Een collega-priester beschreef ooit eens de kernbetekenis van dit feest: “ Pinksteren is een stormwind die het huis van zelfgenoegzaamheid en status quo stevig dooreenschudt’!
Meer dan ooit is ons leven veranderd deze dagen: alles en iedereen wordt ‘op pauze’ gezet. Niets is nog vanzelfsprekend: wij moeten het doen met één zekerheid: de onzekerheid. Wij die gewoon zijn te plannen, die structuur gevonden hebben in het leven, die graag genieten van het samenzijn, van eens lekker te gaan eten, die van cultuur houden en volksevenementen: alles wordt uitgesteld of afgelast. Veel mensen gaan gebukt onder eenzaamheid of worden neerslachtig. Onrust.
De Geest van Pinksteren maakt ook onrustig, zoals een stormwind in één vlaag alles kan vernielen wat wij opgebouwd hebben. De Geest doet ons beseffen dat we niet alles in handen hebben en ons niet op een eiland met afgesloten grenzen bevinden. Wij kunnen ons niet afwenden van de grotere wereld waarin wij leven. Als een mondiale ‘goedwillige pandemie’ waait de Geest waar zij wil!
Pinksteren doet ons vragen stellen of wij de wereld geen geweld aandoen, of wij de goederen der aarde wel eerlijk verdelen en goed beheren. Het legt de zwakke plekken van ons kapitalistisch systeem bloot: dat er nog steeds mensen zijn die niet eens over water beschikken om hun handen te wassen.
Onze bisschop heeft zijn abtsleuze als wapenschild behouden: ‘In de vreugde van de Geest’. Het is de Geest van vernieuwing en dynamiek, schrijft hij. Zij is kracht en moed: geen virus houdt Haar tegen!
Pinksteren kan ons mensen veranderen: dat wij elkaar opnieuw verstaan, elk in zijn eigen taal. Dat wij herbouwen wat werd vernield. Een Geest die vrede sticht, die mensen aan elkaar schenkt.
Een nieuwe hemel, een nieuwe aarde. ‘Dat zal een droom zijn’!
Wanneer paus Franciscus op een leeg Sint-Pietersplein zijn paasboodschap uitsprak, klonk deze droom van ontwapening en kwijtschelding van alle schuldenlast plots heel doenbaar. Wij kunnen nu uitbreken uit onze cenakels van zelfgenoegzaamheid en grenzen verleggen . Maar laten we klein beginnen. Salesiaan Roger Burggraeve schreef hierover een boek: ‘Geen toekomst zonder kleine goedheid’. ‘Kleine goedheid: het mirakel van het menselijke in ons dat tegelijk ook het goddelijke is in de mens. Dat dragen we als een vonk in ons mee’.
Zalig Pinksterfeest! De priesters, diaken, parochie assistente en de parochieploeg.
PINKSTERGEBED
Geest van God
verruim onze blik
kom in ons leven
open ons hart
om uw goedheid te geven
Vuur dat brandt
verwarm ons
steek ons aan
zodat we hoopvol
blijven verder gaan
Gezant van vrede
maak ons mild en zacht
toon ons de weg
die leidt naar geluk,
sterkte en kracht
Gij
die een en al liefde zijt
vervul ons bestaan
kneed en herschep ons
tot levende mens,
tot uw beeld voortaan.
Ann DV
