Zusters Bernardinnen

Tot op vandaag

Laatste aanpassing op maandag 2 december 2019 - 11:46

De ontwikkeling en de geschiedenis van de congregatie heeft zijn doorwerking tot op vandaag...

1. Eenheid in verscheidenheid

Een stroom van leven

Het groeiend aantal Afrikaanse/Rwandese zusters zorgt ervoor dat zij meer en meer betrokken zijn bij de bestuurlijke organisatie van de congregatie. Opvallend hierbij is dat in samenkomsten op bestuursniveau de vraag naar de eigen identiteit van de zusters bernardinnen telkens naar boven komt, ofschoon Vlaamse en Afrikaanse zusters in een verschillende socio-culturele en kerkelijke context leven. Dank zij vele vormen van uitwisseling en overleg groeit een gezamenlijk levensproject met stevige spirituele wortels en structuren die het ondersteunen.

Vijf grondintuïties die generaties zusters Bernardinnen beleefd hebben, worden ons aangereikt als leidraad voor vandaag :

Innerlijkheid en inzet, beleefd in een aangepaste levensstijl en dagorde
Evangelische bewogenheid die gevoelig maakt voor concrete noden
Leven in gemeenschap, vanuit een verbondenheid in Christus
Beleving van de cisterciënzerspiritualiteit
Kerk-en maatschappijbetrokkenheid vanuit een open geest

Eenheid in verscheidenheid

De ‘eenheid in verscheidenheid’ willen we op elk niveau van de congregatie trachten te beleven.

In elke gemeenschap, waar we als onderscheiden personen als medezusters aan elkaar worden toevertrouwd.
In elke provincie – de Vlaamse en de Afrikaanse – waar we met verschillende generaties hetzelfde religieuze levensproject met elkaar delen.
In het geheel van de congregatie - met communiteiten in Vlaanderen, Rwanda, Tsjaad en Burkina Faso – is er ruimte voor de eigenheid van elke context waarbinnen we als zusters bernardinnen leven en werken.

De samenbindende krachten zijn onze gezamenlijke cisterciënzerspiritualiteit, onze medezuster-zijn-van-elkaar, het delen in elkaars vreugden en zorgen. Zo is de ‘eenheid in verscheidenheid’ uitgegroeid tot een concrete weg die we samen – Vlaamse en Afrikaanse zusters - bewandelen, waaraan we samen blijven bouwen en waarvoor we samen blijven kiezen.

Quote Bernardus kleur.jpg

2. De Cisterciënzerspiritualiteit als bron van menselijk en religieus leven

De verbondenheid met de grote Cisterciënzerfamilie komt op velerlei wijzen tot uiting, zowel in het dagelijkse leven van de zusters als in het vormingsprogramma dat elk jaar wordt aangeboden. De regelmatige lectuur van de teksten van Bernardus van Clairvaux en van de andere Cisterciënzervaders laat ervaren hoe concreet en eigentijds hun inzichten en hun spiritualiteit zijn. Meer nog, zij wijzen ons de weg om de diepere realiteiten van het religieuze leven te beleven.

“God zoeken en de mens ontmoeten als beeld van God” : het is een kernachtige samenvatting van onze roeping en zending. ‘God zoeken’, die ons het eerst gezocht heeft. Daartoe zijn we geroepen. Dit proberen we samen te beleven in de liturgie, in de ontmoeting rond zijn Woord, in het persoonlijk en gezamenlijk gebed. Het mysterie van de Menswording waarin we delen, nodigt ons uit om mee te werken aan de humanisering van onze wereld, te beginnen met de humanisering van onszelf en van onze onderlinge relaties. Zo groeien we in respect voor elke mens, die naar Gods beeld geschapen is. Elke mens, wie hij of zij ook is, in welke omstandigheid ook. Tot slot de ‘school van liefde’ die we vrijwillig betreden door ons te laten omvormen tot gemeenschapsmensen naar het voorbeeld van Jezus.

Wanneer woorden opborrelen uit een gelovig hart, ook al zijn dit eeuwenoude woorden, zij kunnen ons raken, heel diep, tot in het hart dat verlangt te groeien in geloof, hoop en liefde. Deze ervaring geeft ons de ontmoeting met de Cisterciënzervaders en met de levende Godsverbondenheid die ze onder woorden brengen.

3. Open op de toekomst

In de Proloog van zijn Regel schrijft Benedictus : “Kijk, in zijn goedheid toont de Heer ons de weg van het leven” [1]. Deze weg wordt ons beloofd, zonder dat hij evenwel uitgestippeld is. Alleen mensen die op weg gaan, banen zich een weg. Doorheen de tijd, doorheen de omstandigheden, met vóór zich uit de belofte van Gods trouw, met in hun hart de overtuiging en de beleving dat de levenskeuze die ze maakten zinvol is en ‘van alle tijden’ blijft. Als zustergemeenschap trachten we in het voetspoor te gaan van Hem die van zichzelf zegt dat Hij de weg, de waarheid en het leven is [2]. Hij antwoordt dit aan een vertwijfelde Tomas die vraagt naar de weg – de weg van het leven. Met velen samen geloven we dat de weg van het christen zijn levengevend is. Hetzelfde voor het religieuze leven : zich hechten aan Jezus – een leven lang – maakt gelukkig en schept ruimte om de Heer en zijn toekomst voor ons in overgave te ontvangen.

Het Generaal kapittel van 2014 verwoordde het als volgt : “ Laten we ‘oversteken’. Hoopvol, want samen kunnen we de krachten bundelen en de toekomst biedt ons kansen om verder te gaan. Laten we ‘leerlingen van de Weg’ zijn die zich toevertrouwen aan de Verrezen Christus – op zijn Woord : “ Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld” [3].

bosweg2.jpg

Met een groot vertrouwen naar de toekomst... © pexels

[1] Regel van Benedictus, Proloog, v. 20
[2] Joh. 14, 6
[3] Verbonden in de Geest, Generaal kapittel zusters Bernardinnen, april 2014, p. 23.

Recent bezocht