Mijn naam is Hugo. Ik ben geboren en getogen in Borgerhout, een deelgemeente van Antwerpen. Mijn jeugd is een verre herinnering en speelde zich tot mijn huwelijk af in Borgerhout. Samen met mijn drie broers en één zus was ik de jongste van het huishouden, het kakernestje.
Godsdienst werd in die tijd nog met de lepel ingegeven; thuis, als misdienaar bij de Dominicanen en in de Chiro. Ik heb het me nooit beklaagd, mijn jeugd was zeker positief, temeer daar ik de jongste van vijf was en dus een grotere vrijheid had dan mijn oudere broers en zus en dus ook meer kon uitsteken en zelfstandig iets kon doen.
Toen ik 20 was, had ik serieuze gezondheidsproblemen. 10 maanden kliniek en een reeks behandelingen in Leuven. Ondanks de slechte vooruitzichten is uiteindelijk toch alles goed gekomen (onkruid vergaat niet, zoals ze zeggen).
Dan volgt het klassieke verhaal van de meeste jongeren; studeren, werken, huwen en een nestje bouwen. Dit laatste ging wel met enkele verhuizingen gepaard. Voor mijn werk vloog ik eerst naar Kortrijk en daarna naar Gent. We vestigden ons uiteindelijk in Lochristi. De jaren die volgden werden vooral besteed aan ons huishouden: drie kinderen, een jongen, een meisje en nog een jongen gaven voldoende werk zodat er geen extra activiteiten bijkwamen.
Wanneer de kinderen groter werden en we wat meer tijd kregen, kwam ook het moment dat we ons wat meer integreerden in het parochiaal leven. Ik kwam in contact met zuster Georgette, mijn goeroe. Zij gaf te kennen waaraan het meeste nood was in de parochiegemeenschap en waar ik me kon inzetten. Vooreerst de parochieploeg en de voedselbank. Van het één kwam het ander: parochie, Okra en uiteindelijk ook Samana.
Overal hebben ze volk te kort met als gevolg dat ik meer tijd stak in o.a. Okra-reizen, Okra-academie en ook mijn verantwoordelijkheid bij Samana groeide.
Ik heb altijd een grote belangstelling gehad voor godsdienst in het algemeen en de christelijke godsdienst in het bijzonder. Wat is de invloed van bijbel? Maar ook andere godsdiensten en culturen wekken mijn interesse. Gedurende enkele jaren volgde ik bijbelstudies bij Peter Schmidt. Wat me ook sterk inspireerde was de regelmatige samenkomst met het ‘leerhuis’ in de parochie. Hierdoor ontdekte ik dat hoe meer je van iets tracht te weten, hoe ingewikkelder het wordt.
Acht jaar geleden is mijn echtgenote na een slepende ziekte spijtig genoeg overleden. Gelukkig heb ik sinds enkele jaren iemand nieuw in mijn leven mogen verwelkomen. Samen kunnen we hopelijk nog veel delen en ontdekken.
Zolang ik het fysisch en psychisch aankan, hoop ik in de nabije toekomst nog iets positiefs te kunnen bijdragen in mijn omgeving.
