De kerk van Sleidinge is toegewijd aan Sint-Joris en Sint-Godelieve.
Over Joris' leven weten we alleen met zekerheid dat hij omstreeks 303 de marteldood stierf, wellicht onder keizer Diocletianus, in Palestina. Tijdens zijn leven predikte hij het geloof in Cappadocië, in het huidige Turkije.
Wat aan geschiedenis ontbreekt, heeft de legende rijkelijk aangevuld. Volgens de overlevering was Joris de zoon van een heidense vader en een christelijke moeder, die buiten weten van haar man het kind in de godsdienst onderrichtte. Na zijn doopsel was Joris, die officier in het keizerlijk leger was, een vurig christen. Tijdens een christenvervolging doorstond hij een lange reeks folteringen en werd hij uiteindelijk onthoofd.
De bekendste episode uit zijn leven, de strijd met de draak, waarin we Joris het vaakst afgebeeld zien, dateert pas uit de 11de eeuw en is pure legende. Maar het is wel een aangrijpend en stichtend verhaal.
De stad Silena in Lybië werd belaagd door een vreselijke draak. Om het monster te sussen boden de burgers hem dagelijks twee schapen als prooi en later een schaap en een kind, dat door het lot aangewezen werd. Uiteindelijk viel het lot ook op de dochter van de koning. Toen kwam Joris aangereden. Het schreiende prinsesje vertelde hem haar droeve geschiedenis. De ridder sprong in het zadel, ging op zoek naar de draak en verwondde hem. Aldus werd de prinses gered. Zij kon het ondier aan haar gordel naar de stad voeren, waar haar bevrijder het, na een oproep aan koning en volk om christen te worden, doodde. Iedereen werd gedoopt. De onmetelijke schatten die Joris van de koning ontving deelde hij uit aan de armen. Daarna wees hij de vorst op diens christen plichten en vertrok.
Over het leven van Godelieve van Gistel zijn we beter ingelicht, alhoewel ook hier legende en mirakelen kleur aan het verhaal toevoegen.
Godelieve leefde in de tweede helft van de 11de eeuw. Ze stamde uit een adellijke familie in het graafschap Bonen (Boulogne in het huidige Noord-Frankrijk) en stond bekend voor haar liefdadigheid. Heel jong nog werd ze uitgehuwelijkt aan Bertulf van Gistel. Een verstandshuwelijk, geregeld door de ouders, en waarbij niet gevraagd werd naar de mening van de aanstaanden. Een groter contrast dan tussen het verfijnde beschaafde meisje en het ruwe volk uit de kuststreek was nauwelijks denkbaar.
Al van bij het begin loopt alles verkeerd. Haar man Bertulf blijft afwezig op het drie dagen durende huwelijksfeest en haar schoonmoeder vat voor haar een niets ontziende haat op. Eenzaamheid en vernedering worden haar dagelijks lot. Van een normaal huwelijksleven is er geen sprake. Bertulf ziet naar zijn vrouw niet om. Hij blijft op de ouderlijke burcht wonen, terwijl Godelieve verbannen wordt naar de hoeve, bij het dienstvolk. De haat van haar schoonfamilie is zo hevig dat Bertulf zijn vrouw uiteindelijk door twee knechten laat wurgen en in een poel werpen.
Op 30 juli 1084 werd Godelieves gebeente door de bisschop van Doornik uit haar graf gelicht en op het altaar in de kerk van Gistel geplaatst, de toen gebruikelijke procedure van heiligverklaring.
Een blind meisje dat haar ogen met het poelwater waste werd weer ziende. Vandaar dat Godelieve later aangeroepen werd voor oogziekten.
Jaarlijks is er te Sleidinge van 6 tot en met 14 juli een Godelievenoveen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.