Reeds een heel jaar is priester Emmanuël bij ons en gaat hij regelmatig voor in de eucharistie. Wij zijn hem daarvoor heel dankbaar. Maar binnenkort komt daar een einde aan. Op 28 december vertrekt hij terug naar Ghana. In het weekend van Kerstmis zal hij nog een laatste maal samen met ons eucharistie vieren. De collecte van Kerstmis is ons afscheidsgeschenk aan hem: met het opgehaalde geld zal hij zijn mensen in Ghana diensten kunnen bewijzen.
Na zijn vertrek staat de pastoor er weer alleen voor. Hoe graag hij het ook anders zou willen, hij moet zijn beperktheden aanvaarden. Zijn gezondheid laat het niet meer toe om twee missen na elkaar op zondag te vieren. Na één mis is hij grotendeels aan rust toe. We moeten daarvoor een oplossing zoeken. Maar er is ook nog meer: volgend jaar word hij 75 en dan is hij verplicht zijn pensioen aan te vragen. Gelukkig heeft het bisdom beloofd dat er een nieuwe pastoor zal komen. Opvolging is dus verzekerd.
Bij het zoeken naar een oplossing staat de volgende overweging voorop: het is in elk geval heel duidelijk dat we, met het oog op de toekomst, hoe langer hoe meer naar één gemeenschap van gemeenschappen toe moeten groeien. Aan die groei moeten we blijven werken en dat zal inspanningen blijven vragen. Niet alles kan bij het oude blijven, hoe goed dat ook was. We zullen zaken moeten loslaten en nieuwe wegen gaan.
Werken aan de toekomst betekent nu reeds, beetje bij beetje, veranderen. Zo moet er meer ruimte zijn om samen te komen als grote parochie dan enkel het vijfde weekend. Op zondag zou er meer tijd moeten zijn voor elkaar, voor ontmoeting, catechese, dopelingen en hun gezin, trouwers, voor geloofsgesprekken enz. Het is een evolutie die reeds lang elders bezig is en als naam ‘catechese op zondag’ draagt. Ook met een nieuwe pastoor zal onze parochie deze richting verder uitgaan.
Natuurlijk zullen de drie kerken open blijven voor dopen, trouwen en begrafenissen. We kijken uit hoe we de kerken open en gastvrij kunnen maken. Zeker is dat er overal regelmatig vieringen zullen zijn.
De parochieploeg heeft, na heel wat beraad, het volgende bedacht:
Vanaf begin januari is er op zondag slechts één mis, om 10 u., op Sint-Catharina. Het latere uur schept ruimte voor ontmoeting. Hoe goed verzorgd en zinvol de eucharistieviering op Sint-Vincentius ook is, spijtig genoeg kan ze daar niet langer doorgaan.
Als we naar de zaterdag kijken kan er ook daar maar één mis zijn. Maar zowel Sint- Vincentius als Sint-Godelieve verlangen naar een eucharistieviering in het weekend. Dit schept een nieuw probleem, en we zijn er nog niet uit wat dan best is voor de toekomst.
In de twee kerken blijven vieren in het weekend en dus alterneren? Ons toch beperken tot één kerk? Of zijn er nog andere oplossingen.
We hakken die knoop nog niet door: in de maand januari gaan we in beide kerken, én op Godelieve én op Vincentius op zaterdagavond eucharistie vieren. We zoeken een priester om in de kerk waar de pastoor niet is voor te gaan in de eucharistie. Zo krijgen we wat meer bedenktijd en kunnen we zien wat de mogelijkheden zijn.
Einde januari is er een vijfde weekend. Dat weekend zal er maar één eucharistieviering zijn in onze gemeenschap, namelijk op Sint-Catharina om 10.00 u. We hopen tegen die tijd een oplossing gevonden te hebben.
Er zijn heel wat bedenkingen bij dit alles. Zo moeten we er nog meer voor zorgen dat iedereen zich thuis kan voelen op Sint-Catharina. Nu reeds is de grote parochie een stukje aanwezig op de derde zondag bij de catechesemis, waar alle vormelingen van de parochie van de H. Lieven en hun gezinnen welkom zijn. We zouden ook de vierde zondag nog meer stellen in het kader van de hele parochie. De eerste en tweede zondag op Sint-Catharina zijn dan meer gericht op de eigen gemeenschap ter plekke.
Zeker voor de parochianen op Sint-Vincentius brengt de nieuwe regeling veel zorgen en pijn. Zij zullen hun vertrouwde zondagsmis erg missen. In de plaats komt in de maand januari een eucharistie op zaterdagavond. In het verleden heeft deze gemeenschap getoond van met veel goede wil en openheid zich in te zetten voor het grotere geheel. We zijn er hen heel dankbaar voor. We beloven verder met hen te zoeken naar een goede regeling voor de toekomst.
Op Sint-Godelieve verandert er in de maand januari eigenlijk niets. Op zaterdagavond blijft de eucharistieviering. Hoe de toekomst er nadien uit zal zien is nog voorwerp van onderscheiding.
Nog een vraag: Wat gaan we doen met Nieuwjaar? Nieuwjaar valt op een zaterdag. De gewone regeling houden heeft niet veel zin. Toen de pastoor de vraag stelde kwam het volgende uit de bus:
- op Nieuwjaar is er, zoals vroeger, een eucharistieviering op Sint-Vincentius om 10.30 u.
- ’s avonds op Nieuwjaar is er een eucharistieviering op Sint-Godelieve om 17.30 u.
- op zondag is de eucharistieviering op Sint-Catharina om 10.00 u.
Ooit heeft Abraham het vertrouwde Ur moeten verlaten voor een nieuwe toekomst. Het Joodse volk heeft Egypte moeten verlaten op weg naar het beloofde land. Ook Jezus en zijn leerlingen hebben hun huis verlaten op weg naar een nieuwe toekomst. Zij hebben er in geloofd en op gehoopt en zijn gegaan.
Moge hun voorbeeld ons moed geven en vertrouwen om te werken aan de toekomst van onze gemeenschap van gemeenschappen, van de Heilige Lieven en zo van Sint-Catharina en Sint-Godelieve en Sint-Vincentius en van het vroegere Heilig Hart en Sint-Jozef en Maria-Goretti.
En laat ons, tenslotte, niet ophouden te luisteren naar elkaar en naar wat Gods Geest ons te zeggen heeft.
Uw pastoor, pater Guido
