We bidden vandaag opdat alle moeders en grootmoeders zouden mogen uitblinken in tederheid en liefde en hun kinderen en kleinkinderen mogen begeleiden op hun levensweg.
We bidden ook dat ze zich niet zouden wegcijferen en de kracht ontvangen om zichzelf te ontplooien.
Lieve moeder
Wie is gelukkig als ik lach,
al heeft ze nog zo'n zware dag?
Wie deelt de kleinste vreugd met mij?
Wel lieve moeder, dat ben jij.
Wie troost mijn hart wanneer ik lijd
en ieder pijnlijk woord vermijd? Jij bent van alles hier op aard.
Wie bidt in stilte dan voor mij, mij steeds het allermeeste waard?
Wel lieve moeder, dat ben jij. Want niets vervangt wat het ook zij.
Jij weet te zeggen blijf of ga. Een lieve moeder zoals jij.
Wanneer ik voor problemen sta. Een lieve moeder zoals jij.
En in je blik zo wonder zoet - ja, lieve moeder dat ben jij -
vind ik steeds nieuwe kracht en moed. Een lieve moeder zoals jij.
Bezinning na de Communie:
Drie honderd vijfenzestig dagen gaan er in een jaar,
een eindeloze reeks van dagen, allemaal achter elkaar.
Toen ik daar eens over nadacht, zag ik plotseling in,
wat dat eigenlijk betekent voor een moeder van een gezin.
Als de school is afgelopen zijn de kinderen vrij,
maar een achturige werkdag is er voor een moeder niet bij.
Elke dag dezelfde klusjes, elke dag hetzelfde lied,
en een werkweek van vijf dagen die bestaat voor moeders niet.
Mensen die een baan hebben, krijgen natuurlijk een vast loon.
Moeders werken voor noppes, want ze zijn dat zo gewoon.
Moeders worden nooit ontslagen, raken ook nooit hun baantje kwijt,
want ze worden gewoon moeder en ze blijven het voor altijd.
En daarom lieve moeders worden jullie vandaag verwend,
omdat jullie elk jaar, alle dagen, liefde geven op elk moment.
