Op Pinksterzondag, na een jaar van vorming en gebed, mochten in een volle Sint-Kwintenskerk Maria Laura, Gabriel, Martina, Jeannette, Fernando en Lea het vormsel ontvangen.
“Want we zijn hier met bewoners uit Ecuador, Brazilië, Italië, Chili, Spanje en België en wij vertellen over de geweldige dingen die God heeft gedaan.”
Pater Ger-Jan Bruins osa was de vormheer en met diaken Marc Michiels en de aanwezige priesters, Tuli, Frank, die de Spaanstalige gemeenschap vertegenwoordigde, Matthew en Maria Kumar gingen zij voor in de dienst van het Woord en de Eucharistie.
Lees verder onder de foto.
Tijdens zijn homilie zei pater Ger-Jan onder andere:
“Helaas leeft bij veel mensen het Pinksterfeest niet zo [als een geweldige gebeurtenis]. De Heilige Geest is te vaag. Toch is, goed beschouwd, Pinksteren het belangrijkste feest want zonder het getuigenis van de leerlingen op die eerste Pinksterdag zouden we helemaal niets hebben gehoord over Jezus en alles wat Hij deed. We zouden niet hebben geweten van die wonderbare gebeurtenissen rond zijn dood en opstanding. Die waren zo ingrijpend dat de leerlingen tijd nodig hadden om ze te laten bezinken, om ze werkelijk door te laten dringen.”
Lees verder onder de foto.
“Maar als we de taal niet kennen, de woorden niet kennen, hoe kunnen we dan toch verstaan? Een bezield getuigenis spreekt de taal van het hart. Hoe kunnen we deze taal verstaan? Ze vraagt ons onze ogen te openen voor de tekenen van het heil die zichtbaar worden, onze oren te openen voor de taal achter de woorden, de taal van de liefde, de taal van God. Ze vraagt van ons vooral om ons hart te ontsluiten voor God ons zijn liefde geeft, zodat wij de tekenen gewaar kunnen worden van zijn aanwezigheid in alles en allen. Precies dat heeft binnen jullie, Maria-Laura, Gabriel, Martina, Jeannette, Fernando en Lea afgespeeld waardoor jullie nu hier zijn gekomen om het zegel van de Heilige Geest te ontvangen. Door de krampachtigheid – die de huidige maatschappij ons dikwijls oplegt – te durven loslaten, zijn jullie nu hier om in alle vrijheid en blijheid met de hulp van de heilige Geest toe te leggen op het verstaan van Gods taal. Als wij onze krampachtigheid durven loslaten verstaan wij Gods taal en kunnen we die ook spreken.”
Lees verder onder de foto.
Na de handoplegging en zalving met chrisma brak in de kerk een spontaan applaus los. Tijdens de viering werd volop meegebeden en gezongen als op de eerste Pinksterdag toen ze allemaal eensgezind bij elkaar waren gekomen (Handelingen 2,1).
Na de viering kon de regen de jaarlijkse (na twee jaar onderbreking) BBQ zeker niet verhinderen. Goed eten en drinken, blije gezichten, mensen uit alle naties en talen, vele kinderen en een spontaan Afrikaans koor was een geslaagde afsluiting van deze hoopvolle dag.
