Op zondag 6 maart hebben de catechumenen een belangrijke stap gezet op hun tocht naar het doopsel. We nodigden de tien (jong)volwassen catechumenen uit om naar Gent te komen. In voorbereiding op deze viering schreven ze een brief naar de bisschop om terug te blikken op de afgelegde weg én hun verlangen naar het doopsel duidelijk te maken. We willen jullie laten delen in hun verlangen. In de kadertjes lees je enkele fragmenten uit deze brieven.
Vanuit mijn hart en ziel wens ik opgenomen te worden in de Rooms Katholieke geloofsgemeenschap. Als een christen doe ik mijn best om liefde en licht uit te dragen naar iedereen die dit willen ontvangen.
Ontmoeting vooraf
In normale tijden brengen we de catechumenen eind januari samen om kennis te maken met de bisschop. Door de stijgende corona-cijfers was dat helaas niet mogelijk. Al snel werd duidelijk dat een ontmoeting met de bisschop een echte meerwaarde is tijdens hun intens traject. Zo'n samenkomst met andere catechumenen rond de bisschop bemoedigt hen in hun keuze en scherpt hun verlangen om gedoopt te worden aan. De viering op 6 maart werd voorafgegaan door een ontbijt waarbij de bisschop tijd maakte om kennis met hen te maken.
Een klein halfuurtje voor de viering neemt bij velen de stress toe. "Waar moet ik straks staan?" "Wat moeten we zeggen?". Gelukkig oefenen we voor de viering alles nog eens rustig in.
Ik geloof dat mijn overleden familieleden op een warme, veilige plek zitten en dat ik gerust mag zijn. Ik heb hoop dat ik ze ooit mag terug zien. In de kerk heb ik het gevoel dat ik dichter bij mijn overleden familieleden sta. Alsof ze naast mij zitten op dat moment. De eucharistie op zondag ervaar ik dan ook als een warme bijeenkomst.
Het ritueel
Het ritueel van de uitverkiezing volgt op de homilie (klik hier om die te lezen). De bisschop roept de catechumenen op om naar voor te treden. De verantwoordelijke voor het catechumenaat, Martin Todts, noemt hen bij hun naam en er klinkt een gedecideerd: “Hier ben ik!”
Eenmaal vooraan gekomen met hun meter, peter of geloofsbegeleider worden beide partijen ondervraagd. Drie eenvoudige vragen voor zij die de catechumenen begeleiden op hun tocht: “Hebben ze het Woord van God gehoord?” “Hebben ze dat woord in praktijk gebracht?” en “Hebben ze deelgenomen aan het gemeenschappelijk leven en gebed?”. De begeleiders beamen telkens.
Ik verwacht van de medechristenen dat ze mij het voorbeeld tonen hoe ik ook een goed christen kan worden en dat ze mij aanvaarden als nieuwe christen.
Vervolgens vraagt bisschop hen of de kandidaten mogen gedoopt worden. Geen enkele begeleider antwoordt negatief. Oef! De spanning daalt… tot de bisschop zich richt tot de catechumenen: "Verlangen jullie de sacramenten van Christus te ontvangen: het doopsel, het vormsel en de eucharistie?". Ook hier geen enkel negatief antwoord!
Hoe meer ik leerde over God en het verhaal van Jezus, hoe meer redenen ik kreeg om gedoopt te worden.
Deze catechumenen, nu doopleerlingen, ontvangen een purperen sjaal die ze dragen tijdens de intense voorbereidingsperiode die de veertigdagentijd is.
Voor mij, christen zijn, is het beste proberen doen tijdens je leven. Ik denk dat een christen altijd probeert te streven naar het goede, en dat wil ik ook. Ik wil elke dag een beter mens worden en zo een voorbeeld zijn voor de jongere generatie. Het is niet een weg die zomaar af is, eens gedoopt. Na mijn doopsel zal ik er verder naar streven om een beter mens te worden.
Op het einde van het ritueel bidden wij als gemeenschap voor hen, de Kerk en de wereld tot God en vragen Hem om hen en ons te sterken in deze periode van voorbereiding op het paasfeest.
Als prille dertiger begon ik over mijn leven na te denken. Wie ben ik? Wat zoek ik? Wil ik deze weg verder gaan? Gooi ik alles over een andere boeg? Er komt een periode aan waarin je jezelf veel levensbeschouwelijke vragen stelt.
De viering was intens, ingetogen en, ondanks de iets koudere bovenkerk van de kathedraal, hartverwarmend. Na de viering waren we opnieuw welkom in het Sint-Baafshuis voor een aperitief én een lekkere kom warme soep! De bisschop nam hier ruim de tijd verder kennis te maken met de groep van de doopleerlingen.
En nu?
Op 13 april worden de catechumenen uitgenodigd voor de Chrismamis. Ze worden dan gezalfd met de catechumenenolie: een olie die hen moet sterken op hun laatste dagen naar Pasen en hun doopsel toe. We bidden voor hen én wensen dat ze verder thuis mogen komen in onze parochies, het christelijke leven, de liturgie en leven vanuit Gods Woord!