De zomerzon roept. De lange warme avonden maken ons hart onrustig. Een vreemd verlangen naar … Ja, naar wat?
Is het niet het onverwoestbare verlangen naar volop leven, naar ‘diep’ leven? Genieten van schoonheid van schepping en cultuur, van het samenzijn met familie en vrienden van stilte en rust om te kunnen thuiskomen, uit alle bezigheden die onze aandacht verstrooien.
Voor veel mensen kan het om één of andere reden geen echte vakantie worden. Laten we hen meedragen in ons hart en ons gebed.
We wensen je een mooie zomer met tijd voor God, voor jezelf en voor allen die je lief zijn.
