Lange tijd bleef het onzeker of de corona-protocollen een groepsvakantie zouden toelaten. Dat bleek uiteindelijk zo te zijn. Twee keer 85 handen gingen bij dat nieuws de lucht in: die van twintig gezinnen en die van veertien kinderbegeleiders. Ze konden afreizen naar de imposante abdij in de Gaume-streek, thuishaven van onze bisschop Lode.
De formule is al jaren dezelfde. Ze heeft dan ook haar deugdelijkheid bewezen, getuige de telkens bijna honderd deelnemers die intekenen, met tijdens deze editie ook heel wat nieuwkomers. Het gaat in feite om een mix van geloofsverdieping en ontspanning. Ouders hebben in de voormiddag ruim de tijd voor een inhoudelijk programma met impuls en uitwisseling. In de namiddag staan een wandeling en keuze-ateliers op het programma, of een groot familiespel. Kinderen worden in de voor- en namiddag per leeftijdsgroep verwelkomd door een ploeg jonge begeleid(st)ers. Zelfs een heuse crèche wordt ingericht: de jongste deelnemers zijn nog geen één jaar. Jong geleerd is oud gedaan; zo ook in de abdij.
Tijdens een gezamenlijke start, waarbij humor en Bijbelse catechese lekker mogen samengaan, werd elke ochtend de toon gezet. We maakten kennis met de levensloop van de belangrijkste figuur uit het Oude Testament: David, eerst herdersjongen, daarna koning.
Natuurlijk is de link tussen de psalmen en koning David snel gelegd. 83 van deze 150 onverslijtbare Bijbelse gebeden worden op een of andere manier aan hem gelinkt. Het was dus niet lang zoeken naar stof voor de voormiddagen bij de volwassenen. De vijfendertig mama’s en papa’s gingen het huis van de psalmen binnen, verlokt door het geluk dat hen wordt aangezegd in Psalm 1 en door de idee zelf te worden als een vruchtbare boom aan stromend water.
In de psalmen duiken terwijl je in een trappistenabdij verblijft, heeft het grote voordeel dat wat je hoort en bestudeert ook resoneert met wat je doet in de liturgie. Psalm 91, die in Orval tijdens de dagsluiting wordt gezongen (‘Quand je me tiens sous l'abri du Très-Haut …’) kan je er ‘vanzelfsprekend’ ontsluiten als een uitnodiging om te vertrouwen op Gods nabijheid: de monniken doen het ons elke avond voor!
Maar levendig waren ook de gespreksgroepen bij Psalm 42-43: de ervaring van ballingschap, van sarcasme en van hoop, zoals ze verpersoonlijkt worden rond de ‘smachtende hinde’, is blijkbaar herkenbaar voor wie probeert te geloven in deze tijd.
En ook de prachtige natuur uit de Gouden Vallei resoneerde, zeker toen scheppingspsalm 8 werd opengelegd. Veel aandacht in de gesprekken toch ook voor onze plaats in die schepping. Hoe eigenden we ons haar toe? De meeste dertigers proberen ecologisch bewust te leven, zo viel op. Dat terwijl de streek rond Luik onder water liep.
Psalm 51, die zo mooi met de deur in huis valt – de mens met het gebroken hart bij de barmhartige God – kwam dan weer helemaal tot zijn recht in de verzoeningsviering op zaterdagnamiddag.
Wie zijn ze, de deelnemers aan zo’n gezinsvakantie in de abdij? Ach, maak u niet te veel zorgen, het zijn gewone mensen van vlees en bloed. Ze gaan naar de completen maar weten even goed een aperitiefje te waarderen of ’s avonds een Orval in de bar. Ze verlangen naar iets dat in de gewone maalstroom van het leven (gezin en job) zo veraf lijkt: iets van rust en wat geloofsvorming. Dat vinden ze tijdens die week. Ja hoor, ook in Orval worden de pampers vuil, zijn de nachten soms onderbroken en vragen de kinderen om hun schermpjes. Maar even wordt het toch anders. Omdat er vele tochtgenoten blijken. Dichtbij in de groep gezinnen, en iets verder, maar werkelijk niet zo ver, in het koorgestoelte van de abdijkerk.
De gezinsvakantie in Orval is een organisatie van CCV in het bisdom Gent met een aantal koppels. Er wordt gerekruteerd binnen en buiten het bisdom. Iets om te onthouden voor volgende zomer? Noteer alvast de datum: 12 tot 17 juli 2022. Info: dieter.van.belle@ccv.be
