Januari, nieuwjaarsmaand. Een maand van goede voornemens en welgemeende wensen. Mijn goede voornemens publiceer ik best niet in dit parochieblad, maar mijn wensen voor een gezegend, gezond en vredevol 2023 voor u zijn oprecht en van harte.
Mijn jeugd heb ik doorgebracht deels in Moerbeke-Waas en deels in Beervelde. Samen met 4 jongere broers heb ik het geluk gehad te mogen opgroeien in een warm gezin. Als bloemistendochter kreeg ik de liefde voor de natuur met de paplepel mee. Ook het lid zijn in de scouts heeft mij voor een deel gevormd.
Samen met mijn lieve echtgenoot, Guido Moons, woon ik in Zaffelare. Wij hebben het geluk gehad om 4 flinke kinderen, 3 dochters en 1 zoon, te mogen verwelkomen en te zien opgroeien. Ondertussen zijn we ook de fiere grootouders van 6 gezonde, levenslustige kleinzonen. Een minivoetbalploeg beweert mijn echtgenoot.
Na mijn humaniora heb ik de studies voor lerares aangevat. Pas afgestudeerd mocht ik onmiddellijk lesgeven in Spes Nostra, een middelbare school, in het centrum van Zaffelare. Later, na enkele fusies van scholen, ben ik in Lochristi beland. Wetenschappen, aardrijkskunde en godsdienst mocht ik onderwijzen aan pubers. Deze job heb ik supergraag gedaan en ik mis dat jonge publiek wel een beetje. Gelukkig komen onze kleinzonen in de tienerjaren zodat ik mij weer wat thuis voel in mijn biotoop.
Vanuit mijn opdracht om godsdienstonderwijs te geven vond ik het niet meer dan normaal om mij in te zetten in de parochie. Zo hebben wij (ook mijn echtgenoot) jarenlang catechese gegeven aan de vormelingen. Op dit moment ben ik meer bezig met rouwzorg in onze kerkplek. Het is belangrijk dat mensen in rouw zich niet alleen weten en soms is het gemakkelijker praten met iemand die geen familie is omdat ze vaak hun kinderen niet willen belasten die ook hun problemen hebben. Voor mensen in rouw kan je echt het verschil maken. Bij een confrontatie met de dood komen immers veel levensvragen naar boven. Vanuit deze vorming rond rouwzorg ben ik in de opleiding “voorgaan in de uitvaartliturgie” gerold. Vaak ben ik wel lector in een uitvaart en af en toe ga ik wel eens voor in een uitvaart.
Beroepshalve vertoefde ik onder de jeugd, eens gepensioneerd kan je mij wekelijks terugvinden in het WZC te Zaffelare. Samen met E.H. Paul Van Puyenbroeck verzorgen wij de eucharistievieringen en ziekenzalvingen voor de bewoners. De dankbaarheid en attenties van bewoners en personeel zijn echt een opkikker.
Aangezien het aantal priesters in Vlaanderen drastisch daalt en vanuit onze zorg voor de liturgie heb ik ook de opleiding voor gebedsleider gevolgd. Vandaar dat je mij af en toe wel eens zal ontmoeten in uw kerkplek.
Samen met andere enthousiaste vrijwilligers mag ik deel uitmaken van de Bavoploeg. Het is een hele uitdaging om in deze moeilijke tijden voor de Kerk alles in goed banen te leiden, de juiste beslissingen te nemen. Naast het beleid en praktische zaken moeten we ook voor ogen hebben wat voor Kerk we willen in de toekomst. Vandaar dat mijn grote bekommernis gaat naar de jeugd. Die mogen we niet uit het oog verliezen, ze zijn immers de toekomst van onze kerkgemeenschap. Wat we ook voor ogen moeten houden is de zorg voor een Kerk die openstaat voor iedereen, geen elitaire Kerk, maar een gemeenschap waar iedereen zich welkom weet en thuis voelt. Het is een hele opdracht en ik mag hopen dat de communicatie met alle gelovigen vlot verloopt. Vandaar dat wij open staan voor suggesties of opmerkingen, dat kan alleen maar een verrijking zijn.
Mia Goossens
goossens.mia@telenet.be
