Hoelang is het ondertussen geleden dat u op onze pastorale eenheid bent vertrokken en wat is nu uw nieuwe taak?
Paul VDS: Het is nu bijna 4 jaar dat ik weg ben vanop de pastorale eenheid Sint Franciscus. Mijn taak op het seminarie te Namen is blijven doorlopen, en sinds drie jaar ben ik daar ook de Geestelijk Directeur. In het weekend, en tijdens vakantieperiodes op het seminarie, ben ik in Vlaams Brabant beland, en ben ik officieel meewerkend priester op de federatie Aarschot. Maar in praktijk ben ik weekendpastoor in drie parochies, Gijmel (Onze Lieve Vrouw van Fatima), Wolfsdonk (Sint Antonius Abt) en Langdorp (Sint-Pieter, waar ik eveneens woon).
Is het een groot verschil met vroeger? Wat biedt u de meeste steun in uw nieuwe taak?
In een zeker opzicht is het verschil met vroeger niet zeer groot, want de laatste twee jaar voordat ik jullie verliet, was mijn hoofdtaak eveneens het seminarie te Namen, waardoor ik hoofdzakelijk alleen in het weekend met de territoriale pastoraal bezig kon zijn. Maar de nieuwe parochies waar ik werkzaam ben, zijn zeer rurale parochies, met veel landerijen, bossen en grote natuurlijke gebieden. De lucht is er veel zuiverder, en om eens wat tot rust te komen na een zware werkweek in het seminarie, moet ik niet ver gaan.
De grootste steun in mijn werk vind ik in gesprekken met mensen die echt werk willen maken om hun christelijke roeping ernstig ter hand te nemen. Hen helpen ontdekken hoe groot Gods liefde is voor hen, en hoezeer Hij verlangt één te worden met ons zoals de Evangelist Johannes het zo mooi onder woorden brengt in zijn Evangelie; dat geeft vreugde en voldoening, vooral als je kan merken dat mensen hierdoor openbloeien, en dat zowel in het begeleiden van seminaristen als in het op weg gaan met mensen die hun spiritueel leven ernstig willen nemen.
Is het in de vakantieperiode wat rustiger en waaraan kan u dan wat meer tijd besteden in de vakantie?
Veel rustiger is het niet in de vakantieperiode. Tijdens het werkjaar blijven sommige dingen liggen die dan in die periode weer opgeraapt kunnen worden. Tijdens de vakantie probeer ik meer werk te maken van het volgen en geven van vormingssessies over het spiritueel aspect van ons menselijk leven. Deze zomer volg ik een sessie in augustus, en geef ik een paar korte sessies voor mensen die verlangen dit aspect van hun leven beter te begrijpen. Dat vraagt nogal wat voorbereidingen en tijd, maar het is altijd mooi om te zien hoeveel men er zelf bij leert. Iets dat men moet uitleggen aan anderen, dringt altijd veel dieper door bij degene die het geeft, dan degenen die het ontvangen.
Hoe ziet het komende werkjaar er voor u uit?
Op het seminarie zal het er volgend werkjaar niet veel anders uitzien dan de voorbije jaren. Tenzij dat ik naast het begeleiden van de seminaristen en het werk van geestelijk begeleider en directeur wellicht iets minder les zal moeten geven dan vorig jaar. Maar daar zal veel afhangen van hoeveel seminaristen er zullen bijkomen, en of de planning niet teveel door elkaar wordt gehaald tegen dat de planning concreter gaat moeten worden uitgewerkt.
Op de parochies zijn er gesprekken opgestart om een zonewerking in gang te trekken. De drie parochies Wolfsdonk, Gijmel en Langdorp worden binnenkort officieel één parochie met drie cultusplaatsen. Wat dat allemaal precies als gevolgen zal hebben voor mij, zullen we nog moeten zien naar gelang dat dit allemaal concreter zal uitgewerkt worden.
Welke wensen wil u graag overmaken aan onze gemeenschap Sint-Franciscus?
Uiteraard zijn er veel mensen die ik nu al lang niet meer heb kunnen ontmoeten vanuit de pastorale eenheid Sint Franciscus, met wie ik zeker graag nog eens wat tijd zou willen mee doorbrengen om wat bij te praten, maar waarvoor de tijd en de gelegenheid ontbreken. Jullie wil ik dus allemaal mijn zeer genegen groeten overmaken, en zeggen dat ik jullie niet vergeet, en jullie in mijn gebed, en ook speciaal tijdens de Eucharistievieringen aan de Heer aanbeveel.