Allerheiligen & Allerzielen (muziek video)

Op Allerheiligen zingt de liturgie
Gaudeamus omnes in Domino.
“Laten wij ons in de Heer verheugen
nu wij het feest vieren van alle heiligen.”
Met Allerzielen weerklinkt dan eerder het Requiem.
“Geef rust, Heer, aan hen die gestorven zijn.”
Met Allerheiligen de lof om Gods heiligen;
met Allerzielen de verstilde weemoed om hen
die ons in de dood zijn voorgegaan.
 
Allerheiligen en Allerzielen
twee dagen die samenhoren zoals het leven en de dood samenkomen.
Twee dagen die ineen vloeien tot die heel eigen sfeer
van de beginnende novemberdagen.
Dagen waarin we tastbaar herinnerd worden
aan het feit dat we sterfelijk zijn,
dat ons leven en dat van onze dierbaren
uitloopt op de nederlaag van de dood.
We merken het tastbaar telkens we het kerkhof bezoeken.
Ieder jaar staan er meer namen te lezen van mensen die we gekend hebben.
 
Dit nuchtere besef drukt de vreugde om het feest van alle heiligen niet.
Integendeel, het laat er de diepe betekenis van oplichten.
Het christelijk geloof heeft altijd al geweten
en mensen eraan herinnerd dat ze sterfelijk zijn.
Het geloof verbergt of ontkent de dood niet
en het neemt de dood ook niet weg.
Zelfs niet bij Jezus Christus, de Messias.
 
Maar voorbij dit nuchtere besef heeft het geloof
iets te zeggen over wat de dood overstijgt.
Het geloof spreekt over het leven in Gods oneindige liefde.
Over een God die een plaats voor ons heeft bereid
om voorgoed bij Hem te wonen.
De heiligen gaan ons hierin voor.
Met hun levensvoorbeeld maken zij ons duidelijk
dat het de moeite waard is om leerling van Jezus te zijn
en om vanuit zijn liefde te leven.
Met heel hun leven getuigen de heiligen van deze blijde boodschap:
de dood heeft niet het laatste woord
maar wel de liefde van God.

Priester Stefaan Franco
(overgenomen uit de nieuwbrief van bisdom Brugge)
 

De Nederlandse groep Sela zingt in een prachtig gebed
over "de mensen die we missen".