Ideaal gesproken, vind je in de Kerk veel harmonie. Dat mensen elkaar vinden en samen een hartelijke gemeenschap vormen rond Christus - dat is onze gezamenlijke droom!
Niettemin is Kerk evenzeer (of soms nog meer!) een kwestie van 'spanning': een bundeling van schijnbaar tegengestelde posities die zoeken naar een evenwicht. Dat hoeft niet te leiden tot grote conflicten - ofschoon er in de geschiedenis van de Kerk vele diepe of minder diepe conflicten zijn geweest - maar het blijft wel een onderhuids probleem: er zijn tegenstellingen en er moet gezocht worden naar een goed evenwicht.
Eén van de grondtegenstellingen die je in de Kerk terug vindt, is de tegenstelling tussen "instituut" en "inspiratie" - tussen al wat reeds bestaat en de werking van de Heilige Geest.. Laat ons maar hopen dat het instituut altijd voldoende "geïnspireerd" zal zijn, maar het geeft toch een verschil of je eerder kijkt naar wat bestaat, georganiseerd werd, overgeleverd is aan inzichten en structuren vanuit het verleden, en de werking van de H. Geest, die niet zelden aanzet tot verandering en aanpassing aan de nieuwe noden van vandaag.
In ons dagelijkse kerk-leven zien we deze spanning vaak opduiken als de tegenstelling tussen "willen behouden" en "willen veranderen", een spanning die we allemaal in min of meerdere mate in ons dragen. (Het gaat hier niet (alleen) om de veelbesproken tegenstelling tussen de "conservatieven" of behoudsgezinden en de "progressieven" of mensen die vooruit willen. Op bepaalde momenten zijn het immers de zogenaamd "progressieven" die graag hun positie willen bewaren, terwijl de zogenaamd "conservatieven" verandering willen en terugkeren naar een situatie van vroeger).
Je kunt geen Kerk zijn zonder hiermee te maken te hebben: wat bewaren we? En wat veranderen we om beter te beantwoorden aan wat de Geest van ons vraagt? Als het gaat over zondagse vieringen, over het gebruik van kerkgebouwen, over de invulling van de taak van de priester, de pastorale ploeg, ... telkens weer komen we die vraag tegen.
De kernvraag is dan niet: wie haalt er gelijk? Maar wel: hoe zijn we in al die verscheidenheid toch samen "lichaam van Christus" - hoe is Christus degene die ons allemaal samenbindt? Dit is de vraag waar we blijvend moeten samen naar zoeken.
Tony, pastor
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.