ON-GEZIEN, dit korte kernachtige woord is het thema voor 2020-21 van IJD (Jongerenpastoraal Vlaanderen en Brussel). Een heel jaar lang konden plussers en jongeren met dit thema aan de slag tijdens hun activiteiten. Ook het Pluskamp begin juli is hierrond opgebouwd. Over wie of wat gaat het?
Niemand ziet me
Kort even inleiden: sinds maart 2020 is ons leven niet meer hetzelfde. De corona-epidemie heeft ons leven overhoop gehaald, onze plannen zodanig in de war geschopt zodat we het nu nog voelen. Het heeft ervoor gezorgd dat we minder onbevangen zijn geworden. Ongezien dat ons leven zo tot stilstand kwam om alle prioriteit te geven aan de volksgezondheid. Velen van ons voelden zich in deze dagen alleen. Soms eenzaam of zelfs onbegrepen. Dat deed pijn. Je voelde je ongezien en ongehoord.
Wie ziet de andere?
Maar ook los van de corona-crisis zin er mensen die ongezien zijn, mensen in armoede, wereldwijd. Ze willen kansen op een beter leven, maar niemand die naar hen omziet. Zeker niet in tijden wanneer veel mensen in moeilijkheden verkeren. Paus Franciscus roept in zijn encycliek ‘Laudato Si’ op om zowel de schreeuw van de aarde als van de arme te horen. De twee gaan immers vaak hand in hand. Misschien moeten we eerst de schreeuw in onszelf horen om vervolgens die van de ander te kunnen horen. Pas wanneer we eigen noden, angsten en verlangens kunnen herkennen en erkennen, pas dan kunnen we helder omzien naar de ander. Door ruimte te maken in onszelf kunnen we de ander veel beter horen en veel beter zien. Pas dan zijn we daadwerkelijk in staat om de schreeuw van de noodlijdenden te horen. Wanneer we te veel met onszelf bezig zin, horen en zien we de ander niet.
Aan de rand van de weg: Bartimeüs
Als basis van het jaarthema Ongezien, werd het verhaal gekozen over Bartimeüs, de blinde bedelaar uit het Marcusevangelie (Mc 10,46-52). Als blindgeborene is hij aan de rand van samenleving geraakt, verstoten, ongezien. Niemand die echt naar hem omkijkt, behalve dat hij wat aalmoezen krijgt om te kunnen eten en drinken, om van zijn gezeur af te zijn en omdat het hoorde om iets te geven. Bartimeüs verwacht er niet veel meer in zijn leven. Maar dan hoort hij over Jezus! ‘Wat een kans, die Jezus zou mij wel eens kunnen helpen!’ Luidkeels begon Bartimeüs te roepen, alsof zin leven er letterlijk van afhing. Alsof hij plots geen genoegen meer nam met overleven, maar een vurig verlangen voelde om te leven. De mensen rondom Bartimeüs snauwden hem toe dat hij zijn mond moest houden. ‘Wie denkt die blinde wel niet wie hij is? Hij krijgt iedere dag toch wat aalmoezen om te kunnen eten en drinken. Hij zou ons daarvoor dankbaar moeten zijn in plaats van daar te gaan zitten roepen.’ Mensen klinken misschien bot, maar ondertussen worden ze overmand door machteloosheid. Bovendien heerst nogal eens het idee dat het mensen hun eigen schuld is wanneer ze in armoede zijn geraakt. Zo vergaat het de armen in onze samenleving ook nog al eens. ‘Als je echt wil, kun je altijd werken. Sommige mensen willen nu eenmaal niet geholpen worden. Ze krijgen toch een uitkering? Ze krijgen toch medische zorg of voedselhulp? Meer kunnen we toch niet doen? Een beetje dankbaarheid zou wel passend zin.’ Mensen willen wel geven, willen zich wel inzetten, maar willen daarna ook gelijk resultaat zien. Het is een manier om de vreselijke machteloosheid niet onder ogen te hoeven zien.
De omslag
Alles verandert als Jezus blijft staan en zegt:: ‘Roep hem eens hier’. Ook de omstanders veranderen hun houding: ‘Heb goede moed, Hij roept u’. Maar Jezus geneest hem niet zomaar. Hij wil de vrijheid van de man respecteren en vraagt hem: ‘Wat wilt ge dat ik voor u doe?’ Alsof Hij niet zou weten wat de man graag zou hebben. Jezus wil echter ons diepste verlangen kennen en wil dat we het ook uitspreken, wat willen we echt? Daar gaan we tijdens dit kamp naar op zoek. Na zijn genezing sluit Bartimeüs zich aan bij Jezus. Wat betekent dat voor jongen mensen vandaag, ‘je aansluiten met Jezus’? Dit boeiende thema ‘Ongezien’ vormt de dagelijkse rode draad op het Pluskamp tijdens de dagopening en dagsluiting. Elke dag duiken we wat dieper in het verhaal met de figuur van Bartimeüs, de omstanders en Jezus zelf natuurlijk.
Pluskamp
Pluskamp, dat is zes dagen op kamp met meer dan honderd jongeren om samen te spelen, lachen, knutselen, zingen, dansen, praten, denken, bezinnen, bidden,… Pluskamp is een kamp boordevol activiteiten voor jonge mensen. Tijdens het kamp leven de jongeren in leefgroepen van maximum10 jongeren van dezelfde leeftijd vorm je een groep. Elke leefgroep wordt aangestuurd door een duo van enthousiaste, grappige, inspirerende begeleiders. Naast de leefgroeptijd zijn er ook heel wat activiteiten die we met z'n allen samen doen. We starten het kamp met een groot spel. Daarnaast zijn er zangactiviteiten, keuzeactiviteiten, een dagtocht, een dag met een engagement in de buurt, free podium en een groot kampvuur. We proberen zoveel mogelijk te genieten van het buitenleven, ook voor het eten en het slapen. Dat laatste doen we in tenten. Pluskamp is een plek waar jongeren zichzelf mogen zijn. Corona maakt dat we nog een paar bubbels zullen hebben maar de ervaring van vorig jaar leert ons dat dit een prachtig kamp beleven niet in de weg staat.
Praktisch
Wanneer? Het kamp is van maandagochtend 5 juli tot zaterdag 10 juli 2021.
Waar? In de Sint-Martinusschool in Overijse.
Prijs? 140 euro.
Voor wie? voor jongeren van 10 tot 23 jaar
Meer info op www.pluskamp.ijd.be
Als je graag mee gaat, geef dan een seintje aan Tite of mezelf (pastor Guido) en dan schrijven we je in. We zijn al met vier jongeren uit Anderlecht ingeschreven en ikzelf ga weer een hele week mee op kamp, ik kijk er naar uit!
Met dank aan de site van IJD Jongerenpastoraal
Pastor Guido
