Zaterdag 1 november, Allerheiligendag, rond 15 uur in de Nieuwstraat: ook op deze dag is het er druk. Velen lopen even de Finisterraekerk binnen. Open deuren nodigen uit om binnen te komen. Met de pastores en enkele vrijwilligers wordt alles in orde gebracht voor de herdenking van de overledenen in een gebedsdienst om 16.30 uur.
De boot, die een jaar lang in de zijkapel stond, wordt naar buiten gerold. Voorbijgangers worden uitgenodigd om een naam of namen van hun dierbare overledenen op een papiertje te schrijven en dat dan in de boor te leggen: ‘een zee van namen omdat geen leven vergeefs of vergeten mag zijn.’
Een speciale ervaring om mensen te mogen aanspreken in verschillende talen.
Bij het begin van de viering wordt de boot naar binnen gebracht door voorgangers Johnny en Tijmen en enkele mensen uit de Paulusgemeenschappen. Onder het zingen van het lied ‘Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft’ worden kaarsjes op de boot geplaatst, waar ook al het evangelieboek op ligt.
Met mooie, innige gedichten van Sytse de Vries en Marinus van den Berg over liefde en troost worden we stil en denken aan wie ons voorgingen.
In de evangelielezing (Johannes 11, 17-27) horen we de geloofsbelijdenis van Marta wanneer Jezus zijn vriend Lazarus gaat opzoeken, die inmiddels gestorven is. ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ De overweging van Tijmen bij deze tekst en de gedichten maakt diepe indruk.
Dat is zeker ook zo voor de hemelse harpmuziek van Ellen!
Na het bidden van Palm 91, die spreekt van geloof en troost, worden de namen van de overledenen genoemd: pastor Gino, de mensen uit de Paulusgemeenschappen, de straatdoden, de slachtoffers van oorlog, geweld, natuurrampen wereldwijd. ‘Een zee van namen’!
Het zegenlied, dat pastor Gino zo vaak zong, schept verbondenheid met elkaar en met alle dierbare overledenen, in het geloof en vertrouwen dat God met ons meegaat.
Of zoals Toon Hermans het zegt : ‘Omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij. In alle eeuwigheid, ben jij.’
Of het klopt van ‘die rijstpap met gouden lepeltjes, weet niemand. Maar na de viering konden we volop genieten van lekkere rijstpap, door bereidwillige handen gemaakt. Het smaakte hemels!
Pastor Chris
