Wat is ‘Damiaan inspireert’?
Onze bijeenkomst in de Damiaankerk draagt de naam ‘Damiaan inspireert’.
Tot dusver ging het de eerste keer door met een kleine, maar hechte groep.
Voor de maand september zal het doorgaan, in de Damiaankerk, onder leiding van pater Ferry. Check zeker de agenda pagina, op deze website, voor de laatste updates.
Wat we ooit meemaakten!
Net vóór onze eerste bijeenkomst was ik vroeg in de Damiaankerk. Er zat een jongeman in de kerk, heel duidelijk verzonken in contemplatie. Ik deed ondertussen al wat voorbereidingen voor onze eerste bijeenkomst. Toen de jongeman doorging sprak ik hem aan. Zijn naam is Jochen. Ik legde hem uit wat we gingen doen en wat Café Emmaüs is. Hij had veel aandacht, stelde vragen en was geïnteresseerd. Hij kon die avond niet blijven maar misschien later wel!
Onze tweede bijeenkomst, van ‘Damiaan inspireert’ was magisch! Even kort schetsen:
Op maandag stuurde ik per mail een uitnodiging om onze bijeenkomst van de volgende keer aan te kondigen. Drie mensen gingen in op dat voorstel. De drie die er de eerste keer bij waren zouden ook aanwezig zijn. Om drie verschillende redenen haakten de drie nieuwe mensen af.
Dus gingen we van start met ons drie.
We vroegen om de aanwezigheid van de Heilige Geest en begonnen!
Tijden het lied ‘Jésus Le Christ’ kwam er een bezoekster bij. Ze zag er Spaanstalig uit. Ik zag haar en rijkte haar een boekje aan. Ze zong mee. Pater Ferry voelde ook dat zij anderstalig was en las het evangelie van de dag in het Engels. Toen we verder lazen, stapte pater Ferry op haar af, gaf wat uitleg en liet haar de voorbereidde voorbeden lezen, afgewisseld met telkens twee strofen van ‘Laudate Dominum’. Wij, de andere drie, (Frieda, Ferry en Chris) deden elk spontaan een voorbede. Zo’n zestien in totaal, telkens afgewisseld met het lied.
Toen we begonnen aan het lied ‘The Kingdom of God’ kwam er nog een man binnen. Hij ging midden in de kerk zitten. Ik bracht hem ook een boekje. Hij zong ook mee.
We sloten af met ‘Jesus Christ, You Are My Life’. Daarna volgde een heel lange stilte met ons vijf in de kerk. We weten allemaal dat God ook in de stilte kan gehoord worden. Zo gebeurde! Wat daarna gebeurde was magisch.
Ik gaf deze twee nieuwe bezoekers een kaartje van Café Emmaüs. Er volgde een lang betoog over de bedoeling en de beweging van ons Café. Daarna een uitleg over pater Damiaan en de verderzetting van zijn christelijke daad op Molokaï. Hoe zijn stoffelijk overschot terugkeerde om in de crypte begraven te worden. Zijn zalig- en heiligverklaring.
Het was allemaal zo overweldigend en mooi!
Het meisje was Stefany uit Colombia en de man Pierre uit Frankrijk, die in Zweden woont. Ze waren beiden voor een korte tijd in Leuven.
Ik eindigde, legde hen uit hoe ze contact kunnen houden en nodigde hen uit voor een verderzetting van het Café.
Wat een ervaring was dit? Heilig? Een ongelofelijke en magische ervaring?
Zo willen wij heel graag bouwen om een enthousiaste groep bij elkaar te krijgen? …
Chris
