De draad terug opgenomen | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
CCV Brugge

CCV Brugge

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Over CCV Aanbod Aanbod van en samen met partners Materiaal
      Plek in de kerkKijktafelsGrondtoonDoopselEerste communieVormselOm te bestellenLeerhuis voor geloof en pastoraal 2024-2025Voor teamsVoor gezinnen
      Uitleendienst Catechese Gezinspastoraal Vrijwilligers Partners CCV in Vlaanderen & Brussel Officiële documenten
      AnnuleringsvoorwaardenPrivacyverklaring CCVVrijwilligersbeleid
      Steun CCV Brugge
Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail
Over CCV Aanbod Aanbod van en samen met partners Materiaal
Plek in de kerkKijktafelsGrondtoonDoopselEerste communieVormselOm te bestellenLeerhuis voor geloof en pastoraal 2024-2025Voor teamsVoor gezinnen
Uitleendienst Catechese Gezinspastoraal Vrijwilligers Partners CCV in Vlaanderen & Brussel Officiële documenten
AnnuleringsvoorwaardenPrivacyverklaring CCVVrijwilligersbeleid
Steun CCV Brugge

De draad terug opgenomen

Laatste aanpassing op donderdag 18 juni 2020 - 10:30
Afdrukken

Na zo veel weken 'afstand' mogen we eindelijk (voorzichtig) weer samenkomen in vieringen en vergaderingen. De draad terug oppikken, hoe hebben we dat beleefd? We vroegen het aan enkele mensen binnen en buiten de kerk.

  1. Carolien Vandecandelaere: Een heropstart is niet zomaar teruggaan naar de tijd voor corona
  2. Christine Delalleau: Blij dat we er opnieuw bij mochten zijn
  3. Lore Vanderbeken: De eerste keer misdienen was anders!
  4. Joost Levrouw: Bedrijfsleider, echtgenoot, vader en zoon van... vertelt.
  5. Hans Debel: Onszelf heruitvinden op school en in de pastorale eenheid
  6. Geert Vervaecke: Draden om niet terug te laten vallen 

Een heropstart is niet zomaar teruggaan naar de tijd voor corona

Met het team van de PE H.-Petrus Torhout hebben we unaniem beslist om de liturgische vieringen her op te starten op 20 en 21 juni. Door een weekend later te starten hebben we wat meer ademruimte om alles goed voor te bereiden en voldoende medewerkers te zoeken. Een heropstart is niet zomaar teruggaan naar de tijd voor corona. Er moet met heel wat zaken rekening worden gehouden om op een veilige manier samen te kunnen vieren. Immers, de meerderheid van kerkgangers zijn mensen die tot de zogenaamde risicogroep behoren.

De heropstart maakt me heel gelukkig. Ook ik heb immers de wekelijkse eucharistie enorm gemist. Het is toch een wezenlijk onderdeel in het leven van elke christen. Gelukkig moesten we niet helemaal op onze ‘geestelijke honger’ blijven zitten door het gevarieerde aanbod op tv en internet, maar…het is toch niet hetzelfde! Ik mis daar erg de samenhorigheid en verbondenheid van het fysiek samenkomen. Maar we hadden – in het belang van de volksgezondheid – nu éénmaal geen andere keus.

Wat mij vooral heel erg treft, is de bereidheid in onze pastorale eenheid van mensen die zich willen engageren als steward. Zelfs nu we voorlopig maar 2 van de 4 kerken opstarten, zijn mensen bereid om mee te werken in een andere kerk dan deze waaraan ze verbonden zijn. Op die manier zie en voel je dat we echt wel een eenheid vormen in onze Petrusgemeenschap, en dat stemt me zeer gelukkig.

Persoonlijk verwacht ik nog geen ‘grote toeloop’, maar vermoed ik dat veel mensen nog zullen afwachten tot ze horen van anderen hoe het er aan toe gaat tijdens een viering, om dan in de volgende weken aan te sluiten als ze horen dat alles veilig verloopt.

De voorbije periode was voor iedereen zwaar, maar ik hoop dat de verbondenheid in onze gemeenschap er alleen maar groter door zal worden en dat iedereen zich door mekaar gedragen mag voelen.

Carolien Vandecandelaere
parochie-assistente 

Terug naar overzicht

Blij dat we er opnieuw bij mochten zijn

Sinds zaterdag 13 juni mochten we ook als kerkgemeenschap uit de lockdown treden met inachtneming van de opgelegde maatregelen. Op mijn parochie was er afgelopen weekend geen viering. Zaterdagavond ben ik in de naburige parochie de eucharistieviering gaan bijwonen. Het verraste mij dat ik bijna alle kerkgangers van voor de lockdown terug zag, ook de gelovigen boven de 65 jaar die tot de zogezegde risicogroep behoren.
Het deed natuurlijk wat onwennig aan dat we binnen onze bubbel dienen te zitten, of alleen als we alleenstaand zijn, en dat we de liederen niet konden meezingen. Maar ik denk wel dat iedereen blij was dat ze er opnieuw bij mochten zijn, ook al zullen we ons allemaal nog een tijdlang aan 'het nieuwe normaal’ moeten houden.

Als contactpersoon ben ik ook teamlid. Sinds de lockdown in voege is, konden we niet meer samenkomen. Mededelingen of voorstellen werden meegedeeld via mail en éénmaal werd er vergaderd via livestream. Maar daar kon ik niet aan deelnemen omdat ik niet over de nodige apparatuur beschik. Misschien lukt het wel om binnen enkele weken met heel het team terug samen te zitten (met de nodige veiligheidsmaatregelen natuurlijk!).

Christine Delalleau,
teamlid in het decanaat Ieper

 

Terug naar overzicht

De eerste keer misdienen was anders!

Iedereen zat ver van elkaar, dat was heel erg raar.  In Vichte is er de 3-tegel regel, dat wil zeggen dat je altijd op 3 tegels van de andere mensen moet blijven, behalve als de mensen in je bubbel zitten.  Je mag ook niet meezingen, dat is niet leuk, want het is dan zo stil in de kerk.  Of je zou je mondmasker moeten aandoen, maar dat is ook raar vind ik.  We mogen ook niet veel doen als misdienaar, dat vind ik jammer.  Nu moeten we met een kaars staan tijdens het evangelie en we moeten ook een kaars aanbrengen als de priester de gaven aanbrengt.  Dat is niet zoveel, anders mogen we het evangelieboek dragen, offerande staan, gaven aanbrengen en afdienen.

Toch ben ik blij dat we terug mogen starten want zo zien we de andere misdienaars eens terug!  Het is zolang geleden.  We belden wel eens met Zoom, maar dat is niet hetzelfde.

Na de viering kunnen we ook wel helpen om de stoelen te ontsmetten, want dat moet na iedere viering gedaan worden als er snel terug mis is.  In Vichte is er iedere dag mis, dus moet altijd alles ontsmet worden.  Heel veel werk, maar gelukkig hebben we veel mensen die willen helpen bij ons.
De kerken waar er nu mis doorgaat moesten volledig gepoetst worden.  Ik ben met mijn mama en nog vrijwilligers ook de kapel in Tiegembos gaan poetsen.  Daar worden veel kindjes gedoopt.  Het was wel leuk, want er was ook iemand uit mijn theatergroep.  Nu we niet naar school mogen zie ik niet veel vriendinnen meer, dus het was wel fijn om eens iemand terug te zien.
Hopelijk vinden ze snel een oplossing tegen het virus, zodat weer meer activiteiten kunnen doorgaan, ook met onze misdienaarsgroep.

Groetjes
Lore Vanderbeken
Misdienaars Ter Vichten

Terug naar overzicht

Joost, bedrijfsleider, echtgenoot, vader en zoon van... vertelt.

Voor mij is de Coronatijd  redelijk normaal verlopen. Ik had het voorrecht om als bedrijfsleider gewoon verder te kunnen werken. Door de strijd tegen het virus kwam er echter meer druk op de levering van bepaalde machines voor de medische sector.  Daarnaast kwam er ook heel wat meer werk op mij af. Werknemers werkten meestal van thuis uit, met als gevolg dat ik vaak de enige was die de problemen in de werkplaats moest oplossen.   Daarnaast was er ook de bezorgdheid voor de gezondheid van mijn werknemers. Steeds opnieuw moest ik hameren op het afstand houden, op het belang van de elementaire regels…  Ikzelf ben nooit bang geweest van het ziek zijn op zich. Sedert de ziekte van mijn vrouw besef ik dat we kwetsbare mensen zijn en dat we geluk hebben als het goed gaat met onze gezondheid. Als ik ziek word, ligt mijn lot in de handen van de dokters en verzorgenden. Belangrijk is dat zij niet overbelast geraken.

We gaan met de dreiging van het virus moeten leren leven. Ook al blijft er een zeker risico, sociaal contact is een noodzaak voor ieder mens . De isolatie is tegennatuurlijk. We moeten voorzichtig blijven, maar zonder angst of smetvrees.

Mijn grootste zorg in deze periode was dat mijn moeder in het rusthuis geen contact met ons kon hebben. Dan voel je hoe belangrijk het is om mekaar eens te kunnen vastnemen. De online oplossingen werken niet goed met een hoorapparaat … De onmacht om iets aan die situatie te kunnen veranderen, het feit dat verantwoordelijken beslissingen nemen zonder dat ouderen enige inspraak hebben, het feit dat mensen alleen moeten sterven omdat ze corona hebben, daar heb ik het moeilijk mee.  Hier moet het beleid m.i. prioritair werk van maken om beter voorbereid te zijn bij een volgende crisis.
En waar ik het ook moeilijk mee had, was het niet kunnen samenkomen in de kerk. Een online viering is voor mij niet hetzelfde. Ik heb dat echt gemist. Ik ben dan ook oprecht blij met de heropstart van de vieringen.
Tot slot wil ik u nog dit meegeven.  Afgelopen weekend is mijn moeder eindelijk weer eens een dagje bij ons op bezoek kunnen komen.  Ze lachte opnieuw…

Joost Levrouw
teamlid pastorale eenheid Sint-Margaretha Lichtervelde.

 

Terug naar overzicht

Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.

Lees meer

gebedsintentie paus augustus 2024: politieke leiders
readmore

Gebedsintentie paus augustus 2024: voor politieke leiders

icon-icon-inspiratie
CCV in actie
readmore

Verhoogde fiscale aftrek van giften. Steun CCV.

icon-icon-information
Vakantie © Afbeelding van DarkWorkX via Pixabay
readmore

Vakantie, toch een hele organisatie

icon-icon-information

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook