'Het groene takje voor op het kruis
Brengt Zijn levensverhaal in ons huis'
Het was een mooie dag en dan heb ik het niet alleen over het weer, maar over de vieringen van palmzondag. De palm werd zondag, voor de Eucharistie begon, onder veel belangstelling buiten de kerk gewijd en uitgedeeld. De gelovigen gingen al zingend, met hun gewijde palmtakjes de kerk binnen en vormden een soort erehaag in de middenbeuk om zo een weg te maken om ‘De Koning van de Vrede’ te huldigen. Een Christus-icoon werd hoog geheven en plechtig door deze erehaag, tot aan de voet van het altaar gedragen door pastor Gino.
En zoals miljoenen mensen op die dag luisteren ook wij, naar het Passieverhaal. Een verhaal over leven en dood, over verloochening en verraad, een verhaal onafscheidelijk verbonden met het begin van de Goede Week.
In de namiddag werd in onze parochiezaal de Kring, ook een Eucharistieviering georganiseerd met ziekenzalving, speciaal voor de minder-validen, voor de zieken en senioren uit onze pastorale eenheid. Een hartelijk onthaal zorgde voor een vriendelijke sfeer voor de talrijke aanwezigen die plaatsnamen aan de mooi versierde tafels, om zoals elk jaar even halt te houden, bij het begin van de Goede Week, en om samen ons geloof te beleven rond de tafel van de Heer.
Ook in deze viering worden er palmtakjes gewijd, die kleine groene takjes, ze horen erbij vandaag. Na de homilie ontvingen zij die dit verlangden, het sacrament van de ziekenzalving.
Dit is een heel persoonlijk gebeuren: ziekte, zwakte en ouderdom betekenen dikwijls een moeilijke tijd, waar we geconfronteerd worden met de kwetsbaarheid van ons bestaan.
De handoplegging en de zalving drukken precies uit wat de zieke verlangt: vertrouwen in Gods goede zorgen en geborgenheid. Met de handoplegging bidt de priester om de bescherming en om de troostende aanwezigheid van de Heer. Met de zalving vraagt hij om Zijn Geest van sterkte en genezing.De ziekenbezoeksters gaan achter de zieke staan terwijl de priester hem/haar zalft. De genegenheid en de nabijheid van de gelovige medemens geeft de zieke, broze en fragiele mens het gevoel, gesteund te zijn in zijn kwetsbaarheid. Samen zongen we :
‘Zo vriendelijk en veilig als het licht
Zoals een mantel om mij heen geslagen
Zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht
Ik roep zijn Naam, bestorm Hem met mijn vragen.
Dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt
Wil mij behoeden en op handen dragen…
Dat lied is zeker heel toepasselijk voor zieke mensen, maar ook voor ons is het een gebed vol vertrouwen in de Heer.
Na de mis werd koffie opgediend met lekkere koeken en als toemaatje voor iedereen, een zakje met paaseitjes!
Het palmtakje dat we mee naar huis nemen, krijgt een ereplaats aan het kruisbeeld. Zo huldigen wij Jezus en vragen Hem, dat zijn vrede in ons huis mag wonen
Thea
