Bernardus van Clairvaux

De ontmoeting met Bernardus' geschriften is voor ons een rijkdom.
Hij leeft van Gods Woord in de Schrift en is op die wijze een betrouwbare gids bij ons gelovig mens worden. 
De echtheid waarmee hij getuigt over zijn persoonlijke geloofservaring,
de helderheid waarmee hij reflecteert over diepmenselijke realiteiten,
reiken ons woorden én wegen aan om zowel de essentie van ons christen zijn
als van onze keuze voor het religieuze leven steeds duidelijker te verstaan. 

Dat onze religieuze gemeenschap naar zijn naam genoemd wordt,
heeft verre wortels in het verleden.
Ons prille begin situeert zich aan het einde van de 12de eeuw,
op het ogenblik dat de invloed van de Cisterciënzerbeweging heel groot was.
Nieuwe communiteiten lieten zich als vanzelfsprekend enten op deze spirituele stroming. 
Maar ook vandaag worden wij gedragen door de levenskracht die ervan uitgaat. 

De weg van de innerlijkheid waartoe we uitgenodigd worden 
leert ons omgaan met een geseculariseerde samenleving -
vrijmoedig getuigend van ons geloof en van onze levenskeuze. 
Naar diezelfde samenleving worden we gezonden,
met de opdracht mee te werken aan haar groeiende menswording.

Een innerlijke zoektocht

glasraammenswording.JPG

Als kleine jongen heeft Bernardus een sterke religieuze ervaring - zijn kerstvisioen.
Willem van Saint-Thierry - een goede vriend van Bernardus - schrijft het volgende hierover in zijn biografie over Bernardus. Vermoedelijk is het een weergave van Bernardus' getuigenis zelf :

"Het Kind Jezus verscheen hem als de Bruidegom die het bruidvertrek komt uitgetreden. Hij toonde zich aan zijn blikken alsof Hij opnieuw onder zijn ogen geboren word : Hij het Kind-Woord uit de schoot van de Moeder-Maagd, Hij de schoonste onder de mensen (ps. 45,3), en Hij bracht de gevoelens in vervoering van het kind Bernardus, dat al niets kinderachtigs meer had. Sinds die dag was hij ervan overtuigd - en hij blijft het tot op vandaag herhalen - dat het uur waarop het Kind Jezus hem verschenen was, het uur zelf was waarop Hij ter wereld kwam".

Wat er in die kerstnacht precies gebeurde weten we niet, wel dat Bernardus heel diep de werkelijkheid van Jezus' geboorte heeft ervaren. Dank zij Zijn menswording is Hij in elke tijd ontmoetbaar, is Hij altijd de Komende in het leven van de Kerk en in het concrete leven van elke gelovige.

Bernardus groeit op als een heel talentvolle jonge man. Hij kan een intellectuele carrière uitbouwen. Hogere studies trekken hem wel aan. Maar er blijft de aantrekkingskracht van een leven in eenzaamheid, op zoek naar God die tot hem is gekomen in Jezus Christus. Het religieus réveil dat leeft in zijn tijd, herkent hij bij zichzelf en bij een aantal van zijn vrienden en familieleden.

Monnik, abt, schrijver én mysticus

monnikincel.JPG

Dankzij zijn sterke en veelzijdige persoonlijkheid geeft Bernardus een groot élan aan de monastieke vernieuwing die begon in Cîteaux. Niet in het minst door zijn spreek-en schrijftalent. Zijn persoonlijke religieuze ‘ervaring' vanuit zijn gebed en zijn omgang met Gods Woord, zijn reflecties over menselijke werkelijkheden en over hun monastieke levenswijze weet hij te verwoorden en door te geven aan zijn medebroeders-monniken. Samen met Willem van Sint-Thierry leest Bernardus het Hooglied. Beiden vinden in dit liefdesgedicht uit het O.T. een beeldtaal waarmee zij de persoonlijke liefdesrelatie tussen God en de mens, tussen Christus en de individuele gelovige in al haar innigheid weten te verwoorden.