Priester Fernand Marechal, Zeebrugge
Terug naar overzicht
Jezus wordt in het graf gelegd
Na alles wat Jezus had meegemaakt in de dagen van zijn lijden en sterven, was dit het meest menselijke gebaar, naast de troost die hij ondervond van de wenende vrouwen, de verfrissende ontmoeting met Veronica en de daadwerkelijke hulp van Simon van Cyrene die zijn zwaar kruis hielp dragen.
Jezus wordt in het graf gelegd.
Hij werd aangeraakt, opgetild, gedragen naar zijn laatste rustplaats.
Een vooraanstaande uit de gemeenschap, Nicodemus, heeft zijn eigen graf afgestaan om zijn Meester in neer te leggen. Het rouwproces begint pas als de overledene zijn definitieve plek heeft gekregen. Dat was voor Jezus niet anders.
Als voorganger heb ik het voorrecht, de kans ook om binnen te treden in de intimiteit van een familie op een moeilijk moment in hun leven, wanneer ze afscheid nemen van een vader, een moeder, een kind of een goede vriend.
Namens de kerkgemeenschap mag ik bidden, aanraken met olie, begeleiden naar de ontmoeting met de Eeuwige, hun tweede geboorte in het nieuwe Leven. Het is met schroom en eerbied dat ik de woorden en de tekens die de kerk mij aanreikt mag uitspreken en voltrekken.
Wanneer de laatste adem de mens verlaten heeft, wordt hij van zijn ziekbed getild en naar een afzonderlijke plaats gebracht om het uiteindelijke afscheid in te leiden. Het is een tijd van wachten en waken bij de overledene, een tijd ook van gesprek met elkaar en met mij om de afscheidsliturgie voor te bereiden.
Ook hier mag ik meeleven en deelgenoot worden van ‘wie de overledene was’ voor zijn of haar familie. Deze doortocht- of overgangsliturgie kan een mooi en rustgevend moment worden voor de naaste familie en vrienden. Het bijeenbrengen van zinvolle teksten, gebeden en liederen die het geloof en de hoop uitdrukken op een nieuw bestaan aan de andere kant: het verrijzenisgeloof. Het is een diepmenselijk gebeuren wanneer wij mensen begeleiden naar hun laatste rustplaats en neerleggen in de aarde, in een graf. Het is een laatste knuffel, een gebaar uit alle culturen en alle tijden.En wanneer we ons na enkele weken of maanden naar het graf begeven, zullen wij mede met de ‘tuinman’ moeten vaststellen:
‘Hij/zij is niet hier, hij/zij is verrezen’.
Priester Willy Snauwaert, pastorale eenheid Tiberias
Terug naar overzicht