Jo wil dit verhaal delen!
Op 26 mei 2025 vertrok ik alleen met de wagen voor een bedevaart naar La Salette, Assisi en San Giovanni Rotondo.
De reisroute was goed voorbereid, en ik had een GPS in de wagen. Ik had mijn wagen niet laten nakijken vóór de reis, en had ook geen reserve koelvloeistof en ruitensproeiervloeistof mee.
De derde dag, toen ik van Assisi naar San Giovanni Rotondo reed, zette ik de GPS op, maar ondanks al die snufjes miste ik de snelweg van Assisi naar de Adriatische kust.
Dan maar een volgende, minder snelle weg genomen... Op die weg was niet zoveel verkeer, maar hij was heel bochtig omdat hij heel de tijd door een bergachtig gebied ging, door kleine dorpjes en soms waren er haarspeldbochten. De temperatuur was gematigd, niet te warm. Ik was al een hele tijd aan het rijden, als ik opeens warmte aan mijn voeten voelde.
Er stond geen airco op, geen ventilatie. Ik had ook niet overdreven veel moeten remmen, waardoor de warmte misschien van de verhitte remmen zou gekomen zijn. Dat duurde zo een tijd, en ik begon van langsom meer ongerust te worden. Waar zou ik hier een garage vinden, in een haast onbewoond gebied? Ik had de wagen al een paar keer aan de kant gezet en even laten rusten. Ook al geprobeerd de motorkap te openen, wat niet lukte.
Terwijl ik reed, luisterde ik naar gebeden die ik op een USB-stick had staan. Op een bepaald moment was er een lang gebed tot de engelen en aartsengelen.
Ik had er eigenlijk geen aandacht voor en was voortdurend met mijn gedachten bij het euvel dat zich voordeed. Was het misschien tekort aan koelvloeistof waardoor de motor oververhit raakte?
Maar, toen ik merkte dat het gebed ten einde was, stopte ineens die warmte aan mijn voeten. Weg was ze, en is niet meer teruggekeerd voor de rest van de reis !
Waren het de engelen die tussenbeide gekomen waren? Of Pater Pio, naar wie ik op weg was? Wie weet!
Jo
