Op bedevaart met de ‘Kleine Zielen’, uit Nederland en Vlaanderen, naar Lisieux, Normandië, Frankrijk! …
Dag1: 22 maart,
Zaterdagochtend vertrokken uit Leuven naar Chèvremont, als vertegenwoordiger van ‘Café Emmaüs’, vergezeld door Jo, die een tijdje geleden aansloot op onze bijeenkosten. We reden naar het bedevaartsoord, de thuisbasis van wijlen Marguérite, vlakbij Luik. We hadden daar eerst een eucharistieviering en dan met drie minibusjes van elk acht personen richting Lisieux, Normandië. De deelnemers: Kapelaan Austin, Raymond, Angelique, Peter, Paolo, Celina, Tiny, Danny, Chris, Ronald, Erik, Jos, Grace, Judith, Marjo, Florensa, Jo, Noëlla, Frank, Martha, Christina, Annamarie, Daniël en Didier.
Het was een lange tocht en kwamen late namiddag, eerder avond, aan in ons hotel.
Dag2: 23 maart,
Vandaag was ik in het Frans, Normandische stadje Alençon de geboorteplaats van Thérèse van Lisieux. Zo’n 120 kilometer van de stad Lisieux.
We werden verwacht in de kerk, naast het ouderlijke huis, waar Thérèse ooit werd geboren en gedoopt. Daar was er een mooie eucharistieviering voorgegaan door de Nederlands Indische priester kapelaan Austin.
We nuttigden het middagmaal in een restaurant verbonden aan de karmelieten orde van Thérèse.
We kregen daarna een rondleiding in het ouderlijke huis van Thérèse door karmelietes, Zuster Marie Catherine. Het huis is degelijk omgebouwd tot tentoonstellingsruimte over de geschiedenis van de Heilige Thérèse. Er werd ook nadruk gelegd op de unieke familiaire situatie van deze Heilige, namelijk, haar beide ouders, Louis en Zélie de familie Martin - Guérin de ouders Thérèse, die ook als koppel zijn heilig verklaard.
Eén busje reed daarna terug naar Lisieux terwijl ik met vijftien anderen onder leiding van Frank, naar de nog niet erkende maar heilig wordende krachtplaats, Dozulé reden. En dat was niet gewoon …
We gingen daar in Dozulé, naar de heuvel, Haute-Butte. Een speciale krachtplaats waar een groot kruis staat op de top van de heuvel en op 223 meter oostwaarts is een waterbekken. Er staat een kruis van 7,38 meter hoogte. Het is een schaalmodel op één honderdste van wat te verwachten is. Het wordt dus 738 meter en zou verlicht moeten worden. Dit omdat Jeruzalem op die hoogte ligt en dat de stad van Jezus is.
De dwarsbalk van het kruis wijst van oost naar west. Het uiteindelijke kruis zou lichtgevend moeten worden en van ver zichtbaar. Vandaar zou het zelfs vanop de Atlantische oceaan zichtbaar zijn.
Wat is het verhaal hierachter? Ik licht het even toe!
Madeleine Aumont, 28 maart 1972, in de goede week, kreeg een boodschap van Jezus. Bij het zien van een kruis aan de horizon, hoorde ze de woorden, “Ecce Crucem Domini”, dit betekent ‘het kruis van de Heer’. Haar priester legde haar uit wat het betekende, daar ze geen Latijn kende. Ze ontving in totaal over een periode van tien jaar vijftig boodschappen in kapel van de Heilige Jozef in Dozulé. Boodschappen door Jezus en de Heilige aartsengel Michaël gebracht. De laatste boodschap was op 6 augustus 1982, van de Heilige Aartsengel Michaël.
Jezus betekent, ‘God redt’. In het Latijn, Deus salvat. In het Hebreeuws Elohim metzil. Michaël is ‘wie is als God’. In het Latijn Quis ut Deus. In Hebreeuws mi kmu Elohim. Elohim betekent God.
Wat hielden die boodschappen in. Ik Ben, de liefde, ik Ben vrede, ik Ben de vreugde, ik Ben de verrijzenis, ik Ben het leven.
De wereld voorbereiden op de tweede komst van Jezus Christus. Hij zal in Zijn glorie komen. Verschillende verschijningen heeft ze gezien. Er werd gevraagd dit bekend te maken bij alle mensen.
Alle naties moeten hier naartoe komen. Aan de voet van het kruis komen om zich te bekeren. Al wie berouwvol aan de voet van dit glorierijke kruis komen zullen gered worden van de catastrofe. En we zullen in vrede en vreugde samenleven.
Aan dit glorierijke kruis of het teken van de mensenzoon, is de aankondiging van de aanstaande wederkomst van de verrezen Heer.
De kerk had het kruis moeten oprichten in het jubeljaar 1975. Dit gebeurde tot hiertoe nog niet.
Wat het reinigingsbekken betreft, het volgende. Je zou met het water je gezicht reinigen. Je gezicht wassen. Dit werd gevraagd in de boodschap van 19 juli 1974.
Het is geen bron maar komt uit de aarde opgeborreld. Wat vreemd is, het borrelt op, op een heuvel en is altijd troebel. Het is geen drinkwater maar water om de zegenen. Onze begeleider, Frank had ooit twee ervaringen met zieke mensen uit zijn omgeving. Het waren een genezing en een bekering.
Toen we daar waren was het licht heel mooi. Af en toe miezerde het een beetje. Een zegenende regen. Zoals ik ook meemaakte op mijn bedevaart naar Lourdes en San Sebastián de Garabandal. Ik zei toen ook, het is zo dat de Heilige Geest neerdaalt. Het gebeurde hier dus ook.
Dag3: 24 maart,
Deze dag begon met een bezoek aan de basiliek van de Heilige Thérèse van Lisieux. Dit in het feestelijk jaar van haar honderd jarige canonisatie, wat gebeurde in het jaar 1925.
Wat is een basiliek eigenlijk?
Een basiliek is in de Rooms-Katholieke Kerk een kerkgebouw met een bijzondere status. Alleen de paus bepaalt welke kerken basiliek mogen heten. Basilieken hebben een belangrijke rol in de kerkgeschiedenis gespeeld of vormen het centrum van bedevaarten. Basiliek komt van het Griekse woord voor 'koning' en was oorspronkelijk een rechthoekige bouwvorm met verhoogd middendeel en zuilengalerijen. Daar sprak de koning recht en werd handel gedreven.
Wij hadden een Heilige Mis in de crypte van de basiliek, voorgegaan door kapelaan Austin en de twee jonge misdienaars, Peter en Paolo.
Wat is een crypte eigenlijk?
Een crypte is een ondergrondse ruimte in een kerkgebouw, veelal bedoeld als begraafplaats of om relikwieën van martelaren en andere heiligen tentoon te stellen. Een crypte vindt men meestal in romaanse kerken.
Na het middagmaal vertrokken we naar Rouen om hulde te brengen aan de Heilige Jeanne D’Arc. Deze heilige is samen met Thérèse de patrones van Frankrijk.
We waren net op tijd in Rouen om de kerk van Jeanne D’Arc te bezoeken, in het hartje van de stad. Raymond bracht een geschiedkundige tekst over de Heilige Jeanne, nadat we een tientje hadden gebeden. Het is een heel moderne kerk waarin de glasramen van de vroegere kerk, die op deze plaats heeft gestaan, in moderne glasramen zijn verwerkt.
Wat is de definitie van een kerk eigenlijk?
Een kerkgebouw of kerk, uit het Grieks: Κυριακη (οικια); kyriakon, betekent, huis des Heren, en is een gebouw waar christenen hun godsdienst belevingen houden. Een kerk wordt ook wel bedehuis, gebedshuis, Godshuis of tempel genoemd.
Aangezien één busje een beetje te laat aangekomen was, werd de uiteenzetting en het bidden van het tientje, buiten aan de kerk overgedaan. Dit op de plaats waar de brandstapel had gestaan, daar waar Jeanne D’Arc, uiteindelijk terecht stond, was wel iets wonderlijks gebeurd. Nadat ze omgekomen was en de gehele verbranding voorbij was, vond men tussen de asse, haar hart dat onaangeroerd was. Het was intact, een wonder!
We namen de tijd om naar de kathedraal van Rouen te stappen.
Wat is een kathedraal?
Een kathedraal is een kerk waar een bisschop zijn zetel, zijn 'cathedra' heeft.
Een kathedraal of dom is de kerk waar een bisschop zetelt. De benaming valt te herleiden tot ‘ecclesia cathedralis’, kerk van de zetel. Die zetel is de zetel van de bisschop, die aan de zijkant van het priesterkoor van de kerk staat opgesteld, in de vroegchristelijke kerk in de ‘exedra of de koorapsis’.
Geschiedenis van de kathedraal.
De kathedraal van Rouen is een religieus monument dat in twee fasen is gebouwd met twee verschillende stijlen: beginnend in 1030 voor het Romeins geïnspireerde gedeelte en in 1145 voor het Gotisch geïnspireerde gedeelte. Het werd voltooid in 1506. Het gebouw heeft sinds 1862 de titel Historisch Monument. Opgemerkt moet worden dat de overblijfselen van koning Richard Leeuwenhart in de kathedraal liggen.
We namen wat vrije tijd en gingen allen, in groepjes, in het centrum, eten. We stapten terug naar onze busjes en reden terug naar Lisieux.
Dag4: 25 maart,
We begonnen deze dag vroeger dan de vorige dagen en we moesten op tijd zijn om de Heilige Mis in de kerk van het Karmelietenklooster van Lisieux bij te wonen. Vandaar dat het busje met kapelaan Austin en de twee misdienaars Peter en Paolo vroeger vertrokken. Dit omdat er na ons nog de gebruikelijke Mis doorging en dat onze Mis dus niet te laat mocht starten.
De twee andere busjes vertrokken iets later en we waren net op tijd.
Het Karmelietenklooster van Lisieux is een karmelietenklooster dat in 1838 werd gesticht door pater Pierre Sauvage in de stad Lisieux. In dit klooster bracht zuster Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn, haar religieuze leven door van 1888 tot aan haar dood in 1897. Het klooster huisvest nog steeds een gemeenschap van Karmelieten.
Theresia van Lisieux is dus een Franse heilige en kerklerares. Ze wordt ter onderscheid van de Spaanse heilige en kerklerares Theresia van Ávila ook wel "de kleine Theresia" genoemd.
Ze werd geboren op 2 januari 1873 in Alençon, waar we eerder waren en is overleden op 30 september 1897 in Lisieux. Ze werd heilig verklaard op 17 mei 1925, dit jaar precies honderd jaar geleden. Haar feestdag is op 1 oktober. Hoewel in den beginne uiterlijk onopvallend, ontpopte zich tot voorbeeldige spirituele prestaties. Ze werd in 1997 door paus Johannes Paulus II tot kerkleraar benoemd en is beschermheilige van priesters, missionarissen, bloemisten en piloten. Ze wordt ook bij zieken aangehaald.
Dan begon onze reisdag terug naar Chèvremont met een bezoek aan Beauraing, waar we gingen eten, met daarna aanbidding, biechtgelegenheid en inzegening van onze religieuze souveniers.
De eerste verschijning van de Maagd Maria aan de vijf kinderen van Beauraing, die in de winter, in 1932 en 1933 plaatsvonden. Om precies te zijn, op 29 november tot 3 januari. In die tijd verscheen de Maagd Maria meer dan 33 keer aan vijf kinderen uit Beauraing: Fernande, Gilberte en Albert Voisin, André en Gilberte Degeimbre.
Deze mooie en gezegende pelgrimage eindigde rond 23 uur in Chèvremont. De thuisbasis van ‘Het Legioen van de Kleine Zielen’. We namen uitgebreid afscheid en keerden met een blij hart en een overvloed aan zegeningen, mooie herinneringen en een goed gevoel, naar huis terug.
Het was mijn eerste ervaring en wat voor één!
Voor herhaling vatbaar, …
Chris
