De dagen beginnen weer te korten. De zomer is definitief voorbij. Misschien kijken we met een beetje weemoed naar dagen van ontmoeting en gezellig samenzijn. Maar wat beleefd en opgebouwd werd, gaat niet voorbij.
De apostel Paulus herinnert ons in de brief aan de Korinthiërs aan het enige noodzakelijke, aan het enige dat blijft: de liefde.
Die liefde mag de grondslag worden van al ons doen en laten.
Voor eens en altijd wordt u een kort bevel gegeven: bemin, en doe dan wat u wilt. Zwijgt u, zwijg dan uit liefde. Spreekt u, spreek dan uit liefde. Wijst u op fouten, doe het uit liefde. Ontziet u iemand, doe het uit liefde. Draag liefde in uw hart, want uit liefde kan niets anders dan goed voortkomen.
(Uit: Augustinus, Preken over de eerste brief van Johannes, VII,8)
Hieronder vind je het mooie L’amour jamais ne passera, geschreven en uitgevoerd door de Emmanuël-gemeenschap.
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.
De liefde zal nooit voorbijgaan. De liefde zal blijven. Liefde, liefde alleen, de liefde zal nooit voorbijgaan, want God is Liefde.
Al zou ik de gave van de wetenschap hebben en alle mysteries kennen, al zou ik de talen van engelen spreken, zonder de liefde ben ik niets. Al zou ik mijn goederen in aalmoezen geven, al zou ik mijn lichaam prijsgeven aan de vlammen, al zou mijn geloof bergen verzetten, zonder de liefde ben ik niets.
De liefde is altijd lankmoedig, houdt geen rekening met het kwaad. De liefde geeft zichzelf onophoudelijk, zoekt niet haar voordeel. De liefde benijdt niemand. De liefde wordt nooit boos. Ten allen tijde verontschuldigt ze en hoopt, de liefde verdraagt alles.
Op een dag zullen de tongen zwijgen, de profetieën zullen verdwijnen. Voor God, de Heer, onze meester, zal alleen de Liefde overblijven.
