Catechese met volwassenen

’t Is niet zo moeilijk om naar aanleiding van een vormsel of eerste communie ouders bereid te vinden tot een samenkomst. Als het over hun kind gaat, is ’t vaak ook niet zo moeilijk om tot gesprek te komen. Sommige ouders blijken ook aanspreekbaar om iets te dóén voor hun kind ...

“Volwassenencatechese” lijkt een zwaar woord, maar het begint met hele gewone contacten. Een telefoongesprek, een ontmoeting aan de schoolpoort, een gezellige ontmoetingsnamiddag met ouders en kinderen kunnen al eerste stappen van echte catechese zijn, … Catechese met volwassenen veronderstelt immers het omgekeerde van het beeld dat een 'catecheseles' meestal oproept. Woorden als 'communicatie' en 'ontmoeting' zeggen beter waar het om gaat. Catechese met volwassenen betekent ook: anderen laten meeproeven van, laten ruiken aan de christelijke traditie. De ervaring leert dat het beter lukt om ouders en kinderen sámen iets te laten beleven dan apart.

Een schijnbaar makkelijke instapvraag lijkt vaak 'waarom laat jij je kind vormen, deelnemen aan de eucharistie, ...?' Maar niets is minder riskant als thematiek. Je motivatie verwoorden ligt nooit voor de hand: met welke woorden kan een ouder dat ook uitdrukken? Meer nog: welke verwoording klinkt voor een catechist of begeleider bekend in de oren?

Misschien moet je eens deze oefening doen: stel jezelf in de plaats van een ouder die de parochie amper kent.

Hoe vind je dan het adres van de samenkomst? Op welke uitnodiging ga jij dan in? Hoe concreet, helder, verstaanbaar, vriendelijk, bemoedigend, … moet zo’n uitnodiging klinken? Details zijn nooit bijkomstig. Ze zijn de echte 'smaakmakers' voor catechese. Bekijk jezelf eens van op een afstand als je bij vrienden een gezellige avond meemaakte: hoe werd je toen onthaald, welke muziek hoorde je op de achtergrond, welke kleine versieringen stonden op de tafel, hoe was het interieur, ...? Willen we 'gemeenschap' vormen met volwassenen en tot vriendschappelijke uitwisseling komen, dan is het zinvol je te laten inspireren door de antwoorden op die vragen.

Wat alles doordesemt bij de catechese met volwassenen is iets wat niet echt zichtbaar is: het gaat om het middelste woordje: mét. De visie waarmee je als begeleider naar volwassenencatechese kijk, bepaalt of het communicatieproces écht op gang kan komen. Streven naar catechese met volwassenen betekent immers dat je als begeleider ook zelf van deze catechese kan geníéten. ’t Is dus heel zinvol om te streven naar een vorm van gelovige levenscommunicatie waaraan je als catechist ook zelf deugd aan beleeft. Als begeleider hoef je hier dus niet enkel energie in te steken, je haalt er ook veel uit! Een open vraag: moeten we misschien opnieuw zó beginnen: iets gelovig doen met en voor onszelf ...?

Tips en links ...

Klik hier voor een pdf-bestand waarin tien diverse modellen van volwassenencatechese kort worden beschreven.

Hier vind je ook materiaal voor uitgewerkte ouderavonden over twee thema's:

• "Filosoferen met ouders": uitleg over de werkvorm, bijhorende powerpointpresentatie en filosofeerspel
• "Geloofsvragen van kinderen": uitleg over de werkvorm, bijhorend verhaal over Maarten, bijhorende powerpointpresentatie en een model van een uitnodigingsbrief.