Waar is de tijd dat we centjes spaarden voor "de missies"? Waar is de tijd dat paters-missionarissen langskwamen op school met een reeks dia's over hun werk in exotische streken? Het ligt schijnbaar lang achter ons. Ik besef nu dat ik niet altijd helemaal door had waar het om ging. Het had iets van hulp aan de derde wereld. En dat was uiteraard ook zeer goed. Het had ook iets van "wereldverkenning" en van exotische werelden die binnenkwamen. Dat dit draaide om "missie": het getuigen van het geloof, heb ik pas veel later begrepen.
Nu zie ik een aantal jonge priesters, uit Afrika of andere continenten, die hier komen, bijvoorbeeld om nog wat extra studies te doen, en ondertussen ook wat in de parochies meewerken. Zij kijken met verwonderde ogen naar "de moederkerk", waar ze in hun kindertijd veel hebben over horen vertellen, maar die toch gans anders is dan ze zich konden voorstellen. Ik vraag me af of zij straks ook in hun geboortedorp met beeldmateriaal zullen gaan vertellen over "het missiegebeuren in het westen".
Toch is missie meer dan dat: niet alleen de beweging van mensen uit den vreemde die komen vertellen over het geloof - het gaat evengoed over ieder van ons, die in de wereld waarin we leven en werken geroepen worden om te getuigen van wat ons in ons geloof bezielt.
De beste missiefoto, is misschien wel gewoon een foto van onze keukentafel...
Tony, pastor
