Kinderen en luisteren...

Het was voor de communicanten een vreemde opdracht tijdens de laatste catechese bijeenkomst. Ze mochten de tuin in, babbelen, roepen en spelen zoveel ze wilden. 

Na enkele minuten klapte catechiste sofie in haar handen en kwam iedereen zoals afgesproken rustig weer naar binnen. Niet voor lang want er volgde een tweede opdracht: ze mochten weer de tuin in maar nu zonder spreken en met als opdracht te luisteren naar al de geluiden dat ze rondom zich hoorden. 

Achteraf bleek dat ze allemaal wel iets gehoord hadden maar bij de ene was het kraken van het hout opgevallen en bij de andere was het geluid van spelende kinderen opgevallen en nog iemand anders had de vogels gehoord of het dichtslaan van een deur. 

Catechiste Valerie las daarna het verhaal van Samuël voor. 

Tot drie maal toe hoort Samuël roepen: "Samuël, Samuël". Tot drie maal toe gaat Samuël naar Eli omdat hij denkt dat deze hem geroepen heeft. Toen hij voor de derde keer kwam zei Eli: "Als je nog eens hoort roepen, zeg dan: Spreek Heer, uw dienaar luistert". Samuël deed wat Eli gezegd had. En God sprak met Samuël.

De vorige catechese hadden we het over bidden als 'spreken met God', nu zagen we dat bidden ook kan zijn 'luisteren naar God'. Dat dit niet eenvoudig is horen we in het verhaal; God heeft drie maal moeten roepen. 

Het is voor kinderen niet eenvoudig te verstaan dat ze God niet kunnen horen zoals wij elkaar horen. God spreekt tot ons op een eigen manier. Net zoals we, toen we voor de tweede keer buiten gingen, verschillende dingen gehoord hebben, zo hoort elk van ons God op een eigen manier. 

Op de vraag 'Op welke manier spreekt God tot ons?' kwamen al vlug de antwoorden:

God spreekt tot ons via de verhalen in de Bijbel. Soms spreekt God tot ons in ons hart, wanneer we zien waarvoor we 'dank u' kunnen zeggen. En soms spreekt God ook via mensen. Bijvoorbeeld wanneer we merken dat iemand zijn brooddoos vergeten is en we samen de boterhammen delen. 

Tijd nu om een derde keer naar buiten te gaan. Nu niet om te spreken of om te luisteren naar de geluiden rondom ons maar om het stil te maken in onszelf. Dit bleek geen gemakkelijke opdracht, sommigen vonden het leuk, sommigen helemaal niet leuk en anderen hadden er niets bij gevoeld. 

Bidden als luisteren, niet gemakkelijk, maar deze catechese heeft misschien toch wel een deurtje geopend in het groeien in geloof, in het groeien in een relatie met God.

Mariette, pastor