Scoolpoorten open... De Mariaschool

Welke scholen liggen er allemaal binnen onze pastorale eenheid Sint-Franciscus ? Ik moest er diep over nadenken toen mij die vraag werd gesteld. En ik veronderstel, beste lezer, dat u op dezelfde manier zou reageren. Vandaar dat ons redactieploegje het een goed idee vond om die scholen eens aan u voor te stellen. Eerste in de rij is de Mariaschool in de Rubensstraat in Schaarbeek. Directeur Luc Hulsmans stond mij graag te woord. Met een lekkere kop koffie in de hand, gingen we van start.

Kan u kort de historiek van de school schetsen?

Luc Hulsmans: het schoolgebouw is van 1935. Ooit moet er sprake geweest zijn van de Sint Servaasschool, verbonden aan de Sint-Servaasparochie, want die naam staat nog op de gevel. Ongeveer 33 jaar geleden, toen ik hier als leraar begon in het 5e en later het 6e leerjaar, was het een vrij kleine school, bekend onder de naam Sint Maria Instituut met een zevental leerkrachten en enkele graadsklassen met in totaal 85 leerlingen. De school was nog vrij heterogeen samengesteld. Het was de tijd van pastor Houben en directeur Felix Straatmans.

Nu telt onze school 200 à 250 leerlingen met ongeveer 30 personeelsleden. De grote ommekeer is begonnen midden de jaren ’80. We zijn toen gestart met een Turks project in samenwerking met de Foyer omdat er een grote instroom was van kinderen met Turkse roots. Oorspronkelijk was het de bedoeling om 30 % allochtone kinderen onder te dompelen in een taalbad Nederlands. Maar heel snel bleek dat niet meer haalbaar omdat het aantal Vlamingen snel daalde. Bij het begin van de jaren negentig was er de burgeroorlog in Joegoslavië en kregen we veel Kosovaarse kinderen bij. Door de mond aan mond reclame groeide ook de groep Marokkaanse kinderen. Meer recent zijn er ook wat Afrikaanse kinderen bijgekomen. Onze school telt nu 17 klassen. We hebben twee huizen kunnen annexeren en mijn kantoor was ooit de slaapkamer van de conciërge. De school is in twee fasen vernieuwd: in de tuin zijn er klassen en wc’s bijgebouwd en de gebouwen zijn helemaal opgeknapt. Alles is in orde ook qua brandveiligheid en we zijn mee met de nieuwste normen op het vlak van ICT: alle klassen hebben bijvoorbeeld touchscreen schoolborden.

Sinds wanneer is u directeur en hoe is de school geëvolueerd?

LH : ik ben nu ongeveer 8 jaar directeur. De school kon nieuwe impulsen gebruiken. Onze schoolvisie, die je kan nalezen op onze website, bleek in het licht van de recente gebeurtenissen nogal visionair te zijn :  als je hier naar buiten kijkt, zie je het huis in de Henri Bergerstraat waar enkele maanden geleden jongeren zijn opgepakt die betrokken waren bij de aanslagen door IS in Parijs en Brussel. Niet goed te spreken maar ze hebben duidelijk  met twee problemen te kampen : ze waren niet (zelf)kritisch en assertief en ze hadden niet voldoende  kansen gekregen/gegrepen. Daardoor waren ze heel beïnvloedbaar. Die jongeren raken gefrustreerd. Hier op school willen wij onze kinderen kritisch leren nadenken, ze assertief en zelfstandig maken, hen kansen geven. Alle ouders willen maar één ding: dat hun kinderen het beter hebben dan zijzelf. Wij moeten dus de ouders meekrijgen in ons denken. Ze moeten achter onze visie staan.

Hoe wil u dat bereiken?

LH: vroeger was er de tegenstelling: wij/zij. Maar zowel voor de Turkse als voor de Marokkaanse ouders is de school hét gemeenschappelijk sociaal draagvlak. Alle nationaliteiten en godsdiensten moeten zich hier thuis voelen. Ik kom uit Buizingen, een dorp eigenlijk, waar de mensen verbonden zijn, er een gemeenschap is. Dus in feite moeten we proberen een dorpsschool te creëren in een grootstad. Daarom zijn we gestart met een school-eigen opvoedingsproject. We gaan in dialoog met de ouders, we organiseren Nederlandstalige lessen en oudercafés. Er zijn hier op onze school geen katholieke kinderen meer maar er is wederzijds respect. We willen dat onze kinderen kunnen meedraaien in de huidige maatschappij, geen dogmatische godsdienstbeleving, geen aversie of angst, wel ervaringen delen zodat ze verbanden zien en elkaar respecteren. Want goedheid maakt goedheid los.

Hoe ziet u de toekomst?

LH: dat is met gemengde gevoelens. Ik zou liever nog meer scholen zien als de onze. Daarmee wil ik niet zeggen dat wij de enige zijn maar we hebben nood aan scholen met meer verdraagzaamheid, scholen die een brug willen slaan. Bij een doorlichting enkele jaren geleden bleek dat we fantastisch werk hadden geleverd op menselijk gebied maar we voldeden niet helemaal op didactisch vlak. Onlangs werden we opnieuw geëvalueerd en nu kregen we felicitaties. Alles staat nu op punt. Ik ben een gelukkig mens.

Bedankt mr. Hulsmans voor uw tijd en uw medewerking en alle succes met de verdere plannen in de Mariaschool!

Ria V.A.