Ik ben Joseph Huyck en woonachtig, samen met mijn echtgenote Lieve De Smet in de wijk Lobos in Lochristi. Onze 3 kinderen zijn intussen al geruime tijd het huis uit en zorgen intussen voor de uitbouw van hun gezin. De blijvende ondersteuning aan hen en de kleinkinderen is sinds onze pensionering deel van ons dagelijks werk, noem dit onze hobby.
Ofschoon ik in mijn jeugdjaren actief was als leider van de plaatselijke KLJ-afdeling, was ik tijdens de periode van mijn beroepsleven in de industrie weinig geëngageerd binnen de plaatselijke gemeenschap, wegens de agenda in het gezin en mijn verantwoordelijkheden op het werk.
Sedert 2014 ben ik gevraagd als verslaggever van de dekenale taakgroep. Vanuit die aanwezigheid heb ik vanop de eerste rij heel wat veranderingen zien starten die hebben geleid tot de huidige Bavoparochie. In die vergaderingen zijn heel wat knopen doorgehakt, overwegingen gemaakt en beslissingen genomen. Vele veranderingen moesten op zeer korte tijd worden genomen. Het dekenaat werd even groter toen ook Lokeren binnen het geheel werd opgenomen. Sedert de start van de Bavoparochie in 2018 ben ik lid van de Bavoploeg zelf.
Binnen het Centraal Kerkbestuur van Lochristi, dat als overkoepelende spreekbuis fungeert voor de gezamenlijke kerkfabrieken van Lochristi naar Bisdom, gemeente en Agentschap Binnenlands Bestuur neem ik een administratieve taak op. Best uitdagend omdat dat administratieve luik om een reeks documenten, zoals jaarrekeningen, budgetten, … niet altijd op handen wordt gedragen en ook niet altijd evident zijn. Vanuit die hoedanigheid binnen dat Centraal kerkbestuur heb ik ook mijn steentje bijgedragen aan het opstellen van Kerkenbeleidsplan van Lochristi, dat wellicht kortelings door de bisschop en de gemeenteraad kan bekrachtigd worden. Ook dat plan zal een rol spelen in de verdere uitbouw van de Bavoparochie.
Ik tracht de vaardigheden die ik opdeed als ingenieur in de industrie nuttig aan te wenden in de analyse van de uitdagingen van de Bavoploeg om daar toekomstgerichte beslissingen te nemen. Dit lukt met vallen en opstaan. Het wederzijds respect en de gedrevenheid van die groep vrijwilligers verwondert en motiveert mij om aan dit project te werken, al zal ook die inzet aan jongeren moeten aangeboden worden. Hopelijk vinden we in de toekomst nieuwe leden die onze taak overnemen.
Verder trachten Lieve en ik dagelijks een stevige wandeling te maken, kwestie van ook aan onze gezondheid te werken.
Naast dit alles heb ik nog een passie: het werk in de tuin en het onderhoud van onze woning. Daar is steeds wel wat te doen. En ik heb me ook geëngageerd bij IDM waar ik meewerk aan activiteiten in het kader van kringlooptuinieren en Repair Café. Ook tracht ik al geruime tijd ondersteuning te geven aan mijn broer die een landbouwbedrijf uitbaat en waar altijd wel een hand te kort is voor administratie, herstellingen en dagdagelijkse beslommeringen voor aankopen, veldwerkzaamheden en milieumaatregelen.
Onze agenda zit normaal wel vol. Maar beter zo dan niks om handen te hebben. Zolang de gezondheid het toelaat trachten wij dit zo te houden.
Ik hoop nog enige tijd een ondersteunende rol te kunnen spelen binnen de geëngageerde groep van de Bavoploeg en een luisterend oor te zijn voor de noden van onze gemeenschap.