Parochie in Assenede-Evergem-Zelzate

Kerkgebouwen in Assenede

Laatste aanpassing op maandag 14 februari 2022 - 11:32

de kerk van Assenede toegewijd aan Sint-Petrus en Sint-Martinus (Markt, 9960 Assenede)
de kerk van Bassevelde toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart (Dorp, 9968 Assenede-Bassevelde)
de kerk van Boekhoute toegewijd aan het Heilig Kruis (Boekhoutedorp, 9961 Assenede-Boekhoute)
- Meer informatie over de kerk van Boekhoute kan je hier terugvinden.
de kerk van 's Gravenjansdijk toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt
- In het voorjaar van 2015 werd deze kerk werd als gebouw door de bisschop ontwijd en kreeg een herbestemming.
- Meer informatie over de kerk van de Landsdijk kan je hier terugvinden.
de kerk van Oosteeklo toegewijd aan het Heilig Kruis en Onze-Lieve-Vrouw (Ooosteeklo-Dorp, 9968 Assenede-Oosteeklo)
- Meer informatie over de kerk van Oosteeklo kan je hier terugvinden.

De kerk van Boekhoute

Vóór 1867

Rond het jaar 1300 werd een kerk in gotische stijl en met Balegemse steen gebouwd. Na meer dan 800 jaar was deze parochiekerk bouwvallig. De zware Balegemse steen brokkelde af, de muren waren gescheurd en de toren, die zichtbaar een schuine stand had aangenomen. bewoog wanneer men de klok luidde.
Deze kerk had dan ook twee overstromingen doorstaan, in 1375 en in 1404, en had vooral de Beeldenstorm van de Geuzen in 1584 meegemaakt. Daarbij was het koor verwoest en afgebroken en al de luister van snijwerk en schilderijen was geplunderd en verdwenen. Reeds lange jaren, bij gebrek aan inkomsten, was ze nu totaal onderkomen.

De bouw van de nieuwe kerk: 1867

In 1859 werd pastoor Lefèvre benoemd tot pastoor van Boekhoute. Hij werd de grote bouwer van de parochie: kerk, pastorie, klooster en school kwamen onder zijn bestuur tot stand. Voor de kerk beloofde burgemeester ridder D'hont zijn volle medewerking. In zitting van de kerkraad van 19 juni 1864 werd het opmaken van een plan toevertrouwd aan bouwkundige Van de Perre te Gent. Reeds op 31 maart 1866 werd door koninklijk besluit onder Leopold II door de minister van Justitie de toelating (en français) voor de bouw van de nieuwe kerk gegeven. Het einde van de 19e eeuw was de tijd van de stijlloze, neogotieke kerken. Doch pastoor Lefèvre wilde geen neogotiek

en zo komt het dat Boekhoute een van de zeldzame neonbyzantijnse kerken bezit

en wel een van de best geslaagde. Ze maakt dan ook met haar ronde bogen een brede, ruime, stemmige indruk. De toren mocht wel geslaagd heten en had een byzantijnse portiek in witte steen, nu geplaatst buiten de kerk, De kapitelen van de zuilen doen ietwat zwaar aan en hebben byzantijnse motieven.
De kerk werd ingewijd in 1868.

10 september 1944: een zwarte bladzijde

Op 10 september 1944, aan het einde van de oorlog. werd de toren door de Duitsers gedynamiseerd. De kerk leek één verwoesting en de schade was aanzienlijk. De herstelling werd toevertrouwd aan architect Janssens van Gent en begon op 1 mei 1950.

Alhoewel we het portaal niet gelukkig mogen noemen, kreeg Boekhoute toch de mooiste nieuwe toren, naar Vlaams model die na de oorlog in de streek werd gebouwd. Hij is slank en sterk en stoer, als de oude lichttorens aan de zee.
Op zondag 23 december 1951 kon de kerk weer in gebruik worden genomen. Het nieuwe orgel is van de firma Loncke uit Essen en gebouwd volgens elektro-pneumatisch stelsel, met 3 klavieren en 30 spelen. Het werd gewijd op 27 december 1959. Op 15 november 1964 kreeg de kerk twee nieuwe klokken, die de gebarsten klok van 1623 kwamen vervangen: klok Paul, naar St.-Paulus, weegt 700 kg en zingt sol-mol en klok Jan, naar paus Johannes XXII, weegt 1100 kg en zingt mi-mol. Ze werden gegoten bij de firma Sergeys te Leuven.

De kerk vandaag

De kerk bezit nog enkele oude kunstschatten: een zilveren remonstrants, uit de 17e eeuw, sober en stijlvol, een andere in barokstijl van latere datum, een ciborie van 1675 en een zilveren wierookvat van 1627. Verder nog enkele koperen en zilveren kandelaars, kruisen en relieken van waarde. Het beeld van O.L.Vrouw is uit het einde van de 17e eeuw. De kruisweg is een voortreffelijk werk van de Gentse kunstschilder Frans Anseele.

Bekijk de foto's

De kerk van de Landsdijk

Alles begon met het oprichten van een schooltje door de zusters Bernardinnen voor de kinderen van de Landsdijk. Dit met als bedoeling dat ze de dagelijkse verplaatsing naar Bassevelde niet zouden hoeven te maken. Daarvoor huurden ze een werkmanswoning en begonnen er het nodige onderwijs te geven. Op 7 november 1904 werd de parochie Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt opgericht. Pastoor Meuleman nam op 25 november van hetzelfde jaar tevens ook zijn intrek in de werkmanswoning die door de zusters gebruikt werd. Van dan af werd druk gebouwd. Eerst werd een noodkerkje gebouwd en vervolgens een pastorie.

In 1910 werd gestart met de bouw van de huidige neo-gotische kerk o.l.v. architect H. Valcke.

Op 23 oktober 1910 werd de kerk door de deken van Kaprijke ingezegend en op 22 juni 1923 kwam mgr. Segers het altaar wijden.
Gedurende meer dan 110 jaar, meer dan vier generaties, kreeg het gelovig leven op de Landsdijk daar vorm. Velen werden er gedoopt, kwamen naar de vieringen of werden er begraven. Lief en leed werd er samen gedeeld. Daarvoor een grote dankbaarheid voor alle goeds dat er mocht gebeuren en voor het samenkomen in en rond de kerk. De wekelijkse zondagseucharistie werd er tot 1 november 2009 gevierd.
Toch is onze samenleving in zijn geheel en op de Landsdijk in het bijzonder veranderd. Alle kerkelijke activiteiten van weleer kunnen niet meer gedaan worden en dit voornamelijk door het veranderende aantal gelovigen. Tegelijk was er de oproep van de Kerk om samen te komen over de grenzen heen. Dit resulteerde in een globaal dekenaal plan voor het dekenaat Evergem dat op 19 februari 2013 door de bisschop werd goedgekeurd. Daarin werd besloten de kerk niet langer voor de eredienst te gebruiken en de mogelijkheid te creëren om ze te herbestemmen.

De kerk vandaag

‘bvba Kerk’ deed een aanbod om de kerk te herbestemmen. In samenspraak met het bisdom en in goedkeuring van de bevoegde overheden heeft de kerkfabriek op 24 maart 2015 een erfpachtovereenkomst afgesloten voor een periode van 50 jaar.
De ‘bvba Kerk’ zal heel de site in erfpacht nemen voor het ontwikkelen van culturele activiteiten van algemene aard, meer bepaald als depot voor religieus erfgoed, de bewaring, de conservatie en de studie ervan. Ze zullen de site bewaren als beschermd monument. Zo kunnen er ook tal van activiteiten in georganiseerd worden, zoals tentoonstellingen, lezingen, culturele activiteiten, buurtfeesten enz. Enkel religieuze diensten mogen er niet in georganiseerd worden.

De kerk werd dan ook als gebouw door de bisschop ontwijd. Dat betekent dat het kerkgebouw een nieuwe, zinvolle toekomst tegemoet kan gaan.

Het mooie neo-gotische gebouw kan daardoor niet alleen blijven bestaan, maar tevens in stand worden gehouden en nuttig worden gebruikt.

De kerk van de Oosteeklo

Van de gemeente Oosteeklo zijn er van voor de 16de eeuw bijna geen historische gegevens bekend. Toch zijn er vermoedens dat er al in 1262-64 een parochiekerk zou geweest zijn, dit wordt ondersteund door het feit dat in 1301 een pastoor wordt vermeld.
We mogen echter aannemen dat tijdens de beeldenstorm in de tweede helft van de 16de eeuw er een kerk in de gemeente geweest is, aangezien uit de kerkrekeningen blijkt dat tijdens deze godsdiensttroebelen de kerk werd geplunderd en het meubilair en dak werd vernield. Wat echter wel zeker is, dat begin de 17de eeuw de kerk nog steeds uit haar puin niet was opgericht en men zich moest behelpen met een armzalige barak van hout en leem. Rond 1615 waren de noodzakelijkste herstellingen uitgevoerd en werd de kerk voorzien van een preekstoel en de nodige kerkgewaden. Het was Antoon Sanders (in het latijn Sanderus), de beroemde schrijver van Flandria Illustrata, die van 1617-1619 pastoor van de parochie was. Bijna zestig jaar heeft het geduurd vooraleer alle meubilair beschikbaar was en in 1697 waren er terug al herstellingen aan de kerk noodzakelijk. Tachtig jaar later, in 1777, werd besloten de kerk af te breken om ze totaal te kunnen vernieuwen. Van het 17de eeuws kerkmeubilair is niets bewaard gebleven.

Huidige kerk

Deze werd, van 1781 tot 1784, gebouwd in baksteen

naar de plannen van de nieuw gebouwde kerk van Lembeke. Bouwmeester is Johannes Stockman, burgemeester van Lembeke. Onder één zadeldak bevinden zich drie beuken, gescheiden door zuilen van Toscaanse orde. Het uitspringend koor is aan drie zijden gesloten. Boven de westgevel staat een de vierkante bakstenen toren met korte spits. De kerk werd toegewijd aan het Heilig-Kruis & Onze-Lieve-Vrouw en telde vroeger naast het hoofdaltaar nog twee zijaltaren die waren toegewijd aan O.-L.-Vrouw en de Heilige Barbara. De zijaltaren werden verwijderd maar de steunpilaren, in zwarte tufsteen versierd met witte marmer, werden gerecupereerd en verwerkt in het huidige altaar. Van Oosteeklonaar pater Nikolaas De Roover (1751-1833) de laatste monnik van de abdij Ter Duinen kreeg de parochie in 1824 een marmeren doopvont. Hij is ook de schenker van het hoofdaltaar. De doopvont van zwart marmer op vierkante voet in Louis XVI stijl is vanaf het einde van de 18de eeuw afgedekt met een bronzen deksel met een eenvoudig kruisje erop. Het houten traliewerk er omheen accentueert nog meer deze doopplaats. Het orgel uit de tweede helft van de 18e eeuw is van de hand van de orgelbouwers Van Peteghem, Charles Anneessens en H. Van de Loo. Op de plaats waar eens de zijaltaren stonden, hangen nu schilderijen. Links een werk van Gentenaar Frans Anseele uit 1873 waarop O.L. Vrouw van smarten in een eindeloze verlatenheid en angst werd afgebeeld. Rechts een werk van Joseph Vindevogel uit 1900 met op de voorgrond de H. Barbara en in de verte haar verleden, haar leven in de toren en de marteldood. In 1894 werd een 14 delige originele gepolychromeerde kruisweg van Aloïs De Beule (1861-1935) besteld. Hij siert nog steeds de zijwanden van de kerk. Twee muurschilderingen werden op de zijwanden van het koor aangebracht en de gebrandschilderde glasramen van 1894 geschonken door Raymond Roegiers en August De Vleesschauwer verfraaien mede deze ruimte.

Werken van priester-beeldhouwer Valery Stuyver

In de nissen van de koorwanden werden in 2003 twee beeldhouwwerken 'Maria met kind' en 'Christuskop' van Priester-beeldhouwer Valery Stuyver (van 1948-1956 onderpastoor te Oosteeklo) geplaatst. Zij werden geschonken door de familie Wauters, afkomstig uit Oosteeklo, ter nagedachtenis van hun overleden broer en priester Julien Wauters. Van dezelfde kunstenaar staan in de kerk nog meer monumentale werken. 'Christus Koning' naast het altaar geplaatst in 1998 en geschonken door E.H. Julien Wauters (1925-2003), 'De kruisafneming' aangekocht door de parochie, ‘Madonna’ in 2015 geplaatst boven de doopkapel.
Alle werken zijn taille-direct. Ze kwamen in onze kerk onder impuls van Remi Van de Veire, schatbewaarder van de kerkfabriek.

Vorige Volgende

Buiten de kerk

Bij het buitengaan bemerken we op de vernieuwde ingangspoort de oude aanslaglat van de vorige kerkdeur. Zij is versierd met een staaf van eikenbladeren en het inschrift 'AN 1782'. Tegen de zuidgevel van de kerk staat een calvariekapel, het beeld van 'Christus aan het kruis' in hout dateert uit het einde van de 18de eeuw. Links boven het kruis werd een steen 'ANNO 1781' ingemetseld. Het kerkhof rond de kerk werd in 1977verplaatst naar de gemeentelijke begraafplaats. Rond de kerk werden in 1992 de kapelletjes herbouwd die de 7 smarten van Maria uitbeelden.