Bekijk hier een uitgebreide fotoreportage
De Bavoparochiedag begon dit jaar heel vroeg. Om 8.00 u. verzamelden meer dan 40 wandelaars voor een dauwtrip. Onderweg waren er haltes waar de leden van de ecokerk werkgroep een woordje uitleg gaven.
Het teruggeven aan de natuur van de oude Moervaartarm en het land errond, de afvalberg van Renewi, de zeven doelstellingen van Laudato Si en hoe die in praktijk worden gebracht in een coöperatieve van gemeenschapslandbouw Rawijs. Het waren stuk voor stuk interessante bijdragen. De wandeling werd afgesloten aan de Bavokapel met het zingen van het zonnelied van Franciscus: Laudato Si.
Daarna volgde de eucharistieviering in kerk van Mendonk die 150 jaar geleden werd ingewijd.
Feestelijke viering... de woorden wringen in deze tijden.
Hebben we als kerk in deze dagen wel iets te vieren?
Hoe kunnen we vieren als we weerzin voelen? Teleurstelling? Onbegrip? Ongeloof? Boosheid voor een instituut waarin we geloofden.
Hebben we als kerk, als parochie, iets te vieren als de kerk, de parochie de oorzaak is van zoveel lijden en dat decennia lang structureel heeft toegedekt?
Dan kunnen we alleen maar zwijgen en het hoofd buigen...
En in dat zwijgen dankbaar zijn voor de kerkwerkers die oprecht, authentiek leven naar die Bijbelse boodschap.
Vrijwilligers die door de eeuwen heen de oproep van Christus hebben gehoord en zich in de kerk en de parochie hebben ingezet en blijven inzetten voor de naaste, de mens, in het bijzonder de gebroken mens.
Zij die zorg dragen voor de anderen en voor de aarde, in Zijn naam.
Daarom hebben we gevierd.
In dit gebouw dat 150 jaar geleden werd ingewijd.
In dit gebouw waar in die 150 jaar steun en troost werd gezocht, gebeden werden verhoord, het leven werd gevierd.
We hebben vooral gevierd hoe God doorheen mensen naar ons toekomt en mensen aan het werk zet tegen elke vorm van onrecht en lijden.
We hebben gevierd dat wij die mensen zijn en dat we samen Zijn kerk zijn.
We hebben gevierd in Zijn Naam.
Petra Mussche.
Bekijk hier een uitgebreide fotoreportage