.

Doopselcatechese

Hij volgde hiervoor een inleiding, waarbij hij zeer geholpen werd door de lokale parochie-assisente Mariette. Zij gebruikte een nieuwe methode “Godly play” voor kinderen. Zij slaagde er in om Lucas een aantal inzichten bij te brengen, zodat hij goed besefte wat er eigenlijk te gebeuren stond. Lucas koos zelf, heel bewust om gedoopt te worden.Wij grootouders waren natuurlijk heel gelukkig.

Godly play

Oma nam deel aan deze voorbereiding via het spel Godly Play. Zij vond het zeer verassend hoe met eenvoudige bewoordingen en met weinig materiaal de spiritualiteit en het Godsbesef overgebracht werden. De tekeningen, die de kinderen op het einde van de sessie maakten, toonden duidelijk aan dat elk kind op zijn manier met God kan bezig zijn.

Dopen tijdens de misviering

Dat dit mocht gebeuren in de mis en dan nog wel op de hoogdag van Pinksteren was voor ons een bron van grote vreugde. Immers Pinksteren is toch wel een belangrijk feest en bij dit feest opgenomen te worden in de gemeenschap van gelovigen is wel heel bijzonder. In het bisdom Gent is dit nog niet gebruikelijk. Daar gebeurt de doopselliturgiqe nog los van de mis.

Kathleen, onze dochter en de moeder van Lucas, was zo blij dat ze vrienden en familie uitnodigde om bij dit belangrijk moment aanwezig te zijn. Haar oproep werd goed opgevolgd en er kwamen wel een 80-tal vrienden en familie naar de viering.

Een volle kerk is een feestelijke viering

Een kerk met veel volk is al dadelijk stemmiger en levendiger dan een half lege kerk. De mis kon dus beginnen in een goede sfeer. Het feest van Pinksteren is het feest van de kerk. Zonder die hulp van de heilige Geest waren die apostelen misschien bange wezels gebleven en zouden we vandaag alleen wat historische verhalen over Jezus kennen. Maar dank zij de werking van de Heilige geest werd alles anders. Priester Gino verklaarde dat in een korte maar krachtige homilie.

De doop

En dan was er die doop van Lucas. Omringd door alle jonge kinderen trad hij naar voren en ontving heel bewust het doopsel. Hij straalde van blijdschap.

De volwassnen volgden met veel aandacht en soms met zichtbare ontroering. Lucas had er zelf voor gekozen en dat maakte de hele ceremonie nog zoveel zinvoller. Hij kreeg dan ook een welverdiend applaus. Zo werd hij opgenomen in de gelovige gemeenschap.

Na de liturgie het feest.

Na de mis werd achteraan in de kerk nog nagepraat en een glaasje gedronken. Het was duidelijk dat iedereen er van genoten had.

Dan trokken familie en vrienden naar de feestzaal waar er nog in een sfeer van blijdschap verder gevierd werd. De 36 kinderen mochten een wens-ballon oplaten “naar de hemel”.

Lucas had er voor gekozen om geen geschenkjes voor zichzelf te krijgen maar een grote doos ontving graag centjes voor het vluchtelingenwerk Minor Ndako, die er voor zorgt dat die kinderen  ook eens iets krijgen. ’s Avonds kon Lucas natellen en had meerdere honderden Euro’s bij elkaar om aan die ngo te schenken. Een meer dan geslaagde dag.

Wilfried Van Hove