Broederlijk Delen ontstond in 1961 als noodhulporganisatie. De aanleiding was de hongersnood in Kasaï, Congo. De katholieke kerk riep bij monde van Kardinaal Van Roey op om in de vastenperiode een gift te doen voor een volk in nood: de verdreven Balubabevolking.
In de daaropvolgende jaren ging Broederlijk Delen ook in andere landen aan de slag: eerst in Afrika, vervolgens in Latijns-Amerika en Azië. Daarna evolueerde Broederlijk Delen naar een ngo die op structurele manier aan ontwikkelingssamenwerking doet. Zo kunnen de diepere oorzaken van armoede in het Zuiden aangepakt worden. Broederlijk Delen gaf daarbij prioriteit aan die projecten die gemeenschappen de kans gaven om zelfredzaam te worden, zonder steun van buitenaf.
Bij ons groeide de nood aan verdere sensibilisering en informatieverstrekking over het Zuiden. Er werd nog te veel in termen van liefdadigheid gesproken. Broederlijk Delen wilde medelijden vervangen door een oproep voor internationale rechtvaardigheid. De jaarlijkse vastencampagne 40 dagen voor Pasen, was, en is, hiervoor een sleutelinstrument.
Ook het belang van de politieke dimensie van solidariteit groeide. Onrecht en ongelijkheid worden vooral veroorzaakt door scheve economische en politieke verhoudingen. Meer dan eens slaagden we erin de publieke opinie en het overheidsbeleid te beïnvloeden via ons politiek werk.
De rode draad doorheen onze werking is onze christelijke inspiratie. Deze inspiratie weerspiegelt zich in de keuzes die wij maken. Zo werken wij met de armste en meest kwetsbare bevolkingsgroepen. We vertrekken vanuit het talent dat ter plaatse aanwezig is, met respect voor de lokale cultuur. (met dank aan de website van B.D.)
Vandaag
Jaar na jaar bracht Broederlijk Delen tijdens de campagneweken een land en een bepaalde problematiek in de aandacht. Dit jaar ligt de focus op ‘delen’ en luisteren we naar het verhaal van mensen uit Congo, Senegal en Colombia. De basis van solidariteit ligt immers in het delen. We hebben het in ons. Het bepaalt mee onze identiteit als mens en zeker ook als christen. Het gebroken brood is hiervan een sterk symbool.
Maar toch moeten we ons de vraag stellen ‘Hoever willen we delen?’ De balletjes in de tomatensoep werden thuis eerlijk verdeeld. Dat hebben we als kind geleerd. Maar hoe zit het met de natuurlijke rijkdom van onze aarde en de verdeling tussen de wereldbevolking? We kunnen niet ontkennen dat er nogal onrechtvaardig gedeeld en verbruikt wordt. Onze ecologische voetafdruk hier in België is één van de grootste wereldwijd: we staan op de vijfde plaats. Om zo te kunnen leven hebben we maar liefst zeven aardbollen nodig… Hoog tijd om er iets aan te doen. Elke kleine stap om onze levenswijze aan te passen aan een eerlijke manier van omgaan met de dingen helpt. Minderen, recycleren, repareren, hergebruiken, uitlenen… Het symbool in deze veertigdagentijd is dan ook de ‘deelkast’. Een kast waar je mag inleggen wat je niet meer gebruikt. Iedereen mag geven en nemen. Op Anderlecht weet ik er al verschillende staan in parkjes of aan scholen… Misschien voelen we ons machteloos en kijken we boos naar ‘de groten’: industrieën, multinationals, politiekers… Zij hebben macht. Wat doen zij er aan? We kunnen, via organisaties als Broederlijk Delen druk uitoefenen.
Delen in de huiskring, binnen de familie hebben we geleerd. Delen met de buren en vrienden lukt nog wel in zekere mate. Maar verder? ‘Broederlijk’ Delen heeft het nu net niét over delen binnen de familiekring. Er worden projecten in landen van het Zuiden gesteund. Het vraagt vertrouwen. Wat gebeurt er met onze bijdrage? Komt ze in goede handen? We hebben heel wat redenen om terug te krabbelen. Kunnen we in vertrouwen de boeren in Congo, Senegal of Colombia beschouwen als broers en zussen? Kunnen we wereldwijd elke mens beschouwen als een broer of zus? Als we God ‘onze Vader’ noemen, moeten we die vraag ernstig nemen.
De partners ginds verwachten onze financiële bijdrage want ze hebben ze nodig. Maar misschien verwachten ze ook iets meer. Kunnen we ook onze interesse delen? We zagen in deze dagen misschien op televisie de spot van Broederlijk Delen. Maar wat weten we over de mensen die erin voorkomen? Waarschijnlijk krijgen we deze veertigdagentijd wel een extra nummer van Kerk en Leven in de bus met meer info. Want we delen van alles: informatie, kennis, een glimlach, tijd…
Wij
Op zondag 22 maart is er in OLV van Vreugde gezinsviering om 11 u. Na de gezinsviering willen we ‘Broederlijk Delen’: we eten samen van wat we meebrengen (auberge espagnole). Voor drank, koffie en dessert vragen we een vrije bijdrage die integraal naar Broederlijk Delen gaat. (Zoals vorig jaar zorgen de Velosjotters weer voor lekkere desserten.)Tijdens de maaltijd kunnen we ook de campagnefilm bekijken en ideeën delen. Iedereen welkom! (p.Tite)
