Ieder jaar op Kerstdag zendt de Nederlandse KRO op TV vanuit Rome een interview uit met priester Antoine Bodar, waarin hij een blik werpt op de tendensen van het afgelopen jaar. Eén van de evoluties die hij vorig jaar vaststelde was dat mensen alsmaar minder belang hechten aan verbondenheid met elkaar en vooral gefocust zijn op zichzelf. Toen ik dit hoorde, moest ik spontaan denken aan een artikel dat ik onlangs las over een opvallende trend in Denemarken waarbij ondanks deze digitale tijden met veel eenzaamheid juist vastgesteld wordt dat Denen niets liever doen dan lid te zijn van tal van verenigingen en clubs. Deze kunnen allerlei vormen aannemen: samen tijdens de winter baden in het koude water, samen een boek lezen, samen gezelschapsspelletjes doen, … De doorsnee Deen zou gemiddeld ongeveer tot drie verenigingen behoren. Onderzoek heeft uitgewezen dat de Denen het minst eenzaam zijn van alle Europeanen, wellicht juist omdat ze een heel sterk verenigingsleven hebben. In zekere zin kunnen kerkgemeenschappen ook beschouwd worden als verenigingen. We komen er immers samen rond een gedeeld geloof, en naast de wekelijkse liturgische samenkomst zijn er nog tal van andere vormen van samenkomen: vergaderingen, etentjes, bijbelgroepen, …. Lid zijn van een kerkgemeenschap kan dus echt wel helpen om de eenzaamheid die er vandaag vaak is in onze stad wat tegen te gaan. Op zich is dat reeds een grote bijdrage aan de samenleving. Laten we dus het komende jaar vaak als kerkgemeenschap samenkomen. Het zal wat warmte en verbondenheid brengen in onze vaak koude en eenzame wereld.
Ieder jaar op Kerstdag zendt de Nederlandse KRO op TV vanuit Rome een interview uit met priester Antoine 
