Pinksterwens - Gods Geest ... een nieuw begin?
Deze Paastijd tussen Hemelvaart en Pinksteren wordt wat overheerst door Eerste Communies en Vormsel, waardoor men de rest bijna zou vergeten … Doch in dezelfde vreugde en dankbaarheid mogen we waarachtig enthousiast christen zijn met Pinksteren en de hoop levend houden! Pinksteren markeert het nieuwe begin na Jezus’ sterven en opstanding. Als de Geest vandaag opnieuw zijn werk kan doen, dan is ook in deze tijd een nieuw begin mogelijk! Met het leven en de verrijzenis van Jezus is er iets nieuws in onze geschiedenis begonnen. Door het christendom is er een nieuwe manier van leven en samenleven gegroeid. Zoals Paulus schrijft: ‘Want wij allen, joden en Grieken, slaven en vrijen, zijn in de kracht van een en dezelfde Geest tot één lichaam gedoopt, en allen zijn wij doordrenkt van één Geest’ (1 Kor 12,13). Mensen die zó van elkaar verschillen zijn in staat tot gemeenschap, zonder de eigenheid op te geven. Jezus heeft het voorgedaan: in heel zijn spreken en handelen werd niemand uitgesloten. Hij bracht mensen van allerlei posities en godsdiensten samen. Er ging een kracht van Hem uit, de kracht van de Geest. Wie Hem ontmoette of volgde kon dit ervaren, soms aan de lijve ondervinden…. Aanvankelijk was er ontgoocheling, twijfel, angst, maar de Geest van Pinksteren heeft de apostelen en de jonge kerk geïnspireerd tot onverschrokken verkondiging. Nieuwe hoop vervulde hen, door ‘ontmoetingen’ met de Verrezene…: nieuwe inzichten, opheldering, ze werden geraakt vanuit het hart… Zoals in het verhaal van de Emmaüsgangers: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak?’ We beleven vandaag ons christen-zijn in een heel nieuwe situatie. In de wereld van vandaag klinken zoveel stemmen door elkaar, en worden zelfs tegen elkaar opgezet, extremen bevestigen de polarisatie, levenswaarden worden gebanaliseerd, de geldeconomie draait op volle toeren, de schepping kreunt. En toch … net zoals bij de spraakverwarring in het Oudtestamentische verhaal van de toren van Babel betekent Pinksteren net het tegenovergestelde. In Babel wilde men een hoge toren bouwen die tot aan de hemel reikte om zo hun macht te tonen, gelijk aan God. Mensen konden elkaar ineens niet meer ‘verstaan’: door de machtszucht, hebzucht en menselijke verwaandheid. Ook vandaag verwijdert en vervreemdt dit ‘Babel’ mensen van elkaar. Met Pinksteren bleek iedereen de boodschap van de apostelen te verstaan, waar men ook vandaan kwam en welke taal men ook sprak. Een teken van de Geest die overslaat: allen werden geraakt en ‘begeesterd’ , ze begrepen allemaal waar het over ging, ze verstonden elkaar al waren ze nog zo verschillend. De taal van de liefde verstaat iedereen. Ze ervaarden Jezus’ levende aanwezigheid, zijn liefde, zijn vuur, zijn vreugde en zijn kracht. De nieuwe gemeenschappen gingen zich pas ontwikkelen toen de leerlingen zelf de heilige Geest persoonlijk ervaren hadden. Pinksteren persoonlijk mogen ervaren, vervuld worden van de aanwezigheid van de Verrezene en van de heilige Geest, is het geboortemoment van de christen. Zoals een kind bij zijn geboorte het licht in de wereld ziet, zo krijgt het christen-zijn op Pinksteren zijn ware dimensie. Pinksteren gebeurt pas in de erkenning van verscheidenheid, als mensen elkaar dragen in broosheid en vergevingsgezindheid, in dienende liefde. Zo is Jezus een mens van vrede geworden te midden van de zeer pijnlijke conflicten die hij tijdens zijn leven heeft ervaren. Hij is door alles heen trouw gebleven in een geweldloze liefde ten einde toe. Ook wij kunnen eenzelfde weg van vrede en geweldloosheid gaan vandaag, als we ons diep laten doordringen door de Geest die Jezus bezielde en die hem verbond met zijn hemelse Vader. Daarbij zullen we ook met beide voeten in de werkelijkheid moeten staan, open voor de roep om vrede en gerechtigheid en het zuchten van de hele schepping. Zodat wij niet ophouden naar woorden te zoeken van bemoediging, ons niet met stomheid laten slaan, niet toegeven aan wat mensen onderuit haalt. Dat we ons blijven laten raken, laten openbreken, laten oproepen om voor anderen weg, waarheid en leven te zijn. Jezus zend de Geest als helper en trooster. In het diepste van onze ziel is Hij met zijn liefde aanwezig. Het is Gods Geest, die Jezus helemaal vervult, die naar ons gezonden wordt, die ons bezielt en beweegt, die ons behoedt voor verstarring, die ons geestdriftig maakt, dynamisch en sterk, en ons doet leven met de gezindheid van Jezus. Een nieuw begin is mogelijk, in onszelf, in onze gemeenschappen, in de ons omringende wereld!
Zalige Pinksteren aan jullie allen!
Zij die willen focussen op enkel ons volk en onze eigenheid
Zij die het accent willen leggen op eigen welvaart en macht
Zij die uitgaan van de eigen waarheid en het eigen groot gelijk
Zij die in beledigende en vernederende taal spreken
Zij zien de rijkdom en kracht in anderen niet
Zij verklaren de anderen tot barbaren, tegenstanders en vijanden
Zij bouwen hoge muren en torens tegen allen
die anders geloven, denken en zijn
Zij dragen ertoe bij dat landen, volkeren en de wereld uiteenvallen
Zij die uitgaan van datgene
wat alle mensen gemeenschappelijk hebben
Zij die vertrekken van de gedeelde menselijke kwetsbaarheid
Zij die beseffen dat we elkaar broodnodig hebben
Zij die een zelfkritische en zalvende taal spreken
Zij die willen verbinden en verenigen:
allen met allen, allen voor allen
Zij slaan bruggen tussen mensen, volkeren en religies
Zij spreken elkaars talen, zij verstaan elkaar
Zij bouwen pleinen, huizen en centra van uitwisseling en dialoog
Zij laten het weer Pinksteren in de wereld
Zij doen het weer Pinksteren in ons. (JP Vermassen)
