Bezinningstekst
Vergeven
Vergeven
is iemand bevrijden
iemand weer kans geven
nieuw te worden
Vergeven
is iemand de hand reiken
om over de zwakheid heen te geraken.
Vergeven
is zon brengen
is de muur afbreken
is een brug bouwen
is terug contact opnemen
is de panne herstellen
Vergeven
is de ander
weer zo graag zien
als jezelf
Vergeving vragen
is de eigen pretentie
op zak steken
en bekennen
dat je liefde nodig hebt.
Vergeven
is nog eens
de liefde gelijk geven
Ward Bruyninckx
Bij de lezingen
Vergeving
De lezingen uit de Wijsheid van Jezus Sirach en de perikoop van Matteüs gaan beide over de omgang met onrecht, schuld en vergeving.
Wijsheid van Jezus Sirach (27,30–28,7)
Sirach begint met een stelling: wrok, rancune en wraak zijn iets afschuwelijks, ze kenmerken een zondaar. Mensen die uit zijn op vergelding, zullen zelf de goddelijke wraak en gerechtigheid aan den lijve ervaren.
Wie evenwel zijn naaste vergeeft en God om vergeving vraagt, zal die ook krijgen.
Sirach raadt aan om twee dingen voor pogen te houden: je eigen vergankelijkheid en de geboden, d.i. het Verbond met God.
Parabel van Matteüs (18,21-35)
De passage van zondag volgt op die van vorige zondag. We horen een gesprek tussen Jezus en Petrus over de noodzaak van vergeving. Jezus ondersteunt zijn antwoord aan Petrus met een parabel over grenzeloze vergeving, want God zelf vergeeft tot 7 x 70 maal.
Vergeven is door de pijn heen groeien en ze ‘laten varen’. Eenvoudig gezegd, maar niet simpel om te doen. Vergeving is aartsmoeilijk. Het blijft een levenslange opdracht, een levenshouding die je kan nastreven, maar nooit verworven hebt. Vergeven is een proces dat tijd vraagt.
Een originele woordspeling zet aan tot denken:
“Jezus waste zijn leerlingen de voeten.
Wij wassen elkaar liever de oren.
Je hoeft dan niet door de knieën te gaan …”
De Werkgroep Liturgie
