In januari kregen we van het CCV bisdom Gent een mail met voorstel om een wandeling Sint-Valentijn Anders te organiseren. Een initiatief om een wandeling uit te stippelen waarbij de deelnemers onderweg via QR-codes verhalen konden beluisteren en een vraag meekregen om stappend naar de volgende halte over na te denken of te praten. Valentijn Anders wou de liefde vieren, liefde in schoonheid en kwetsbaarheid, liefde in al haar variaties, liefde die spreekt van God. De parochieploeg besliste om in te gaan op het voorstel en dus mee te doen met het initiatief. Luc stippelde een wandeling uit. Van 13 tot 21 februari was het mogelijk om de wandeling te maken.
Enkele getuigenissen:
Samen met mijn zussen deed ik de Sint-Valentijn Anders wandeling.
Een zonnige vrijdagnamiddag: een unieke ervaring in de vrije natuur, die klaar stond om de lente te ontvangen: heerlijk ontspannend.
Alle getuigenissen waren boeiend en interessant. Proficiat aan de ontwerpers en bedenkers.
Maar de getuigenis die mij het meest raakte was die van de weduwe Magda. Zij kaatste me meteen terug in mijn eigen verleden: Pinksteren, zaterdag 29 mei 1982. Samen met onze vier kinderen waren we op vakantie in Virton. Het was ook een zonovergoten weekend. Nog maar een paar uren waren wij aan het genieten…. Plots, zonder afscheidswoordje viel mijn echtgenoot dood: een hartaderbreuk werd hem fataal . Hij was pas 42 jaar.
Daar stonden wij dan: alleen en verweesd. Het kon niet waar zijn… Maar het was wel waar!
Wat moest ik nu toch doen zonder hem? Hoe kon ik mijn schreiende kinderen troosten? Als Job bad ik tot God om hulp. Ik kon en durfde niet alleen naar huis terugkeren… En ja, er kwam hulp in de persoon van onderpastoor Eeckhout: hij wou mij en de kinderen komen halen. Voor hem moet het een onmenselijke opdracht geweest zijn: heen en terug naar Virton in de late avond en nacht. Ik ben hem eeuwig dankbaar daarvoor. Hij was als een engel door God gezonden.
Spijtig genoeg is hij al te vroeg ook plots overleden in 1988.
In de uitvaartliturgie bad ik God om sterkte en kracht opdat ik de taak van moeder en vader zou aan kunnen. Alleen kon ik dat niet… Zoals Job bad ik vertwijfeld tot God: zet mensen op mijn levensweg die mij daarbij echt kunnen helpen…
En ik ben er rotsvast van overtuigd dat mijn gebed verhoord werd: ik dank oprecht gemeend al die mensen die er toen in mijn leven zijn geweest. God heeft geen andere handen dan de onze, handen van mensen… Dat had ik ergens gelezen. Het is ook zo waar! Aan die tijd heb ik mijn geloof in Gods Voorzienigheid en “gratie naar staat” overgehouden.
Ik wens die nabije mensen toe aan iedereen die na een zware beproeving verder moet in het leven.
Hilde
We deden vandaag (14 februari) de Sint-Valentijn Anders wandeling rond Ertvelde. We waren aangenaam verrast door de mooie tocht, en ook de diepere laag heeft ons geraakt. Het was een hartverwarmende namiddag. Onze beste dank voor de moeite en proficiat aan de organisatoren.
Willy en Marie Cecile
Mooie wandeling, afwisseling dorpskern en natuur. Goede beschrijving waarbij ook de gevaarlijke oversteken duidelijk genoteerd stonden. Diverse verhalen, echt uit het leven genomen.
Isabelle en Johan
Valentijnwandeling Anders met drie kleinkinderen. Gezellig!
Francine
Vandaag (21 februari) de Valentijnwandeling gedaan. Heel leuke wandeling en toffe opdrachten.
Lobke
