De taal van de liefde in De Tinten | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Zusters Bernardinnen

Zusters Bernardinnen

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Wie zijn we Spiritualiteit Roeping en religieus leven
      Een getuigenisIets voor jou?Vorming voor het religieuze leven
      Gemeenschap Gent: Rabboeni Voor jongeren en jongvolwassenen Over de grenzen: Afrika
      Projecten in AfrikaRwandaTsjaad Burkina Faso
      Acht eeuwen geschiedenis
      BronvermeldingVan het begin tot de 19e eeuwEen nieuwe tijd: naar de twintigste eeuwVernieuwing na Vat IITot op vandaag
      Liturgie
      Liturgie als fundamentGebedstijden en gebedsintentiesLezingen voor de komende zondag
      Contact
Leen in de De Tinten, foto's: De Tinten

De taal van de liefde in De Tinten

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op zaterdag 13 augustus 2016 - 14:49
Afdrukken
Onze medezuster Leen getuigt over haar engagement bij kwetsbare mensen van onze samenleving.

Ik las …. “het zijn geen vluchtelingen, het zijn mensen”… woorden die je niet zo snel uit je hoofd kan zetten of je wilt er iets voor doen.

‘De Tinten’, een organisatie die vanuit een christelijke visie de meest vergeten mensen wil helpen. Het gaat vooral om vluchtelingen, immigranten die geen geldige verblijfsvergunning en geen inkomen hebben, velen onder hen zijn dakloos en hebben geen vaste verblijfplaats, ze dolen van de ene opvangplaats naar de andere ofwel slapen ze buiten of in openbare ruimtes. In De Tinten kunnen deze mensen een beroep doen op de sociale dienst om hun papieren in orde te laten brengen bv.. Ze kunnen er terecht bij een dokter, een tandarts en ze vinden er kledij, linnen, huishoudelijk gerief enz …Ze kunnen er Nederlands leren en hun kinderen worden ondersteund bij hun schoolwerk. Elke vrijdag is er grote voedselbedeling met onthaal en ontmoeting bij een tas koffie of thee. Een belevenis waar je een hele wereld  van mensen voorbij ziet komen, vandaar ook de naam ‘De Tinten’.

Zelf omschrijven ze hun doel als volgt:
De vrijwilligers van onze organisatie bieden hulp aan vluchtelingen, asielzoekers en mensen zonder wettig verblijf, die omwille van hun ras, overtuiging of godsdienst in hun thuisland achtervolgd of op één of andere wijze gediscrimineerd worden.
Wij laten ons leiden door de evangelische waarden die ons oproepen om de armsten onder ons onvoorwaardelijk te helpen. 
(zie: www.detinten.be)
In 2015 kreeg de VZW De Tinten de Gentse samenlevingsprijs, meer dan terecht, vind ik.

Ik ben heel gelukkig dat ik er als religieuze elke vrijdag aanwezig kan zijn. Het helpt me om zelf te groeien in meer aandacht voor menswaardigheid en respect, in vriendschap en liefde voor elke mens. Er is een grote openheid en genegenheid onder de vele vrijwilligers die er komen helpen, vaak ook mensen die zelf uit de doelgroep komen en die andere lotgenoten echt willen helpen, ze zijn ook heel kostbaar in het helpen vertalen wanneer mensen iets willen vragen of vertellen.

foto: De Tinten

“Wat je aan de minste van de mijnen hebt gedaan, dat heb je ook aan Mij gedaan” 

zegt Jezus in het evangelie van Mt. 25. Ik kan niet anders dan te geloven dat dit een levende werkelijkheid is. Ik voel me er echt geroepen om te  helpen en goed proberen te zijn voor elke mens die ik daar ontmoet. Daar kom ik Jezus tegen die zegt: “kom allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt gaat en je zal rust vinden”. (Mt. 11,28) Deze woorden zijn zo concreet geworden dat ik nog weinig denk aan eigen kleine of grote zorgen, maar eerder probeer de zorgen van deze mensen te begrijpen en te helpen dragen. Voor velen van hen is het leven een grote last. Je ziet ze letterlijk gebukt gaan onder de zware lasten van het leven. Ik voel me altijd blij als ik iemand kan doen glimlachen, dan heb je werkelijk hun hart gewonnen, dan groeit er vertrouwen. Ik probeer hen in hun eigen taal te begroeten en dat schept direct een vertrouwensband, ook al geraak ik niet verder dan enkele woorden, maar de taal van de liefde is het belangrijkste. Mensen komen en gaan, sommigen vinden er rust en verlichting omdat ze er zich thuis voelen, omdat ze er mogen zijn zoals ze zijn, omdat ze zich graag gezien en welkom voelen. Na de voedselbedeling is er nog kans tot ontmoeting bij een tas koffie, thee of verse soep, een koek , een stuk taart of een broodje. Sommigen zitten alleen, je ziet ze piekeren, ook de kinderen  … vaak zijn ze in gedachten en in zorgen verzonken. Anderen brengen een vrolijke noot in de groep, ze zijn vriendelijk en maken plezier. Een man begon plots op zijn mondharmonica te spelen, we verzamelden de kinderen die er waren en begonnen spontaan te dansen. Het zijn momenten van gedeelde vreugde.

Ontmoeting is belangrijk, luisteren en hen daarin nabij zijn ook al kan je niet altijd veel doen en voel je soms de onmacht over je heen komen.

En toch …. het maakt niet veel uit wat je kan of niet kan, wat je doet of niet doet, welke taal je spreekt of niet kan spreken …. het gaat vooral over goedheid en liefde.

Zo bv. kwam op een dag Ali, een jonge man uit Syrie, met een brede glimlach op zijn gezicht binnen gehuppeld. Hij vertelde dat na zoveel maanden zijn zus met haar 3 kinderen in Gent aangekomen waren. Haar man was in Aleppo  omgekomen tijdens de oorlog, ze was zwanger van een 3de kindje en is met haar 2 jongste kinderen gevlucht op zoek naar haar broer. Ze zijn maanden onderweg geweest en onderweg is haar 3de kindje geboren. Het was een ontroerend verhaal … iedereen deelde in zijn vreugde. 

 

foto: De Tinten

Een andere jongen die slechthorend is en daardoor moeilijk spreekt, kwam op een andere keer ook met een grote lach bij ons om te vertellen dat hij zijn moeder teruggezien had. Wat een vreugde voor hem en voor ons!

Een flinke en mooie vrouw uit Albanië, komt elke week een voedselpakket halen. Je merkt aan niets dat ze een groot lijden te dragen heeft, toch vertelde iemand dat haar man door de politie opgepakt is en teruggestuurd naar Albanië.  Zij is hier gebleven met haar dochtertje omdat er voor hen geen toekomst is. Ook zij moet de eindjes aan mekaar knopen om te overleven en is zo dankbaar dat ze hulp krijgt.

Elke vrijdag na de school, komen rond het sluitingsuur twee kleine jongens de voedselpakken halen voor hun grote gezinnen. Ze wonen allemaal samen in hetzelfde huis. De ouders komen bijna nooit mee. De jongens doen thuis al de boodschappen, je ziet ze keer op keer vertrekken met volgeladen zakken én nog eens hun boekentas. Ze moeten zich haasten om de bus te halen want ze wonen aan de andere kant van de stad. Ook vele dakloze mensen komen voedselpakketten halen, ze kunnen alleen maar kleine klaargemaakte gerechten meenemen, want ze hebben geen vuur of frigo, alleen een rugzak waarin gans hun bezit zit.

Dit zijn maar enkele verhalen van de vele verhalen van mensen die er komen en weer gaan. Elke week mag ik hen ontmoeten en ik ben er heel dankbaar om.

Er zijn ook steeds tekenen van hoop.
Een van die tekenen zijn de jongeren.

Jongeren die zelf een voedselpakket komen halen of jongeren die soms met me meegaan om te helpen of die daar een stage komen doen. Regelmatig moeten ook enkele jongeren een dag  komen  meewerken als ‘alternatieve straf’ voor een zware fout die ze begaan hebben op school. Als ze dan meemaken wat in De Tinten gebeurt, denken ze toch eens na over wat ze mispeuterd hebben en weten ze toch dat het anders moet. Ook achter hen willen we staan en ze mogen ervaren dat we in hen blijven geloven. 

‘Iets groots is de liefde’, zegt Bernardus … inderdaad. Deze eeuwenoude uitspraak blijft zo sprekend voor deze tijd. Het stemt mij tot grote dankbaarheid omdat zovele mensen iets van die Liefde mogen ontvangen én ook omgekeerd. In het delen van die liefde, ontvangen we zelf zoveel terug aan vriendschap en goedheid. 

Leen

foto: De Tinten

Gepubliceerd door

Zusters Bernardinnen

Meer

Artikel
diaconie
Engagement

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie
De pijn van de slachtoffers van milieurampen
readmore

Gebedsintentie paus september 2024: voor de schreeuw van de aarde

icon-icon-inspiratie
gebedsintentie paus augustus 2024: politieke leiders
readmore

Gebedsintentie paus augustus 2024: voor politieke leiders

icon-icon-inspiratie

Reacties

Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw. 

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook