Broeder Wolf

Ik weet niet of de zomerse dagen u wel eens uit de slaap houden en maken dat u nog uitzonderlijk laat of uitzonderlijk vroeg wakker bent. Het gevolg daarvan kan dan zijn dat u de stad, waarin we leven, plotseling vanuit een gans ander perspectief bekijkt. Zo werd ik vanmorgen wakker met het geluid van de vogels, wat ik anders toch maar heel zelden hoor.

Een soortgelijke ervaring kan je opdoen als je op een heel ander uur dan gewoonlijk je vaste traject aflegt. Je merkt dat de omgeving, die je zo goed meent te kennen er toch helemaal anders kan uitzien: dat op andere uren andere mensen (of 's morgens: vogels) het centrum innemen en de buurt een heel ander uitzicht geven. Is de stad dan toch niet alleen maar hetgene wat ik ervan ken, maar heeft ze meer gezichten, meer karakters, meer temperamenten?

Ik vind dit wel een gezonde ervaring: het relativeert mijn eigen standpunt een beetje. De stad is niet alleen wat ik ervan zie - ze is zoveel meer: zoveel meer rijkdom, zoveel meer gezichten. De stad is niet alleen "mijn stad": ze is de plaats van zovelen, waar ik wel bijhoor, maar ik niet alleen. Het is de plaats waar het leven veel meer dan één enkele gestalte heeft en zich telkens opnieuw en telkens anders manifesteert. Het is de plaats waar God woont, die zich nooit in één enkel beeld laat vatten, maar altijd groter en anders is. De stad is niet mijn stad: het is de stad van God.

Ook een slapeloze nacht kan je doen thuiskomen bij God.

Tony, pastor