Terugblik op de viering van Lichtmis

Op zaterdagvond 30 januari vierden we in de weekkapel. Er was een ruime opkomst: drieëntwintig mensen waren present. We vormden echt gemeenschap rond het verhaal van de ‘opdracht in de tempel’. Op het altaar stond een Mariabeeldje en enkele kaarsjes, ze droegen bij tot warmte en diepgang. De trouwe zaterdagavondmensen keerden met een blij gemoed huiswaarts.

Op zondag waren de dopelingen met hun ouders extra uitgenodigd en ook al onze eerstecommunicanten. De jonge ouders die het afgelopen jaar een kindje lieten dopen, waren niet zo talrijk vertegenwoordigd, maar vele eerstecommunicanten en hun families waren wel present. We hebben zelfs extra voor hen geapplaudisseerd op het einde van de viering! Zo waren we zondag met velen: wel met 150 mensen! Vele kinderen vormden een grote cirkel achter het altaar bij het Onze Vader en de vredewens.

Met veel licht hebben we gevierd rond Jezus en Maria. We hebben ons opgetrokken aan de hoop en verwachting van de oude Simeon die een sterk vertrouwen uitsprak in Jezus die hij het licht van de wereld noemde, op Hem kan je je leven bouwen. Voor Simeon was Hij de lang verwachte Messias, dat is “iemand die mensen dichter bij God brengt”. Die oude man is een rots in de branding. Hij kan een hart onder de riem steken van vele oudere mensen van vandaag die hun leven ook bouwen op een geloof in Jezus. Zij zijn een teken dat er toekomst is en dat het verhaal verder gaat.

Op de foto in bijlage zie je de symbolen die onze zondagsviering extra kracht bijgezet hebben: rechts het doopbekken en de paaskaars waaraan we licht namen, in het centrum Maria en de kleine Jezus, omgeven door veel licht, en uiterst links de kinderbijbel waaruit we het verhaal van de opdracht in de tempel voorlazen.

Onze priester-voorgangers droegen in beide vieringen graag een kazuifel en een blauwe stola, zo gaven ze aan dat het feest was in onze parochie.

Zo’n hartverwarmende vieringen met jong en oud zijn momenten om te koesteren!

Mia Verbanck, in woord en beeld