7 november was het 50 jaar geleden dat de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Vreugde ingewijd werd door kardinaal Suenens. Een feestelijke gebeurtenis voor de wijk van Vogelenzang. Bij wie anders konden we terecht dan bij priester Van de Velde Henri die toen de eerste pastoor werd op deze parochie. Hij vertelt ons het verhaal hoe het allemaal begon.
De aanloop
‘De eerste bekommernis hier voor deze wijk was een kleuterschool voor de kinderen. Het St-Niklaasinstituur had dat toen nog niet. We mochten op de grond van St-Niklaas beginnen bouwen maar bij het indienen van de plannen bij de gemeente schrokken ze even en ze wilden ook met een gemeenteschool hier beginnen en dat gebeurde in de gebouwen waar nu de Steinerschool zit. De vrije school en de gemeenteschool werden gelijktijdig gebouwd in 1967. De Broeders van Scheppers hielpen veel mee. De school had direct heel wat succes zodat er in de latere zaal boven de kerk nog 2 klassen werden ingericht. Het geheel hing af van de zusters van de Resedastraat. Zij kwamen hier wonen in 1970 en behoorden tot Les Soeurs de la Divine Providence, een congregatie uit het Bretoense Créhen.’
Bouw van de kerk
‘Burgemeester Bracops had zijn oog laten vallen op een grond van het Kerkfabriek van St-Guido in de Duivenmelkersstraat. Deken Boey ging akkoord om dit terrein om te ruilen voor een perceel van 30 are hier op Vogelenzang. Die grond kreeg ik hier cadeau om de kerk op te bouwen. (N.v.d.r.: er werd op 1 juni 1969 een erfpacht voor 50 jaar opgemaakt voor het gebouw tussen de Kerkfabriek van St-Guido en de V.Z.W. van het Decanaat. Deze verliep op 1 juni 2019 en sindsdien zijn zowel de grond als het gebouw eigendom van de Kerkfabriek van St-Guido) Wij kregen 1 miljoen BEF van Domus Dei voor de bouw van de kerk en er werd 2 miljoen BEF geleend bij het aartsbisdom. Ondertussen moest er nog 180.000 BEF afbetaald worden voor de kleuterschool. Er was een bouwcomité opgericht met mr. Vervier, mr. Gérin, mr. Lefebre, mr. Vincke, mr. Fosset, mr. Van Stiphout en mr. Van de Ven als voorzitter. De architect was Alex De Breucker. De eerste offertes die binnenkwamen waren hoger dan het beschikbare bedrag maar er werd dan toch een aannemer bereid gevonden (De Dapper) om de ruwbouw te zetten voor dat beschikbare bedrag. Het comité gaf zijn akkoord om dan zelf de andere werken zoals verwarming, sanitair, vloeren, binnendeuren, schilderwerken uit te voeren. Daarvoor was dus 1 miljoen beschikbaar. Mr. Fosset, die een belangrijke functie had bij het bedrijf EGTA, zorgde voor heel wat materiaal zoals hamers, slijpschijven, boeren en andere werktuigen. De werken werden met Pasen 1970 gestart en op 1 september 1970 namen de zusters reeds hun intrek. Het waren ook de zusters die de naam van de nieuwe kerk voorstelden.‘
Inhuldiging
‘Op 7 november 1970 werd het gebouw en de kerk ingewijd door kardinaal Suenens in aanwezigheid van deken Jozef Boey, Frans Briers, Pastoor Defrijn, Wilfried Brieven, pater Jozef, mijn broer René, ikzelf en een volle kerk gelovigen. De Swing Lows Friends en de ‘Joyeuskes’ (de Vrolijken: jeugdbeweging op het Rad) zongen bij de feestelijke opening.
Tijdens de viering gaf de kardinaal me alle rechten en plichten om hier als pastoor dienst te doen. De viering werd gevolgd door een receptie om te klinken op de toekomst van deze nieuwe kerk en haar gemeenschap. Ook al was in heel Brussel de Franstalige en de Nederlandstalige pastoraal sinds 1970 autonoom, was hier de parochie tweetalig met een tweetalige viering op zaterdag en een Nederlandstalige en een Franstalige eucharistie op zondagochtend.’
Zusters
‘De zusters van La Divine Providence hadden op de eerste verdieping zes kamers waarin bij de aanvang zelfs nog geen deuren stonden. Er was een living, keuken en badkamer. Ze werkten de volgende tien jaar mee op de parochie. Ikzelf woonde als pastoor in een appartement op de Strobloemenlaan. Overdag kwam ik dan naar de parochie om ’s avonds terug te keren naar huis. Toen deze zusters vertrokken kwam er zes zusters die in De Bijtjes gewerkt hadden tot dan. Zij behoorden tot de congregatie van Filles de la Sagesse. Zij bleven tot 1990. Zij kookten ook de maaltijd voor de Anderlechtse priesters die hier elke vrijdag kwamen eten tot in 2003. Pas na hun vertrek verhuisde ik en kwam hier wonen tot in 2003 bij mijn pensioen.’
Bruisend leven
‘Er werd vrij snel een koor opgericht waarvan Roger Thiels dirigent werd. Er waren meer dan 40 koorleden. Later gaf hij de fakkel door aan Vincent Kemme. Ook een KWB-afdeling ging van start met Fons Hofmans, Oscar Dossche, Marcel Bosman en anderen. Ook de vrouwen richtten een KAV-afdeling op. We startten ook met een Bond van Gepensioneerden met Peter Luppen als eerste voorzitter. In het begin was de bond nog tweetalig maar omwille van de subsidies kwamen er twee groepen volgens de taal. Een Groupe de Jeunes die overkwam vanuit op het Rad richtte de zolder in met verschillende lokalen. Daar vergaderde onder andere de VKAJ. Ook de scoutsgroep van broeder Leo kwam hier naar de viering. Elk weekend waren er zo’n 450 à 500 kerkgangers. De eerste stoelen kwamen van de kerk op Negenmanneke die zich andere stoelen had aangeschaft. De zittingen die nog van similileder waren, werden allemaal vernieuwd door een gepensioneerde garnierder. De stof hiervoor werd gratis geleverd door een stoffenwinkel op het Rad. De huidige stoelen kwamen er pas veel later. De vormsels werden vaak toegediend door Mgr. Cammaert. Hij was ooit hoofdaalmoezenier in het leger en toen hij op pensioen ging was hij verantwoordelijk voor de Lentebedevaart naar Lourdes.’
Dankbaar
‘Ik heb hier een heel mooie tijd gehad en ben hier gelukkig geweest. En ook nu nog, wonend hiernaast in Residentie Alay. Ik kijk dankbaar terug op die meer dan dertig jaar dienst hier op Vogelenzang.’
Toen pastoor Van de Velde in 2003 op pensioen ging volgde priester Nikita Skatchkoff hem op. Nikita zal hier tien jaar aan het werk zijn tot in 2013. In oktober ging dan de nieuwe Pastorale Eenheid van start met Onze-Lieve-Vrouw van Vreugde als gemeenschapskerk met Tite en mezelf als pastores. Dat is onderhand al 7 jaar, wat vliegt de tijd. Door de Coronatoestanden kunnen we deze 50e verjaardag van de kerk nu niet vieren, dat zal nog even wachten zijn. Maar erop klinken zullen we zeker eens doen, daar hoort u zeker nog van !
Pastor Guido
met dank aan mr. Van de Velde voor het interview en de foto’s.
