Sinds anderhalf jaar houdt het Coronavirus de wereld in haar greep en bij elke versoepeling van de regels hielden we ons hart vast wat de gevolgen zouden zijn. Heel wat dingen konden niet en dus werden vele activiteiten uitgesteld en naar een latere datum. Zo ook het vormsel in onze pastorale eenheid. Eerst naar het najaar maar toen de ook tweede lockdown roet in het eten gooide besloten we een hele tijd te wachten vooraleer een nieuwe datum te prikken. Die kwam er en zo zullen op zaterdag 4 september om 11u., zeven kinderen het sacrament van het vormsel ontvangen: Eva, Flavio, Cristina, Nikita, Matheo, Benjamin en Jakub. Door de Coronaomstandigheden hebben we geen viering gehad waarin ze een kruisje ontvingen en ook geen viering waarin ze hun geloof binnen de gemeenschap uitspraken. Dat willen we nu allemaal in deze vormselviering doen. Voor een paar is het ook de eerste keer dat ze Jezus zullen ontvangen in de eucharistie.
Voor de meesten van ons is het vormsel al lang geleden. Wat houdt het allemaal in?
Bevestiging van het doopsel
Het vormsel heeft alles te maken met het doopsel. Ze horen bij elkaar, als van oudsher. Lang geleden was er maar één inwijdingssacrament als christen. Ook nu worden de drie initiatiesacramenten in één adem vernoemd.: doopsel, vormsel en eucharistie. Wat als een zaadje begon bij het doopsel is gaan groeien en wordt nu in volle grond gezet. Wat bij het doopsel is ingezet wordt nu bekrachtigd, bevestigd. Zowel tijdens het doopsel en het vormsel krijgt men de handen opgelegd en wordt men gezalfd. Het Nieuwe Testament spreekt van een geestesgave die verschilt van het doopsel: “Toen de apostelen in Jeruzalem hoorden dat de inwoners van Samaria het woord van God hadden aanvaard, stuurden ze Petrus en Johannes naar hen toe. Nadat ze waren aangekomen, baden ze dat ook de Samaritanen de heilige Geest mochten ontvangen, want deze was nog op niemand van hen neergedaald; ze waren alleen gedoopt in de naam van de Heer Jezus. Na het gebed legden Petrus en Johannes hun de handen op, en zo ontvingen ze de heilige Geest.”
Geroepen bij je naam
Heb je er al bij stil gestaan dat bij elk sacrament onze naam vernoemd wordt? Dat we geroepen worden bij onze naam? Jijzelf moet antwoord geven op de uitnodiging om mee te doen. Het gaat om jou en niemand anders. Zoals in de bijbel heel wat figuren geroepen worden bij hun naam, worden ook de kinderen met hun naam uitgenodigd om deze stap te zetten, naar voren, in de gemeenschap. Ook op het moment van de zalving spreekt de vormheer hen aan bij hun naam. Het gebeurt aan elkeen heel persoonlijk. En elkeen zegt persoonlijk: ‘ja, hier ik ben ik, ik wil mee doen’.
Zelf het geloof ‘belijden’
Diezelfde stap gebeurt ook door het samen uitspreken van het geloof. Bij het doopsel zijn het nog de ouders en peter en meter die in naam van de dopeling het geloof uitspreken maar bij het vormsel doen de vormelingen dat zelf. Zij spreken nu zelf de wens uit om met die Jezus op weg te gaan, om in zijn spoor de wereld in te trekken. Het zegt iets van die persoonlijke en vrije keuze die ze maken. Geloven doen we in alle vrijheid, Jezus nodigt uit maar dwingt ons helemaal niet om Hem te volgen.
Handoplegging
Het is een oeroud gebaar dat de zegen en de betrokkenheid van God uitdrukt. Iemand de handen opleggen is iemand toevertrouwen aan God en zijn bescherming en zegen uitspreken over de vormelingen: ‘God beschermt je, God zegent je en is je nabij, God geeft je de opdracht om als christen te leven.’ Tegelijk leggen peter en meter een hand op de schouder van de vormeling als bemoediging, als een zorgende aanwezigheid:’ wij staan achter jou, we staan naast jou.’
Zalving
We zalven de vormelingen met het chrisma dat door de bisschop tijdens de chrismaviering werd gewijd. In het Oude Testament werden mensen tot koning gezalfd. En Jezus leerden we kennen als Christus, de gezalfde, de nieuwe koning. We worden gezalfd om te gelijken op, om te worden zoals Jezus. Olie maakt ook soepel, krachtig en dringt door de huid. Zo dringt Gods Geest ook in ons door en maakt Hij ons soepel, krachtig en sterk als christen. Zoals olie voor altijd zijn sporen nalaat, blijft Gods Geest ons ook altijd nabij, soms heel sterk voelbaar, soms haast onmerkbaar. In de olie van het vormsel vinden we: de overvloed van de Geest, de soepelheid en de glans van de atleet, de schoonheid van het koningschap, de balsem van de vreugde.
Geest ontvangen
De vormelingen ontvangen de geest door handoplegging en de zalving. Omdat de Geest niet echt te vatten is, beschrijft de bijbel Hem met verschillende beelden: water, adem, wind, duif, zegel, vuur. Dat zegel komt terug bij wat de vormheer zegt op het moment van de zalving: “Ontvang het zegel van de heiige Geest, de gave Gods”. Een zegel geeft aan dat iets ondertekend is. God zet er als het ware zijn eigen zegel, zijn eigen handtekening onder. Het is zijn engagement: “Ik zal me houden aan wat Ik ondertekend heb, waar Ik mijn zegel heb opgedrukt.”. Het is zijn engagement dat Hij met hen meegaat. Hij wordt de bond- en tochtgenoot van de gevormde
Daarna…
Dat toebehoren aan God, dat getekend zijn betekent dat God vertrouwen in ons stelt, om mee te werken aan die wereld die Hij droomt. De gevormden worden medestanders van Jezus door de Geest. Maar tegelijk ook kwetsbaar zoals Hij. Het is tegelijk gave en opgave. Men ontvangt iets maar men moet er ook iets mee doen.
Daarom nodigen we de pas gevormden ook uit om mee te doen met de Plussers, om verder te gaan op die weg met Jezus, samen met leeftijdsgenoten. Vaak valt het vormsel op het einde van een pastoraal jaar, nu echter aan het begin. Het is ook het begin van een weg naar volwassen worden in het geloof en dat kan niet zonder een geloofsgemeenschap.
Daarom nodigen we jullie uit om onze vormelingen te omringen met gebed, met ons voorbeeld als christen en met onze steun opdat zij de weg van Jezus ter harte blijven nemen en verder groeien in hun geloof als jonge en blije christenen vandaag. Geen eenvoudige opdracht maar wel eentje die toekomst heeft!
Pastor Guido
