‘Mere … een vruchtbare bodem’!
De parochie Mere kan terugkijken op een eeuwenlange geschiedenis. Ze werd voor het eerst vermeld in een tekst uit 810-814. Sinds die tijd is hier altijd een kerk(je) geweest waar mensen samen kwamen om God te eren.
Mariadevotie is hier steeds nadrukkelijk aanwezig geweest. Er werden relikwieën van Onze-Lieve-Vrouw bewaard en vereerd sinds de middeleeuwen . Tot circa 1800 wordt de kerk van Mere de Onze-Lieve-Vrouwekerk genoemd. Er is sprake van miraculeuze genezingen. Circa 1800 werd Sint-Bavo de patroon. Sindsdien zijn er in Mere twee kermissen: de eerste op de zondag na 15 augustus, de tweede op de zondag na 1 oktober, feest van Sint-Bavo.
De huidige parochiekerk werd gebouwd tussen 1842 en 1845. Het is de vergroting van een oud kerkje met een centrale toren. Thans heeft de kerk een groot koor, een toren aan de oostzijde en twee ruime sacristieën. Aan de buitenzijde van het schip kan je goed zien welke delen oud en nieuw zijn. Op het oude hoofdaltaar hangt een schilderij met de Opneming van Maria in de hemel; de zijaltaren zijn toegewijd aan St-Bavo en O.-L.-Vrouw. Op het Maria-altaar prijkt een 13de-eeuws beeld van Maria als Sedes Sapientiae (Stoel der Wijsheid), op het Bavo-altaar een 17de-eeuws beeld van de huidige kerkpatroon. Rond de kerk bevond zich vroeger een kerkhof, waarvan nu nog een klein gedeelte bewaard is achter de toren. Het monument voor de slachtoffers van WO I en WO II, dat in 1919 op het kerkhof onthuld werd, bleef op zijn oorspronkelijke plaats, na het opruimen van het oude kerkhof.
De parochie en huidige kerkplek Mere is al geruime tijd vitaal dankzij de vele vrijwilligers die zich jarenlang onbaatzuchtig en met veel doorzettingsvermogen inzetten voor een gemeenschap waar het goed is om leven! Inderdaad, bij het tellen van het aantal parochiale werkgroepen met de startviering van de nieuwe parochie Erpe-Mere in september 2017 kwamen we aan 35 verschillende werkgroepen die – naast een groot aantal ook in de andere kerkplekken - bijna allemaal vertegenwoordigd zijn in de Kerkplek Mere!
Mede dankzij de ‘nieuwe parochie Erpe-Mere’ met zijn 8 kerkplekken mogen we nu ook Jokri Erpe tot één van de werkgroepen rekenen, waar trouwens ook verschillende jongeren van Mere deel van uitmaken. Ik wil ze hier toch maar even opsommen:
parochieploeg, kerkploegen, kerkfabriek, doopcatechese, eerste communie-voorbereiders, vormselcatechese, kinderwoorddienst, gezins- en Taizévieringen, huwelijksvoorbereiding, liturgie, voorgangers, preekteam, misdienaars, lectoren, voorzangers, organisten, kosters, koren, kerkopeners, bloemenschiksters/ers, poetsploeg, Broederlijk Delen/Welzijnszorg en Welzijnsschakels, rouwzorg, buurtwerking, onthaalwerking, communiedragers/ziekenbezoekers, kaartenuitdragers, secretariaatsmedewerkers, kerk en leven-medewerkers, website-medewerkers en fotografen, kapelletjesvrienden, medewerkers vzw’s, parochiale verenigingen, medewerkers paardenommegang, occasionele medewerkers, en uiteraard nu ook Jokri Erpe-Mere
Decennia lang nemen mensen hun verantwoordelijkheid op om doorheen alle vormen van vrijwilligerswerk de parochie levendig te houden. Het moet gezegd worden dat dit uiteraard mede dankzij de voortdurende stimulans van vele dynamische pastoors/onderpastoors mogelijk werd. De goede samenwerking en wisselwerking tussen jong en oud, van kinderwoorddienst en misdienaars tot aandacht voor zieken en rouwzorg, en nog zo veel groeperingen daartussen, zorgt in Mere steevast voor een warme en betrokken dynamiek die we niet willen verliezen … Een eigentijdse liturgie met aangepaste teksten, systematische aandacht voor de actualiteit en wat leeft in de gemeenschap, een mooie krachtige samenzang in de vieringen waardoor mensen van buiten uit soms denken dat er een 200-koppig koor aan het zingen is (!), de sporadische ontmoetingsmomenten na de vieringen met soep of koffie, de vele mensen die werken achter de schermen (maar ook voor), allen samen zorgen velen voor de opbouw van onze gemeenschap, kerkopbouw! Ook de zustergemeenschap Sint-Jozef mogen we hierbij niet vergeten. Zij ondersteunde op vele wijzen een levende gemeenschap.
Maar we blijven in evolutie en nieuwe krachten zijn altijd welkom en noodzakelijk! Het creëren van een zinvol pastoraal aanbod in aandacht voor de grote verscheidenheid van mensen met verschillende noden en interesses blijft een opdracht voor de hele gemeenschap, zeker naar de toekomst toe. Meer en meer is samenwerking en het bundelen van krachten het sleutelwoord!
Sedert de start van de nieuwe parochie is ook de nieuwe website tot stand gekomen, ik verwijs er hier graag nog even naar: www.kerknet.be/organisatie/parochie-erpe-mere.
Hier kan je het kloppend hart van de parochie en onze kerkplek hopelijk wat ‘proeven’!
HISTORIEK PAROCHIEKERK SINT-BAVO MERE (ca. 1744)
De parochie Mere wordt al vermeld in zeer oude bronnen, waarvan de oudste uit ca. 810 dateert. De parochie was vanaf de vroege middeleeuwen afhankelijk met de Gentse Sint-Baafsabdij. Vanaf de 15de eeuw nemen de Gentse Karthuisers het bewind over.
De bouwgeschiedenis van de Meerse kerk is turbulent; de gotische kerk wordt in 1580 door een grote brand volledig verwoest. In 1592 vindt de wederopbouw van het koor plaats, in 1604 dat van het schip en in 1642 van de toren. In 1699 slaat een nieuwe vlammenzee genadeloos toe. De kerk wordt weer heropgebouwd en op de gevel boven de ingang van de toren wordt het jaartal 1744 aangebracht. In 1849 ondergaat de kerk een nieuwe transformatie. De stijl wordt neogotisch, het schip wordt met twee traveeën verlengd, er worden twee sacristieën en een koor gebouwd en de oosttoren wordt opgetrokken. De delen die dateren uit de 18de eeuw, de dwarsbeuk en de eerste twee traveeën, kunnen herkend worden door de witte zandstenen gevels, de 19de-eeuwse toevoegingen zijn in baksteen opgetrokken.
Het hoofdaltaar van J. Nimmegeers dateert uit 1845. Op het altaar hangt de ‘Tenhemelopneming van Maria’, een schilderij van J.J. De Loose uit 1825. Het atelier Van Bleyenberg uit Nieuwerkerken zorgt voor de biechtstoelen, de preekstoel, de kerkmeesterbanden en de koorbanken, dit alles dateert uit ca. 1851-1860. Tussen de vele schatten van de kerk, onder meer een goud verguld Sint Bavo beeld, is het middeleeuwse Mariabeeld een echt pronkstuk. Het beeld, afkomstig uit de Scheldestreek, dateert uit de 13de eeuw en kwam in de 19de eeuw in het bezit van de parochie. Het kunstwerk onderging in 2006-2007 een technisch onderzoek en restauratie door het Koninklijk Kunstpatrimonium te Brussel.
De parochieheilige Sint-Bavo ontleent sinds de 19de eeuw zijn naam aan de kerk. Tijdens de 19de en de 20ste eeuw kent ook de Mariaverering van haar hoogtepunt. Die traditie wordt nog steeds in ere gehouden; In mei participeren verschillende parochianen aan de Rozenkransommegang, een bidtotocht langs veertien kapellen doorheen het dorp.
In de voortuin van de pastorie staat een bronzen beeld van de Heilige Bavo, ontworpen door Herman De Somer in 2003, ter ere van 1000 jaar Mere.
Bronnen
Vandeputte, O., 2007, Gids voor Vlaanderen: Toeristische en culturele gids voor alle steden en dorpen in Vlaanderen, Tielt: Lannoo.
Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed, https://inventaris.onroerenderfgoed.be
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.