Niemand kan ontkennen: Lourdes ligt niet bij de deur. Wie er vele jaren geleden naartoe wou met de vervoersmiddelen van die tijd, moest er heel veel tijd voor uittrekken. Zelfs met de trein - ondanks de snelheden die deze vandaag haalt - of met de wagen, moet je toch al het grootste stuk van de dag of heel de nacht rekenen. Alleen het vliegtuig overbrugt de afstand in beduidend minder tijd.
Maar het is de vraag of die afstand eigenlijk een nadeel is. Het is misschien juist een voordeel. Want de indruk kan bestaan dat een bedevaart "een bezoek" is aan een bedevaartsplaats. "We vertrekken naar Lourdes en wanneer we ginds aankomen, begint onze bedevaart" - het zou kunnen dat het zo in de hoofden van velen leeft. Maar dat is het niet. Het is juist dit onderweg zijn, dat de kern van de bedevaart uitmaakt. Je zou bijna kunnen zeggen: "we vertrekken naar Lourdes en wanneer we ginds aankomen, is onze bedevaart - de reis zelf - eigenlijk voltooid." Het is immers dit "onderweg zijn" dat beeld is van ons hele leven - heel ons leven zijn we onderweg. En een streven om de reis zo comfortabel mogelijk te maken - hetgeen natuurlijk niet verboden is - komt misschien toch niet helemaal overeen met de 'reis' van ons hele leven, want vaak is het niet zo comfortabel allemaal, al streven we daar ook naar. Het is juist in de tegenslagen van het leven dat we vaak sterker bewust worden van Gods aanwezigheid en het zijn vaak juist deze tegenslagen, die ons God doen terugvinden.
Natuurlijk vraagt een bedevaart ook om een "bestemming": je zou ook nooit zomaar wat rondjes kunnen lopen en zeggen dat je op bedevaart gaat. Maar de bestemming is toch slechts de bekroning: een misschien kort (of wat langer) hoogtepunt en de voltooiing van de hele onderneming (zoals "het onderweg zijn" tijdens heel ons leven zijn "bekroning” misschien zal vinden wanneer we in Gods hemel thuiskomen?)
Laat het dus maar wat ver zijn. Ik ben er trouwens zeker van dat de inwoners van Lourdes, wanneer zij zelf op bedevaart willen gaan, zeker niet naar dat heiligdom trekken, maar wel een ander kiezen, zodat ook zij de inspanning van het onderweg zijn kunnen doen! Juist dat is er de kracht van...
Tony, pastor
