Getuigenis gezinsvakantie Chandolin | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
CCV Gent

CCV Gent

  • Startpagina
  • Contacten
  • Formulieren
  • Zoeken
  • Meer
    • Formulieren
    • Zoeken
    • Over CCV Kalender Permanent aanbod
      Geestelijke begeleidingRuachSupervisie
      Terugkerende initiatieven
      Bach & BijbelBijbels LeerhuisDiocesane werking na scheidingLeerhuis van de kerkvadersSchool voor geloofsverdieping
      HDGI De nieuwe parochie
      Gezondheidsscan voor parochieploegenEen nieuwe adem voor de parochieploeg
      Catechese Zorgpastoraal
      Over onsSpirituele en pastorale zorgOpleidingPermanente vorming en ondersteuning
      Liturgie Het getijdengebed Vrijwilligers Steun CCV Gent Partners CCV in Vlaanderen en Brussel Privacyverklaring CCV

Getuigenis gezinsvakantie Chandolin

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op vrijdag 15 december 2023 - 9:44
Afdrukken

Met een groep gezinnen en alleenstaanden trok ik in de zomer van 2023 naar de Zwitserse Alpen, Chandolin, voor een unieke vakantie, rijk aan verbondenheid, samenzijn en ontspanning én herbronning.

Op vrijdag 28 juli om 06.00 uur ’s morgens verzamelden we op de parking van Mariagaard voor een dag met de bus. Enkele anciens begroetten elkaar hartelijk. Ik werd als nieuweling vlug aangesproken. Tijdens de busrit en de rustpauzes onderweg legde ik contacten en voelde al vlug een grote openheid en verbondenheid. Het leek of ik sommigen al eerder tegenkwam in mijn leven. Na een lange dag, met dank aan de twee chauffeurs, kwam Chandolin in zicht. Opgewekte kreten in de bus. Wie verschijnt er ? Een superster ? We zagen in de verte Le Grand Hotel Chandolin liggen. Een blij weerzien voor velen onder ons.

Twee dames loodsten mij het hotel binnen en maakten mij vertrouwd met de gewoonten van het huis.

Zorg voor mekaar is een rode draad tijdens ons verblijf.

Zorg voor de kinderen en jongeren. De jeugdbegeleiding stond gedurende gans het verblijf paraat met sport, spel en samenzijn zodat ouders volop konden genieten van de bergen en andere activiteiten. Zorg ook voor Christiane, 91 jaar, die wanneer het een beetje moeilijk ging in de bergen een duwtje in de rug kreeg. De kookploeg die er voor zorgde dat je zeker geen honger lijdt, ook wie een allergie heeft. Zorg door de kernploeg die met de nodige humor maakte dat iedereen zich vlug thuis voelde en waar je voor om het even wat bij terecht kon.

Ontspanning en samenzijn maakte van ons verblijf een tijd van inspannen en plezier. De wandelingen in de bergen waren aangepast aan ieders mogelijkheden: licht, middel, zwaar. Mijn niveau was ‘licht’ al bleek dit nog redelijk ‘zwaar’ . Het respect voor mekaar en samen de berg trotseren gaf vleugels. Ik kreeg gedurende onze tochten van iemand een wandelstok om het wandelen makkelijker te maken. Maar het afzien was de moeite waard. Achter ieder hoekje schuilde een nieuw mooi uitzicht, zagen we vlinders fladderen,  typische bergbloemen ons pad kleuren.
De bonte avond naar het einde van de week gaf een overzicht van de verschillende activiteiten. Alles was doorspekt met humor en dankbaarheid voor wat we mochten beleven en voor wie voor ons zorgde. Een feest !

Gebed en bezinning doorkruisten onze week.

Met het lied ‘Behüte mich, Gott, ich vertraue dir, du zeigst mir den Weg zum Leben. Bei dir ist Freude, Freude in Fülle – Behoed mij, o God, ik vertrouw op U; U wijst mij de weg ten leven. Bij U is vreugde, blijvende vreugde. ‘ begonnen we, tijdens het ochtendgebed, elke dag. We sloten, tijdens het avondgebed, de dag af met ‘In manus tuas Pater, commendo spiritum meum – In Uw handen, Vader, vertrouw ik mij toe’.

Een startviering bij het begin, een verzoeningstocht als afsluiter. Met de bergen als achtergrond en de bijbeltekst (Johannes 8,1-11) Jezus ontmoet de overspelige vrouw als leidraad, gingen we op pad. We kregen drie opdrachten: hoe zie ik mij in dit verhaal, wat doet het met mij en probeer tot gebed te komen.

Dirk Boone gaf dagelijks een introductie in het thema 'Geef ons meer vertrouwen'. Gaande weg werd het duidelijk dat we allen een geliefd kind van God zijn, zonder daarom het persoonlijk verdriet of de grote wereldproblemen te ontkennen. Dirk vertelde het verhaal aan de hand van de bijbel en andere teksten, waarbij hij met de nodige dosis humor iedereen bij de les hield. Velen van ons zullen zich de video van Henri Nouwen nog lang herinneren: het belangrijkste is niet wat ik doe, niet wat anderen over me zeggen, niet wat ik heb. Maar wel het geloof dat we al geliefd zijn door Hem voordat we geboren zijn.

En dan kwam de laatste morgen. De week leek voorbijgevlogen.

Om 06.00 uur ontbijt en met z’n allen van boven tot onder alle ruimten poetsen. Een hele klus maar zoals je weet: vele handen maken licht werk. Een laatste maal ‘Behüte mich, God’ en de bus in, de bergen achter ons op weg naar huis. Afscheid nemen in de stortregen op zaterdagavond 5 augustus lukte niet zo best.

Daarom langs deze weg een grote dankjewel voor de fijne week vol nieuwe contacten, ervaringen. Ik heb ze proberen neerschrijven maar er is nog zoveel meer !!

Wil je er volgend jaar bij zijn: van vrijdag 26 juli tot vrijdag 3 augustus 2024 trekken we terug naar Chandolin

Erna

Gepubliceerd door

CCV Gent

Meer

Artikel

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Hoe ondersteun je dementerenden? © Freepik
Lees meer

Ethiek van euthanasie bij vergevorderde dementie

icon-icon-evenement
Belgische jongeren - WJD Portugal 2023 © Don Bosco
readmore

Jaarrapport van de katholieke Kerk in België 2024

icon-icon-persbericht
Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook