40 dagen na Pasen vieren we het feest van Ons- Heer- Hemelvaart. Dat feest van Pasen is blijkbaar zo groot dat de liturgie in de Kerk er niet genoeg van krijgt. Met dit feest vieren we dat Jezus is aangekomen waar ook wij verwacht worden. In Hem en dank zij Hem wordt ons een toekomst aangezegd die voorbij de grenzen van ons menselijk bestaan reikt.
We zijn verwacht
Het gaat dan over thuiskomen. Iets waar elke mens naar verlangt, ergens thuis zijn, een plek om rustig en veilig te wonen. Maar eens het leven hier eindigt , wat dan? Waar komen we dan terecht? Over het hoe en waar kunnen we eigenlijks niets zeggen. We moeten ons niet laten verleiden om die Hemelvaart te zien , in een ruimte, een plaats ergens boven de aarde. Het evangelie bedoelt veeleer een manier van zijn met God dan een ruimte of plaats ver achter de wolken. Veeleer een thuiskomen bij God en de voltooiing van het leven hier. Daarom moeten ook wij niet te veel naar de hemel staren. Het wordt de leerlingen van Jezus toegezegd: “mannen van Galilea, wat staat ge naar de hemel te staren?”
Zolang we hier leven moeten we niet met ons hoofd in de wolken lopen maar onze blik gericht houden op de mensen rondom ons. Het hier en nu roept ons op om iets mee te doen.
Als christenen moeten we geen verwachtingen koesteren die de werkelijkheid om ons heen uit het oog doet verliezen. Onze zending is naar de wereld te gaan.
Een eerste reden dus om feest vieren is dat we ergens verwacht zijn. Zei Jezus niet dat Hij heen ging om een plaats voor zijn leerlingen te bereiden? Vandaag worden we uitgenodigd om in dat geloof te gaan staan en vertrouwen te hebben dat ons leven een doel en een zin heeft.
‘Ik ben met u alle dagen’
Een tweede reden waarom Hemelvaart een feestelijke dag is staat in de laatste zin van het evangelie van daarnet: “Zie, Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding van de wereld”.
Onze zending in de wereld gaan we niet als verweesde mensen: Hij gaat met ons mee. Als kind en jonge mens hebben we geleerd los van de hand van onze ouders te stappen, meer en meer zelfstandig te worden, maar als ze dan uiteindelijk wegvallen kan het wel eens leeg en kil worden. Op wie of wat bogen we dan? ‘Ik zal je tochtgenoot zijn’, zegt de Heer. In het oude spoor van de Joden die God mochten ontdekken als degene die met hen meetrekt mogen we in datzelfde geloof en vertrouwen gaan staan. Als Jezus de 72 leerlingen uitzendt, zegt Hij dat ze naar alle plaatsen en plekken moesten gaan waar Hij zou komen. Hij komt dus achterop. Ook al bekruipt ons wel eens het gevoel dat we alleen aan het zwoegen zijn, Hij komt. Dat is onze hoop maar het is geen ijdele hoop, ze steunt op woorden van Paulus, van de Heer.
Hopen dank zij de Geest
Paulus wenst ons toe dat we het zouden mogen zien, de hoop waartoe we geroepen zijn
De hoop, is het geen kenmerk van ons christelijk geloof ? Telkens opnieuw zeggen: ‘en toch’ als de moed bij mensen in de schoenen zinkt. Kardinaal Danneels sprak ooit over die hoop op de Hanswijkprocessie in Mechelen: het geloof verliezen is als een hartdeficiëntie, de liefde verliezen als hartinfarct maar de hoop dat is een hartstilstand, dan is het gedaan.
Hopen doen we ook omdat de Geest ons aangezegd wordt. Die ons telkens in beweging zet. En dat is nodig: uit ervaring weten we dat het ons eens te veel kan worden, dat ons geduld, ons beminnen, ons geven grenzen kent, omdat we mensen zijn. De Geest zal ons dan terug in beweging zetten, hoe en wanneer hebben we zelf niet in de hand maar wel of we ons laten meenemen door hem. Ik denk hierbij aan het zeilen, zonder wind lig je stil op het water. Je blijft alert tot de wind terugkeert en dan stuwt hij je vooruit en op zijn kracht, niet op eigen motor, klief je door het water, dwars door golven heen. Laten we ook bedacht zijn op zijn komst en vooruit kijken naar Pinksteren waarop die Geest ons gegeven wordt, als een bron van inspiratie en kracht om te midden van onze concrete levensomstandigheden ons leerling zijn gestalte te geven, om begeesterde mensen te worden.
Hemelvaart zegt ons: met Jezus zit je goed, want met Hem sluit je aan bij God zelf, de diepste grond van ons bestaan.
We wensen iedereen een Zalige Hoogdag toe!
Pastor Guido
